Πρώτα, λίγα λόγια για τον άνθρωπο: ο Richard Dimbleby υπήρξε πρωτοπόρος δημοσιογράφος, τηλεοπτικός και ραδιοφωνικός παραγωγός του έως και σήμερα κορυφαίου βρετανικού ενημερωτικού δικτύου, καθώς και ο πρώτος πολεμικός ανταποκριτής του BBC. To πέρασμα του στην τηλεόραση εγκαινίασε αυτό που σήμερα αποκαλούμε ανθρωποκεντρική συνέντευξη. Τόσο ως παρουσιαστής ειδήσεων όσο και ως οικοδεσπότης της θρυλικής εκπομπής Panorama είχε τον τρόπο του να εκμαιεύει απαντήσεις και να ισορροπεί με μαεστρία ανάμεσα στη σοβαρότητα των περιστάσεων – και της επικαιρότητας της δεκαετίας του '50 – και στην ελαφράδα, τόση όση χρειαζόταν για να «σπάσει» τον πάγο με τον καλεσμένο, αλλά και με τους τηλεθεατές.
Φημιζόταν επίσης για τον τρόπο που κάλυπτε τα γεγονότα, χρησιμοποιώντας ένα ύφος που τον έκανε πολύ πολύ αγαπητό: όχι μακριά από την αστική τάξη, αλλά με έναν αριστοκρατικό αέρα και κυρίως πάντα με στοιχεία, ως αποτέλεσμα δημοσιογραφικής έρευνας. Ήταν δε ο άνθρωπος, στον οποίο το BBC εμπιστευόταν πάντα τις βραδιές των εκλογών, γιατί είχε γνώριζε πώς να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού.
Βέβαια, ο Dimbleby είχε και εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ. Και ακριβώς, επειδή μετά από δεκαετίες στην ενημέρωση είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη των τηλεθεατών, μπόρεσε να κάνει την πιο επιτυχημένη – πραγματικά αξεπέραστη – πρωταπριλιάτικη φάρσα.
Κάπως έτσι, το 1957 θα παρουσιάσει ένα (κατά τα λοιπά) υπέροχο ρεπορτάζ για την ανοιξιάτικη συγκομιδή... σπαγκέτι στην Ιταλία. Ο δημοσιογράφος, με χροιά φωνής από αυτές που αγαπάμε στα ντοκιμαντέρ και με εικόνες που δείχνουν τα μέλη μίας ιταλικής οικογένειας να μαζεύουν τη σοδειά των μακαρονόδεντρων, πείθει τον βρετανικό λαό, ότι, ναι, τα μακαρόνια φύονται σ' αυτό τον ευλογημένο τόπο. Όπως χαρακτηριστικά λέει, η χάρη του BBC, έφτασε στο Ticino, στα σύνορα Ιταλίας - Eλβετίας για να καταγράψει σκηνές από αυτή τη συναρπαστική συγκομιδή...
Για την ιστορία, αμέσως μετά την προβολή του σχετικού ρεπορτάζ, βρετανοί τηλεθεατές επικοινωνούσαν με το BBC προκειμένου να ενημερωθούν για το πώς θα μπορούσαν να αποκτήσουν τις δικές τους καλλιέργειες μακαρονόδεντρων. Οι εφημερίδες της επόμενης μέρας δικαιολογούσαν την ευκολία με την οποία το έθνος «έχαψε» τη φάρσα, αναφέροντας ότι ως τροφή το σπαγκέτι δεν ήταν ιδιαιτέρως διαδεδομένο στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Την ιδέα για το μεγαλύτερο hoax όλων των εποχών, όπως χαρακτηρίστηκε αυτό το πρωταπριλιάτικο αστείο από το CNN δεκαετίες αργότερα, την είχε ρίξει ο κάμεραμαν της εκπομπής Panorama, Charles de Jaeger, o οποίος εμπνεύστηκε το όλο concept από μία ατάκα που έλεγε μέσα στην τάξη η δασκάλα του. Ποια ήταν αυτή; «Είστε τόσο ηλίθιοι, που αν σας πουν ότι τα μακαρόνια φυτρώνουν στα δέντρα, θα το πιστέψετε»...
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ή μάλλον φάρσα. Για την ακρίβεια η καλύτερη πρωταπριλιάτικη φάρσα στην ιστορία της τηλεόρασης και γενικώς. Μπορείτε να την απολαύσετε εδώ:
