Τετάρτη6/06
Είναιη τελευταία μου ευκαιρία να μαγειρέψω φρέσκα κουκιά φέτος. Τα παρακολουθώ απότον Απρίλιο που πρωτοαρχίσαν να κυκλοφορούν στους πάγκους των λαϊκών και ταπεριφρονώ, κυρίως γιατί βαριέμαι το καθάρισμά τους. Σήμερα θα ετοιμάσω μίαμινεστρόνε με κουκιά, και χρειάζομαι τρία κιλά κουκιά τρυφερά και καταπράσινα. Σεμια μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνω καλό ελαιόλαδο και προσθέτω ψιλοκομμένακρεμμύδια, καρότο, σέλερι και πράσο. Τα αφήνω στη φωτιά μέχρι να μαλακώσουν καιμετά προσθέτω σκόρδο, τρεις πατάτες κομμένες σε μικρούς κύβους και περίπου 200γρ. πανσέτα κομμένη κι αυτή σε κύβους. Όταν αρχίσει να χρυσίζει το σκόρδο στοτηγάνι και η πανσέτα ψηθεί, ρίχνω τα κουκιά, αλάτι, πιπέρι και ανακατεύω.Προσθέτω ζωμό κοτόπουλου να σκεπάσει τα λαχανικά στην κατσαρόλα και σιγοβράζωμέχρι να μαλακώσουν τα κουκιά. Αν χρειαστεί, θα προσθέσω κι άλλο ζωμό. Ξέρω πωςφαίνεται περίεργο να μαγειρεύει κανείς όσπρια με ζωμό από κοτόπουλο, παρ' όλααυτά - πιστέψτε με - δίνει μια απίθανη γεύση. Όταν η μινεστρόνε είναι έτοιμη,ρίχνω τη μισή ποσότητα στο food processorκαι πολτοποιώ. Επαναφέρω στην κατσαρόλα και ανακατεύω με το υπόλοιπο. Σερβίρωμε φρέσκο λάδι, πιπέρι και μερικές φλούδες παρμεζάνας. Λευκό κρασί και ψωμί απότη Μεσογαία. Είμαι πολύ τυχερός που είναι δίπλα τα νέα γραφεία. (Νάνσυ, αν δενέρθεις την επόμενη εβδομάδα, θα γυρίσω στο νησί μου για πάντα!). Μετά παγωμένοπεπόνι. Το βράδι στο Φεστιβάλ Αθηνών ζούμε κάτι σημαντικό. Οι Φομένκοι παίζουνμε άλλο τρόπο απ' ό,τι μας έχουν συνηθίσει στην Ελλάδα. Λιγότερο κραυγαλέο,καμία υστερία, όλο λεπτότητα. Η σκηνή στην τρίτη πράξη, όπου οι δύο νεαρέςηθοποιοί ερμηνεύουν με τρόπο σπαρακτικό την αλληλογραφία που ανταλλάσσουν, ενώτους χωρίζει ο πόλεμος θα μείνει για πολύ καιρό στο μυαλό μου. Σκέφτομαι πως -μάλλον - η Ρωσία είναι ένα πανέμορφο μέρος όπου υπάρχουν στ' αλήθεια πολύτιμοιΒυσσινόκηποι...
Πέμπτη7/06
Ηκαινούργια γειτονιά έχει μερικά πολύ καλά σημεία για τους foodiesτου κέντρου. Μικρά κρυφά σημεία που έχουν τα καλύτερα. Ψωνίζω πια αποκλειστικάαπό εδώ γύρω. Σε ένα κατάστημα με υγιεινές τροφές ανακάλυψα τα παγωτά Green& Blacks και κάτι γερμανικά βιολογικά γιαούρτια με θεϊκή γεύση. Ημανάβισσα στην Απόλλωνος φέρνει τα πιο ωραία φρούτα και στο γιαπωνέζικοσουπερμάρκετ θα κολλήσει και ο πιο δύσκολος πελάτης. Η τελευταία μου μανίαείναι τα - εγώ τα αποκαλώ bagels της Κωνσταντινούπολης -ψωμάκια από το Karakoy Gullyogloy.Ζύμη με πολύ φρέσκο βούτυρο που η γεύση παραπέμπει σε κρουασάν αλλά δεν είναι. Στριφογυριστάψωμάκια με σουσάμι που τα φέρνω στο γραφείο και τα γεμίζουμε με ό,τιφανταστείς. Επίσης στο ίδιο μέρος δοκίμασα το ανώτερο σορμπέ από βατόμουρο.Πολύ σπουδαίο παγωτό με φανταστικό χρώμα και βελούδινη υφή. Να θυμηθώ να πάρωστο σπίτι μια μεγάλη ποσότητα.
