☛«Να κι ένας τομέας όπου η κυβέρνηση σκίζει» λεγόταν το άρθρο του Άρη Δημοκίδη για τον καταιγισμό των non-papers και το σουξέ της επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ. «Νομίζω ότι πρώτη φορά γίνονται τόσο σημαντικές διαπραγματεύσεις και δεν μαθαίνουμε τίποτα» έγραψε ο Μανόλης. «Η κυβέρνηση διακινεί διαρκώς αντικρουόμενες πληροφορίες, δίνοντας μασημένη τροφή (προπαγάνδα) σε όσους βαριούνται να κάνουν ρεπορτάζ. Στο κάτω-κάτω, κάθε εβδομάδα, σύμφωνα με τα "νον-πέιπερς" του Μαξίμου, φτάνουμε κοντά στη συμφωνία, ενώ το ρεπορτάζ από Βρυξέλλες διαρκώς λέει άλλα. Δεν καταλαβαίνω τι το θετικό έχει αυτού του είδους η "επικοινωνία" με τον Τύπο».
«Αυτή η κυβέρνηση έχει την καλύτερη επικοινωνιακή πολιτική από κάθε άλλη, ενώ ταυτόχρονα εκμεταλλεύεται το ίδιο το όνομα της Αριστεράς και των αξιών της, ώστε να μας αποδείξει με αυτό μόνο ότι κάθε ενέργειά της είναι για το καλό μας» σχολίασε ο Πυριφλεγέθων. «Επιπλέον, πρόσφατη είναι η είδηση ότι ο Σακελλαρίδης έχει τους περισσότερους συμβούλους επικοινωνίας από κάθε άλλο υπουργό που έχει περάσει. Τα δε non papers είναι, τελικά, σπεσιαλιτέ του ΣΥΡΙΖΑ, αφού πρόκειται για την ανεπίσημη προπαγάνδα της κυβέρνησης. Και από προπαγάνδα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν καλύτερα απ' όλους. Οπότε, μη μας εκπλήσσει η μεγάλη αποδοχή του: όταν μας πουλάει, καλύτερα από κάθε άλλον, επικοινωνιακή αξιοπρέπεια και υπάρχει μια αδικαιολόγητη ευφορία, δείχνει ότι η κυβέρνηση πετυχαίνει τους προπαγανδιστικούς-επικοινωνιακούς της στόχους. Ενδιαφέρον θα είναι πώς θα μας παρουσιάσουν την επώδυνη συμφωνία...».
☛ Το μεγάλο μας αφιέρωμα στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου δεν έμεινε ασχολίαστο. «Ένα μεγάλο μπράβο στον κύριο Λούκο αλλά και σ' εσάς για την όμορφη παρουσίαση» έγραψε η Μ.Κ. «Θα είναι και φέτος μια ανάσα πολιτισμού στην Αθήνα, μια δυνατότητα για γνωριμία με διαφορετικά είδη τέχνης και δημιουργικότητας, και αυτό είναι κάτι που χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ».
☛ Πρεμιέρα έκανε στο προηγούμενο τεύχος μας η νέα στήλη του Νικόλα Σεβαστάκη, με τίτλο «Δεύτερες Σκέψεις». «Συγχαρητήρια για το κείμενο» έγραψε ο pistolero για το πρώτο άρθρο. «Υψηλού επιπέδου, και ταυτόχρονα κατανοητό. Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Η Ευρώπη είναι ένα μεγάλο καράβι που έχει χαράξει μια πορεία, και δεν στρίβει εύκολα. Ή παραμένεις επιβάτης και το ακολουθείς ή πηδάς και κολυμπάς μόνος σου. Όλα τ' άλλα είναι για εσωτερική κατανάλωση».
☛ «Είναι οι Κυριακές ο νέος εφιάλτης της Αθήνας;» αναρωτήθηκε ο Δημήτρης Ρηγόπουλος, γράφοντας για το κλείσιμο του κέντρου λόγω αλλεπάλληλων αγώνων δρόμου. «Δεν ταλαιπωρούνται μόνο αυτοί με τα αυτοκίνητα. Τεράστια ταλαιπωρία υπάρχει και με τα ΜΜΜ, που εξυπηρετούν ελάχιστα και με αραιά δρομολόγια έτσι κι αλλιώς τις Κυριακές» σχολίασε ο/η Slaine, ενώ ο 14:17 πρόσθεσε: «Δυστυχώς, ταλαιπωρούνται και όσοι χρησιμοποιούν τα λεωφορεία, ενώ τα δρομολόγια του μετρό είναι σχεδιασμένα λες και ο κόσμος δεν κυκλοφορεί τις Κυριακές! Πόσες φορές μου έχει τύχει να κατεβαίνω προς το κέντρο με λεωφορείο που σταματάει γύρω στο χιλιόμετρο πριν από εκεί που θέλω να κατέβω και πρέπει να συνεχίσω με τα πόδια... Και αν έχω δώσει ραντεβού κάπου, αναγκαστικά αργώ. Οπότε, ή ενημερώνομαι πια από πριν για το ποιοι δρόμοι θα κλείσουν ή αποφεύγω εντελώς το κέντρο τις Κυριακές και γλιτώνω την ταλαιπωρία».
Για να υπάρχει αντίλογος στο άρθρο, ο gaskraou το αντέστρεψε εντελώς: «Είναι οι καθημερινές στην Αθήνα ο μόνιμος εφιάλτης του πεζού; Τόσα χρόνια στην Αθήνα νιώθω καθημερινά να απειλούμαι από τα αυτοκίνητα. Στις διαβάσεις, πάνω στα πεζοδρόμια, στους ελάχιστους πεζόδρομους. Το αυτοκίνητο στην Αθήνα είναι το ΚΑΚΟ. Είναι μια πόλη που καθημερινά βιάζεται από τα αμέτρητα οχήματα που κυκλοφορούν στους δρόμους της. Η Αθήνα πρέπει να απαγορεύσει μόνιμα τη διέλευση των αυτοκινήτων στο κέντρο. Μόνο μέσα σταθερής τροχιάς. Θα αλλάξει έτσι η μορφή της πόλης. Οι μόνες μέρες που μπορείς να κυκλοφορήσεις σαν άνθρωπος με τα πόδια ή με ποδήλατο είναι οι μέρες με αγώνες τρεξίματος ή ποδηλάτου. Είναι οι μέρες που η δικτατορία του αυτοκινήτου προσωρινά διακόπτεται. Να κλείνει το κέντρο κάθε Κυριακή και να επιτρέπεται η κίνηση μόνο σε πεζούς και ποδήλατα, πιλοτικά».
«Το αυτοκίνητο δεν είναι το ΜΟΝΟ κακό» σημείωσε ο/η BlackHeart. «Πρώτα ως πεζός και κατόπιν ως οδηγός, έχω να πω ότι κανείς, από καμία πλευρά, δεν είναι σωστός. Πεζοί που αγνοούν επιδεικτικά τις διαβάσεις και διασχίζουν τρέχοντας μια λεωφόρο, για να μην περπατήσουν δυο μέτρα παρακάτω μέχρι το φανάρι. Οδηγοί που παρκάρουν όπου βρουν, γιατί εκεί βολεύει. Είμαστε όλοι συνένοχοι στην εικόνα αυτή... Όσο για τα μέσα σταθερής τροχιάς... Ποιο εξυπνοπούλι αποφάσισε το τραμ να ξεκινάει από το ΣΕΦ και να φτάνει στο Σύνταγμα, περνώντας από τόσες κατοικημένες περιοχές; Γιατί να πρέπει να θέλω εγώ μια ώρα να πάω από το ΣΕΦ στο Σύνταγμα με το τραμ και να μην πάρω ηλεκτρικό/μετρό;».
σχόλια