Παρασκευή 13/6/2008
Είμαστε πολύκοντά στο τριήμερο. Το μόνο που μεενδιαφέρει είναι να φύγω από το γραφείο.Στο μυαλό μου, ο κολλητός μου φίλος γιατο τριήμερο θέλω να είναι ο καναπές. Δενέχω όρεξη για τίποτα. Το πρωί γέμισα τοψυγείο με τροφές, εμφιαλωμένα νερά καιπαγωτά. Πέντε διαφορετικές γεύσεις. Όλομε πιέζουν για ένα ταξίδι το οποίο απωθώμε τη δύναμη της θέλησης. Ή της μη θέλησηςμάλλον... Τα παιδιά στο γραφείο τρέχουνστο Synch.Εγώ χώνομαι σε ένα σινεμά και παρακολουθώτο Sex& theCityγια δεύτερη φορά, μαζί με εξακόσιεςγυναίκες και τρεις γκέι. Μόλις τελειώνειπροσπερνώ τις δακρυσμένες κυρίες καικατευθύνομαι στο Μαγκαζέ. Αυτό το μέροςδεν καταλαβαίνει από τριήμερα,σκέφτομαι. Από τα πεζοδρόμια ξεχειλίζεικόσμος χαρούμενος, πίνουμε strawberrydaiquiri,και βγάζουμε το πρόγραμμα του ΦεστιβάλΑθηνών. Κάθε βράδυ πέφτω να κοιμηθώ μετην έγνοια πως όλο και για κάτι δεν έχωκλείσει. Είμαι πολύ contentμε τη συγκεκριμένη κατάσταση. Δεν έχεισχέση με τη συνήθεια του να πηγαίνειςθέατρο και να βλέπεις μια παράσταση τοχειμώνα. Αυτό είναι σαν εντατικά μαθήματααισθητικής. Και η Πειραιώς 260 είναιμοναδική. Η σερβιτόρα στο Μαγκαζέ είναιο πιο coolτύπος που έχω γνωρίσει. Και κούκλα.
Σάββατο 14/6/2008
Ετοιμάζω έναγιουβετσάκι. Αν υπάρχουν δέκα μοναδικάκαλοκαιρινά φαγητά, αυτό είναι ένα απόαυτά. Τα υπόλοιπα: γεμιστά, χωριάτικησαλάτα, ψάρι ψητό, μελιτζάνες με ντομάτακαι σκόρδο, τουρλού, χόρτα, καρπούζι μεφέτα, μπάμιες, φασολάκια, και κοτόπουλολεμονάτο! Αυτά χρειάζεται κανείς. Τρίβωφρέσκες ώριμες ντομάτες σε ένα μπολ.Στην κατσαρόλα τσιγαρίζω ένα κοτόπουλοκομμένο στα οχτώ. Αν δεν έχετε σπουδαίοκοτόπουλο μη φτιάξετε γιουβέτσι ήγενικότερα οποιοδήποτε πιάτο μεκοτόπουλο. Η διαφορά στη γεύση είναιτεράστια. Το καλό πουλάκι μοσχοβολάει,το κακό βρομάει. Είναι απλό. Μόλις ροδίσειαπό τη μια μεριά το γυρνάω και προσθέτωδύο ψιλοκομμένα κρεμμύδια και τρειςσκελίδες σκόρδο. Ρίχνω ένα ποτήρι λευκόκρασί, τις τριμμένες ντομάτες καιελάχιστο νερό. Κλείνω την κατσαρόλα καιαφήνω να ψηθεί για περίπου είκοσι λεπτά.Στο ταψί λιώνω λίγο βούτυρο και καθώςέχω το ταψί πάνω στο μάτι, ρίχνω τοκριθαράκι και ανακατεύω να πάει παντούτο λιωμένο βούτυρο. Τοποθετώ τα κομμάτιατου πουλιού στο ταψί και περιχύνω με τησάλτσα. Σκεπάζω με αλουμινόχαρτο καιψήνω στο φούρνο για σαράντα λεπτά. Στομεταξύ παρακολουθώ διάφορες βλακείεςστην τηλεόραση και σκέφτομαι πως ανήμουν γάτα θα είχα ψοφήσει με τόση ζέστη.Βγάζω το αλουμινόχαρτο και αφήνω λίγοακόμα το ταψί στο φούρνο για να ροδίσειτο φαγητό. Όλο αυτό τώρα πρέπει νακρυώσει. Τουλάχιστον δύο ώρες... Τρώμεμε γιαούρτι και παρμεζάνα στην αυλή, μετα ηλιοτρόπια να μας κρύβουν από τουςνέους γείτονες, που είναι πάρα πολύχαρούμενοι και τους βλέπουμε ολημερίςκαι ολονυχτίς να κυκλοφορούν με τιςνυχτικιές και τα σώβρακα μέσα από τιςπεντακάθαρες, ορθάνοιχτες τζαμαρίεςτους. Ωραίο το χρώμα στους τοίχους τηςτραπεζαρίας πάντως...
