Παρασκευή 18/05
Με το που μπαίνει η άνοιξη, στους πάγκος της λαικής αρχίζει ο χαμός με τα herbs. Τα λέω στα αγγλικά, επειδή ο όρος "βότανα" δεν αντιστοιχεί με αυτό που έχω στο μυαλό μου όταν μιλώ για αυτά τα φυτά. Φουντωτός βασιλικός, θυμάρι ανθισμένο, lemongrass, άνηθος, τρυφερός μαιντανός, και πάνω απ' όλα δυόσμος. Ματσάκια με υπέροχα αρωματικά φύλλα δυόσμου. Για μένα αυτός είναι ο βασιλιάς. Μαζεύω από τον πάγκο του μανάβη ότι μου γουστάρει. Τυροκεφτέδες με πολλά herbs! Σε ένα μπολ θρυματίζω μια καλή φέττα, όχι πολύ αλμυρή, τριμμένη γραβιέρα Κρήτης και μυζήθρα. Δύο αυγά, αλάτι, πιπέρι και ψιλοκομμένα, δυόσμο, βασιλικό και ό,τι άλλο είχα πάρει από τη λαική. Ζυμώνω και τηγανίζω - αφου τα σχηματίσω με ένα κουτάλι - σε καυτό ελαιόλαδο. Σερβίρω για μεζεδάκι μαζί με σαλάτα, αλλάντικά και ούζο. Καθόμαστε στη βεράντα και αναρωτιόμαστε αν θα βρέξει όντως αυτό το σαββατοκύριακο. Το βράδι όντως αρχίζει μια καταρρακτώδης βροχή και έτσι σηματοδοτείται η έναρξη ενός φθινοπωρινού γουηκέντ. Οι γάτες για πρώτη φορά μετά από μέρες μαζεύονται στον καναπέ. Τι να πω, μάλλον είμαι ο μοναδικός άνθρωπος στην Αθήνα που χαίρεται σήμερα,
Σάββατο 19/05
Συνολικό spring cleaning δεν κατάφερα να κάνω φέτος. Η γυναίκα που μου καθαρίζει έχει αρχίσει να με κοιτάει με αυστηρό ύφος τον τελευταίο καιρό. Λείπω πολλές ώρες και δεν έχω και τόση επαφή με το σπίτι όση παλιά.Της λείπουν προμήθειες, δεν έχουν γίνει πράγματα που άλλοτε γινόντουσαν πριν καν τα σκεφτεί. Και το κυριότερο: δεν την οργανώνει κανείς. Απέκτησε αναγκαστικά πρωτοβουλίες και κάνει πολλά από μόνη της, και αυτό της προκαλεί μαι ανασφάλεια. Σήμερα με πήρε τηλέφωνο να με ρωτήσει διάφορα τυπικά που αφορούν την "υγιεινή" μας. Νοιώθω σα δεκάχρονο που τον βάζει η μάνα του στη γωνιά και τον ανακρίνει αν έκανε το homework του. Το μεσημέρι παρακολουθώ αυτή τη σούπερ εκπομπή στο Σκάι με τις δύο αγγλίδες που πηγαίνουν σε βρώμικα σπίτια και βγάζουν το φίδι απ' την τρύπα δίνοντας λύσεις και καθαρίζοντας τα πάντα με λίγο σαπουνόνερο και λευκό ξύδι! Σήμερα είναι στο σπίτι μιας γυναίκας που το σαλόνι της το έχουν κατοικήσει δέκα παπαγάλοι που αφοδεύουν παντού και αυτή ζεί εκεί μέσα. Παθαίνω ναυτία. Απορώ πως οι άνθρωποι αφήνουν τα σπίτια τους να φτάνουν σε αυτό το σημείο. Πάντα πίστευα πως τα σπίτια είναι μια αφελής ας το πούμε αναπαράσταση του εσωτερικού μας κόσμου και το αντίστροφο. Χρειάζεται λίγη δουλειά. Αλλά όταν γίνεται είναι καταπληκτικό. Τελειώνει η εκπομπή και αρχίζω να κατεβάζω τα βιβλία από τις βιβλιοθήκες. Ξεκινώ ένα τεράστιο έργο αρχειθέτησης καθαριότητας και ανακύκλωσης χάρτου. Μεγάλη στιγμή. Οι γάτες κυλιούνται πάνω στα σκονισμένα βιβλία. Είναι τόσο ηλίθιες μερικές φορές. Το βράδι βρέχει καταρρακτωδός, ακυρώνονται οι Marsheaux στο Νομισματικό Μουσείο. Κρίμα. Την περίμενα με μεγάλη ανυπομονησία αυτή τη συναυλία. Βρέχει, μένουμε μέσα, τρώμε απλή μακαρονάδα με λάδι, σκόρδο, τσίλι και μαιντανό και παρακολουθούμε το Η θάλασσα μέσα μου σε dvd.
Τρίτη 22/05
Άσκοπη, αγχωμένη μέρα που πάει να τελειώσει με τη σύνταξη στο γραφείο να παλεύει κυριολεκτικά το τεύχος 68. Αργά το απόγευμα ακούμετ τις πρώτες φωνές. Αρχίζουν οι πανηγυρισμοί για το champions League. Παθαίνω Deja Vous. Νομίζω πως είμαι και πάλι στο UK. Κατεβαίνουμε με το Δεσποινάκι στο Σύνταγμα για Mc Donalds. Διασχίζουμε μια θάλασσα κόκκινης τεστοστερόνης. Άπειροι άγγλοι πανηγυρίζουν, νομίζω πως ούτε αυτοί ξέρουν γιατί. Σκέφτομαι πως όλοι αυτοί δεν έχουν δεί ούτε ένα ωραίο πράγμα που έχει η Αθήνα. Ήρθανε και θα φύγουν γνωρίζοντας μόνο την Πλατεία Συντάγματος. Ούτε καν στο στάδιο δεν θα καταφέρουν να πάνε. Μόνο γιγαντοοθόνες στο Σύνταγμα. Εμείς παίρνουμε δεκάδες cheeseburgers, milk shake φράουλα και οδεύουμε κομψά πίσω στο γραφείο. Σκεφτόμαστε με τη φίλη μου πως είναι καλό να έρχονται και οι Άγγλοι που και πού στο Σύνταγμα. Κι ας τα σπάνε όλα, κι ας μην βλέπει ούτε ένας την ακρόπολη. Κάνουν όμως καλό σαματά. Διώχνουν τα κακά πνεύματα... Σας φιλώ.
σχόλια