Μπήκα στο παλιό, μουντό κτίριο στου Ψυρρή, σε μια ακόμα παροπλισμένη πολυκατοικία, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν βρει στέγη νέες επιχειρήσεις, όπως το δημιουργικό γραφείο G Design Studio, που φέτος σάρωσε τα βραβεία και τους επαίνους στα Ελληνικά Βραβεία Γραφιστικής και Εικονογράφησης (ΕΒΓΕ), αποσπώντας συνεπακόλουθα Χρυσό Βραβείο Εικονογράφησης και το ΜΕΓΑ ΕΒΓΕ. Περίμενα να βρεθώ σε μια μεγαλόσχημη εταιρεία, η οποία θα είχε καταλάβει ολόκληρο τον όροφο, αλλά βρέθηκα μπροστά σε μια απλή πόρτα. Στον διάδρομο παρατηρώ μια αφίσα όπου αναγράφεται η ημερομηνία «εικοσιτέσσερις σεπτεμβρίου δύο χιλιάδες έξι». Λίγο αργότερα θα μάθαινα ότι ήταν η μέρα που ο Μιχάλης Γεωργίου και ο Αλέξανδρος Γαβριλάκης –εξού και το αρχικό γράμμα G– εγκαινίασαν το γραφείο τους. Ο τρίτος της ομάδας, Δημήτρης Στεφανίδης, με εμπειρία στην Pentagram της Νέας Υόρκης, προστέθηκε λίγο αργότερα.
#quote#
Με υποδέχτηκαν τρία μεγάλα χαμόγελα τριών νέων αντρών σε ένα κατάλευκο, παραλληλόγραμμο γραφείο. Έπιπλα, διαχωριστικά, ράφια (με διάσπαρτες λευκές τουριστικές προτομές), τηλέφωνα, κομπιούτερ, θήκες περιοδικών, όλα λευκά και άσπιλα. Τους ρωτάω αν αποτελεί «πρόβλημα» για τους πελάτες τους αυτό το ευχάριστο, νεανικό αλλά και κάπως χαλαρό σκηνικό. Ο Μιχάλης παίρνει πρώτος τον λόγο: «Μα, έρχονται σ' εμάς γιατί τους αρέσει η δουλειά μας. Αν περιμένουν να δουν πρώτα γραμματείς και κλητήρες, θα πάνε κατευθείαν σε μια μεγάλη διαφημιστική. Σ' εμάς αισθάνονται ότι το προϊόν που θα τους σχεδιάσουμε θα τους δημιουργήσει ασφάλεια». Παρακάμπτοντας τη διαφημιστική εταιρεία; Ο Δημήτρης εξηγεί: « Ναι, γιατί εμείς λειτουργούμε ερχόμενοι κατευθείαν σε επαφή με τον πελάτη. Αυτό είναι που κάνει και τόσο ενδιαφέρουσα τη δουλειά μας. Εμείς παρουσιάζουμε τις προτάσεις μας κατευθείαν στον πελάτη, γιατί μπορούμε και αντιλαμβανόμαστε τις ανάγκες του και τα συγκριτικά του πλεονεκτήματα». Μπαίνει και ο Αλέξανδρος στη συζήτηση: «Κάνουμε branding, που σημαίνει ότι μελετάμε τον πελάτη από το όνομα, το λογότυπο και την ταυτότητα μέχρι τι είδους καμπάνια θα ακολουθήσει». Ο Δημήτρης συμπληρώνει: «Όταν ο νέος διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών Βασίλης Χριστόπουλος θέλησε να ανανεώσει την εικόνα της ορχήστρας ώστε να προσελκύσει ένα ευρύτερο κοινό, κήρυξε διαγωνισμό, τον οποίο και κερδίσαμε. Αυτό το καταφέραμε γιατί αντιληφθήκαμε τις επικοινωνιακές ανάγκες του οργανισμού» και συνεχίζει: «Και οι τρεις προερχόμαστε από τον χώρο του design. Ο Μιχάλης με σπουδές στο Λονδίνο, ο Αλέξανδρος με συνεργασία στην Ολλανδία, εγώ με σπουδές και εργασία στη Νέα Υόρκη. Για τη φετινή καμπάνια επικοινωνίας της ορχήστρας εμπνευστήκαμε μια ιδέα, για την υλοποίηση της οποίας χρειαστήκαμε ως έναν βαθμό τη βοήθεια του νέου και ταλαντούχου εικονογράφου Αλέξανδρου Αποστολάκη». Οι όντως εξαιρετικές εικονογραφήσεις για τις οποίες μου μιλάει κοσμούν μια ολόκληρη πλευρά του ενός τοίχου: μελάνια με χέρια σε διάφορα σχήματα κι εκφράσεις συναισθημάτων. Είναι φανερό ότι νιώθουν ιδιαίτερη αγάπη γι' αυτή τους τη δουλειά.
Υπάρχουν επιχειρήσεις που ξεκίνησαν και αναπτύχθηκαν παράλληλα μαζί τους; Που να ξεκίνησαν το branding τους με το G Design Studio και να προχώρησαν με τη συμβολή τους; Απαντάει ο Δημήτρης: «Κυρίως νέοι επιχειρηματίες που έχουν καταλάβει την ανάγκη για εξωστρέφεια, ώστε να μπορέσουν να γίνουν ανταγωνιστικοί σε διεθνές επίπεδο. Οι νεότεροι ξέρουν ότι ένας σχεδιαστής θα αποτυπώσει με ενδιαφέροντα τρόπο την εικόνα του προϊόντος τους. Ένας πελάτης μας συσκευάζει λάδια. Γι' αυτόν δημιουργήσαμε το λογότυπο OLOVEOIL και σχεδιάσαμε τις συσκευασίες. Ένα έξυπνο παιχνίδι με τις λέξεις. Τώρα θα ξεκινήσουν και εξαγωγές στην Κίνα».
Θέτω το ερώτημα γιατί επέλεξαν να μείνουν στην Ελλάδα. Ο Μιχάλης είναι κάθετος: «Εγώ αγαπώ πάρα πολύ την Ελλάδα και πιστεύω ότι για έναν designer αυτή η εναλλαγή κλίματος, τόπου και ανθρώπων είναι πάρα πολύ σημαντικό στοιχείο. Για κάποιον που σχεδιάζει είναι καθοριστικό το πώς αλλάζουν οι εποχές. Έχεις τον ήλιο, τη θάλασσα, το βουνό». Δηλαδή, δεν θα μπορούσε να σχεδιάζει σε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα; «Ένας designer προσαρμόζεται στον τόπο όπου δημιουργεί. Αλλά οπωσδήποτε λειτουργείς καλύτερα στον τόπο σου. Έχεις συγκεκριμένες προσλαμβάνουσες. Επίσης, με ενδιαφέρει να μπορέσουμε να εξελίξουμε το design σε μια χώρα που ακόμα προσπαθεί». Νόμιζα ότι το ελληνικό design έχει εξελιχθεί την τελευταία εικοσαετία. Μου εξηγεί πώς έχει η κατάσταση: «Δεν ήταν παρά μια αντιγραφή του τι συνέβαινε έξω, προσαρμοσμένη στα ελληνικά δεδομένα. Εγώ μιλάω για μια ελληνικότητα η οποία θα μπορούσε να αποδοθεί με διάφορους τρόπους. Όλες οι χώρες έχουν έναν τρόπο που εκφράζουν τις ιδέες τους και τον τρόπο ζωής. Οι νέοι Έλληνες σχεδιαστές το έχουν καταφέρει σε έναν βαθμό». Ο Δημήτρης επισημαίνει: «Σήμερα η κρίση κάνει τους ανθρώπους να αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να κοιτάξουν πίσω και να εκτιμήσουν πράγματα που είχαν παραγκωνίσει». Ποια πράγματα θα μπορούσαν να ορίσουν την ελληνικότητα στο design; Οι λιτές γραμμές, το φως, το μέτρο; Ο Μιχάλης απαντά: «Όλα αυτά! Η ιδέα επίσης. Εμείς σχεδιάζουμε έτσι ώστε να εφαρμόσουμε την ελληνικότητα στη δουλειά μας». «Ποιο είναι για σένα το χρώμα της Ελλάδας;» τον ρωτάω και απαντάει: «Θα έλεγα το κίτρινο, το φως».
Άραγε, πώς μπορούν και συνεννοούνται οι τρεις τους; Ο Αλέξανδρος, ο πιο λιγομίλητος, εξηγεί: «Ένα πρότζεκτ ξεκινάει εσωτερικά και συνεχίζει εξωτερικά, στον πελάτη. Αυτό που πιστεύουμε ως ομάδα ότι είναι λειτουργικό, και όχι μόνο ωραίο, το παρουσιάζουμε στον πελάτη για να το κατανοήσει, να το κάνει κτήμα του και να το χρησιμοποιήσει εκεί όπου απευθύνεται». Ο Δημήτρης συμπληρώνει: «Δεν σχεδιάζουμε διακοσμητικά, αλλά βασιζόμαστε σε μια ιδέα την οποία θέλουμε να μεταδώσουμε. Γι' αυτό δεν έχουμε και μανιέρα. Κάθε φορά προσαρμοζόμαστε στις ανάγκες του εκάστοτε πρότζεκτ». Ξαναπαίρνει τον λόγο ο Αλέξανδρος: «Κάνουμε πολλά παράλληλα πρότζεκτ τα οποία τα ξεκινάμε μαζί, τα προχωράμε ο καθένας μόνος και παίρνουμε τις τελικές αποφάσεις πάλι μαζί». Ο Μιχάλης διευκρινίζει ότι αν κάποιος έχει μια έμπνευση, τον ενθαρρύνουν να την αναπτύξει.
Βλέποντάς τους τόσο ενθουσιώδεις τους ρωτάω αν η κρίση τούς έχει περιορίσει, αν η ευφορία που υπήρχε θα απέδιδε περισσότερο στο design. Ο Μιχάλης μου απαντάει: «Όταν έχεις πολλές δυνατότητες, σου δίνονται πολλοί δρόμοι. Και η στενότητα, όμως, σου ανοίγει άλλους δρόμους, εξίσου σημαντικούς. Δηλαδή, να ψάξεις να βρεις νέους τρόπους να εφαρμόσεις τις ιδέες σου». Είναι Κυριακή απόγευμα και οι υπόλοιποι του γραφείου λείπουν. Μαθαίνω ότι στο σχετικά μικρό αυτό γραφείο συνυπάρχουν με άλλους τρεις. Δεν έχουν τη φιλοδοξία να επεκταθούν; «Είναι ζήτημα επιλογής. Δεν θέλουμε να χαθεί η αμεσότητα και ο συναισθηματισμός με τον πελάτη. Αυτή η επαφή μάς βοηθάει πολύ. Αλλά και να επεκταθούμε, δεν θα αλλάξουμε τη φιλοσοφία μας αυτή».
σχόλια