Πολλοί λένε ότι αυτή η κρίση έχει προκαλέσει τον οικονομικό θάνατο του ηθοποιού.
Η περίοδος της κρίσης είναι βασικά και η μόνη που έχω γνωρίσει. Θέλω να πω πως όταν ξεκίνησα να δουλεύω άρχισε και η κρίση·(τις «καλές εποχές» τις γνωρίζω από αφηγήσεις). Αυτό που με προβληματίζει, βέβαια, είναι η επιδείνωση, δηλαδή το «κάθε πέρσι και καλύτερα». Στη δική μου ψυχολογία, από την άλλη όμως, αυτό λειτούργησε και λίγο απελευθερωτικά. Άρχισα να σκέφτομαι σαν να μην υπάρχει αύριο.
Ηθοποιός, όμως, δεν είναι επάγγελμα που έχει πάντα κρίση;
Πράγματι. Ο ηθοποιός στην καλύτερη περίπτωση ψάχνει δουλειά κάθε χρόνο, συνήθως κάθε λίγους μήνες. Τώρα, όμως, έχει αγριέψει πολύ το τοπίο. Ακυρώνονται δουλειές, πληρώνεσαι λίγο -αν πάρειςκάτι-, τα ένσημα αποτελούν παρελθόν και άλλα τέτοια ζοφερά.
Αν ήσουν τώρα πάλι στην αρχή, θα διάλεγες το ίδιο επάγγελμα;
Ναι. Είμαι αμετανόητη.
Είναι προτιμότερο να εργάζεσαι σε άλλη παράσταση ή να κάνεις δική σου ομάδα και να παρουσιάζεις δικά σου πράγματα;
Και τα δύο. Φέτος για πρώτη φορά δημιουργώ κάτι τόσο δικό μου, με την έννοια ότι συμπράττω με έναν πολύ δικό μου άνθρωπο, την Ελένη Ευθυμίου, και φτιάχνουμε μια παρασταση από την αρχή. Είναι ένα άλλο σύμπαν, μια διαδικασία με πολλές ευθύνες που δεν έχω ξαναγνωρίσει, από την οποία παίρνω γνήσια χαρά. Μου αρέσει πολύ να δουλεύω και σε άλλες παραστάσεις, αλλά δεν φανταζόμουν ποτέ πόσο θα με γέμιζε η δημιουργία μιας παράστασης προσωπικής.
Υπάρχουν συνομήλικοί σου με ταλέντο που θα χαθούν εξαιτίας της οικονομικής κρίσης;
Γνωρίζω πολλούς αξιόλογους συναδέλφους της γενιάς μου που δεν δουλεύουν ή που οι δουλειές τους είναι αναντίστοιχες του ταλέντου τους. Δεν ξέρω αν θα χαθούν. Θέλει υπομονή σίγουρα και πρωτοβουλία από μέρους μας για να δημιουργήσουμε συνθήκες σε ένα καθόλου φιλικό περιβάλλον, όπου και η ανασφάλεια σε δοκιμάζει.
σχόλια