Παρασκευή8/6
Αγοράζωαπό την Ευριπίδου ολοκαίνουρια δεντρολίβανα. Τρεις γλάστρες. Με αρκετό φόβο τοομολογώ, αφού ποτέ δεν μου στεριώνουν. Δεν έχω ιδέα γιατί θα 'πρεπε να είναι τοευκολότερο φυτό στον κόσμο. Όμως εμένα δεν με θέλει. Θυμάμαι ένα παλιό ταξίδιστην Ιερουσαλήμ, όπου έβλεπα με αγαλλίαση τις νησίδες στο δρόμο να είναιπυκνοφυτεμένες με υπέροχους καταπράσινους θάμνους από δεντρολίβανο, που κάτωαπό τον καυτό ήλιο έμοιαζαν σαν παραμυθένιοι. Δεν νομίζω να ξαναπάω σε αυτή τη χώραμε τα δύσκολα σύνορα, όμως το ομολογώ πως έχει μια γοητεία ανεξήγητη. Πίσω στοσπίτι μεταφυτεύω τα φυτά από τις μαύρες πλαστικές γλάστρες και κόβω τρίακλωναράκια. Ψήνω ψωμί, τρίβω με σκόρδο, ρίχνω φρέσκο λάδι και ψιλοκομμένοδεντρολίβανο. Μαγεία. Στον κήπο η κληματαριά έχει κρεμάσει πέντε (!) τσαμπιάσταφύλια. Τα μετράω γιατί είναι η πρώτη φορά που αυτό το φυτό καρποφορεί. Στομυαλό μου αυτό σημαίνει κάτι καλό για το σπίτι μου. Ελπίζω να είναι αλήθεια.
Τρίτη11/06
Καύσωνας:Είναι η πρώτη λέξη που σχηματίζω στο κινητό. Το στέλνω στη φίλη. Μόνο αυτήκαταλαβαίνει το πρόβλημα που έχω με την «καλύτερη εποχή του χρόνου», όπως λέεικαι ο τελευταίος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στην Ελλάδα τα τελευταία εφτά χρόνιαπου είμαι εδώ. Πίνοντας τον καφέ μου ανάμεσα στα φύλλα του κήπου μου και τονγάτο Διονυσάκη που κυνηγάει τα πουλιά της γειτονιάς σκέφτομαι τα καλά τουκαλοκαιριού. Το καρπούζι, τα σταφύλια, οι ντομάτες, τα σορμπέ, τα Birkenstock,τραπεζάκια κάτω από πλάτανους, περίπατοι σε γειτονιές που οι άνθρωποι κάθονταιακόμα στο δρόμο για δροσιά, ταράτσες στο Γκάζι, frozen cocktails,μια τηγανιά μαρίδες, το μπάνιο μετά τη θάλασσα, η παραλία την ώρα που πέφτει οήλιος, οι επαναλήψεις στην τηλεόραση, τα απότιστα φυτά που ξαναζωντανεύουν όταντα ποτίσεις, το άρωμα πορτοκάλι από το L' Occitane,οι συναυλίες με ελληνική μουσική, τα μεσημέρια, το Λιμένι που έχω να πάω τρίαχρόνια, η Λευκάδα, ο Αύγουστος και οι μέρες λίγο πριν από το φθινόπωρο...
Σας φιλώ!
σχόλια