Δευτέρα 16/6/2008
Ο Γ. μουφέρνει από τη Σύρο αμυγδαλωτά. Μασουλάωζαλισμένος δύο και αισθάνομαι όπως ηΡίκα στο Λα Πουπέ του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη.Για όσους δεν είδαν την Άννα Κοκκίνουνα το λέει, το κομμάτι με τα αμυγδαλωτάπάει κάπως έτσι: «Πήρα λοιπόν το κουτίμε τα αμυγδαλωτά να το παραδώσω στηγριά, θα ‘ναι ενενήντα πέντε χρονώ ηκυρία Νέλλη τώρα. Δεν φταίω εγώ. Όλα όσαμου είχε πει για το μαγαζί εκείνο στηνΆνδρο, που κάνει τα καλύτερα αμυγδαλωτά,που τέτοια δεν βρίσκεις πουθενά αλλού- μπήκα σε πειρασμό... Ας δοκιμάσω ένα,λέω. Πού θα το καταλάβει η γριά ότι λείπειένα κομμάτι... Στο κάτω κάτω τόση ζάχαρηδεν θα την ωφελήσει. Ανοίγω το κουτί. Ταβλέπω. Σκεπασμένα μ' ένα διάφανο χαρτίπου τριζοβολούσε. Τα ξεσκεπάζω και τακοιτώ. Το ένα δίπλα στο άλλο, σαν μωράκιαπου κοιμούνται. Λευκά και στρουμπουλά.Και ήσυχα. Ένιωσα μια τέτοια γλυκιάησυχία, ανείπωτη. Στα ρουθούνια μου ναφτάνει το πιο λεπτό, το πιο διακριτικόάρωμα της γης. Πιάνω ένα μωράκι και τοσηκώνω. Τα δάχτυλά μου βουλιάζουν μέσατου - τόσο τρυφερό, Θεέ μου!- πασπαλισμένομ' άχνη ζάχαρη, σκέτη βρεφική πούδρα.Σχεδόν λυπήθηκα να το δαγκώσω. Αλλά τοδάγκωσα. Βούλιαξαν τα δόντια μου στοκορμάκι του, κι αυτό διαλύθηκε μεμιάς,σκόρπισε μες στο στόμα μου, κόκκοιαμύγδαλο και άχνη, δεν ένιωθα τι μασούσα,αν μασούσα, μπορεί και να χάθηκε αμέσως,να εξαϋλώθηκε μόλις μπήκε στο στόμαμου. Ένας αφρός. Ύστερα έπιασα κι αραίωσατα μωράκια της πρώτης στρώσης, να μηφαίνεται το κενό. Τα σκέπασα ξανά με τοχαρτί τους, έκλεισα το κουτί. Αλλά δενγινόταν. Δεν μπορούσα. Δεν γινόταν. Έφαγαδεύτερο. Και μετά έφαγα το τρίτο. Δενέφταιγα. Το λέω και θα το λέω πάντα: Νιώθωαθώα για ό,τι έγινε. Έφαγα το τέταρτο.Εφτά ήταν όλα κι όλα στην πρώτη στρώση,άδειασα ολόκληρη την πρώτη στρώση. Καιπού θα το ‘ξερε δηλαδή η γριά ότι τοκουτί είχε δυο στρώσεις; Μια δική μου,μια δική της, δεν χάλασε ο κόσμος. Σωστά,λέει ο κουτσός πολύ σοβαρά, το πιο πιθανόνα φανταζότανε πως το κουτί είχε μονάχαμια στρώση. Τότε του είπα πως αυτό δενθα το μάθουμε ποτέ, γιατί την άλλη κιόλαςστιγμή ξανάνοιξα το κουτί κι έφαγα καιτην άλλη στρώση, τα άλλα εφτά. Δηλαδή,τα έφαγα όλα. Αλλά δεν φταίω. Υπάρχουνορισμένα πράγματα, ορισμένες πράξεις,για τις οποίες δεν φταίμε κι ας μοιάζουμεένοχοι. Ένας αληθινά σοφός δικαστής θαμας αθώωνε. Θα έβλεπε πάνω από την πράξη.Δεν θα έμενε στην εικόνα. Δεν ξέρω ανυπάρχουν αληθινά σοφοί δικαστές. Δενξέρω αν υπάρχει δικαιοσύνη. Άμα υπήρχε,δεν θα επιτρέπονταν ένα σωρό άλλα, πολύπιο σοβαρά κακουργήματα από το δικό μου- ν' αδειάσω ένα κουτί γλυκά. Δε θα ‘χαμεφτάσει εδώ».
Σας φιλώ!
Ένα Daiquiri για κάθε πόλη!
Μια μοναδική συλλογή από 12 αποκλειστικές και πρωτότυπες συνταγές από διαφορετικές πόλεις του κόσμου είναι η νέα πρόταση από το Havana Club. Με βασικό συστατικό το Havana Club Anejo 7 ετών,κορυφαίοι bartenders από όλο τον κόσμο έφτιαξαν τη δική τους συνταγήγια το απόλυτο Daiquiri! H ιδιαίτερη, βελούδινη γεύση και το σπάνιοάρωμά του Havana Club Anejo 7 ετών είναι παρόντα σε κάθε μία από τις 12 συνταγές. Enjoy!
PARIS
Το παριζιάνικο glamour φέρνει στο νου το cocktail με βάση το Havana Club Anejo 7 Ετών που εμπνεύστηκαν στο Παρίσι. Για να το γευτείτε, αναμείξτε σε ένα blender 10 ml σιρόπι ζάχαρης, 20 ml χυμό lime, 40 ml Havana Club Anejo 7 Ετών, έξι φρέσκιες φράουλες και θρυματισμένο πάγο. Ανακατεύετε για 30'' και σερβίρετε σε ποτήρι Daiquiri. Συμπληρώνετε με 40 ml σαμπάνια Mumm Cordon Rouge.
σχόλια