ΣΗΜΕΡΑ, 6 Αυγούστου του 2017, συμπληρώνονται 72 χρόνια από τη ρίψη της βόμβας πάνω από τη Χιροσίμα της Ιαπωνίας που κόστισε τη ζωή σε περισσότερους από 100.000 ανθρώπους. Μία από τις πιο μαύρες επετείους στην ιστορία της ανθρωπότητας που έθεσε τα θεμέλια του αντιαμερικανισμού αμέσως μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και που φανέρωσε πώς εν μέσω της εξέλιξης του πολιτισμού το πιο επικίνδυνο θηρίο τελικά είναι ο ίδιος ο άνθρωπος.
35 χρόνια μετά την ανείπωτη τραγωδία, ένα αντιπολεμικό τραγούδι έκανε την εμφάνιση του στα charts ξεπερνώντας παγκοσμίως τον αριθμό των πέντε εκατομμυρίων σε πωλήσεις! Επρόκειτο φυσικά για το θρυλικό Enola gay των Orchestral Manoeuvres In The Dark ή, σκέτο, O.M.D., ενός βρετανικού new wave/ synth-pop συγκροτήματος με επιρροές από Kraftwerk και Brian Eno.
Για πρώτη φορά στις ντισκοτέκ εκείνου του καιρού η νεολαία λικνιζόταν στους ρυθμούς ενός electro - pop κομματιού που έθετε το ερώτημα στο ακροατήριο κατά πόσο ήταν απαραίτητη η ρίψη μιας τόσο φονικής βόμβας.
Ο τίτλος Enola gay, παρ' ότι θεωρήθηκε - στα 1980 που βγήκε το τραγούδι - ότι προωθεί την ομοφυλοφιλία γι' αυτό και λογοκρίθηκε από το πιο δημοφιλές πρόγραμμα του BBC 1, στην πραγματικότητα είχε να κάνει με το όνομα του αεροσκάφους τύπου Μπόινγκ που έριξε τη βόμβα στη Χιροσίμα. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ το Enola gay σάρωσε αρχικώς τα charts σε Γαλλία, Ιταλία και Πορτογαλία, στην Αγγλία, τη γενέτειρα των O.M.D., έπρεπε να περάσουν τρεις εβδομάδες για να μπει στο Top10.
Η δύναμη του τραγουδιού δεν βασιζόταν τόσο στην όμορφη, πιασιάρικη και μάλλον εύπεπτη ηλεκτρονική μελωδία του, όσο στους στίχους του! Για πρώτη φορά στις ντισκοτέκ εκείνου του καιρού η νεολαία λικνιζόταν στους ρυθμούς ενός electro - pop κομματιού που έθετε το ερώτημα στο ακροατήριο κατά πόσο ήταν απαραίτητη η ρίψη μιας τόσο φονικής βόμβας. Και όχι μόνο, καθώς υπήρχαν επίσης ιστορικές αναφορές στην κυρία Enola Gay Tibbets, μητέρα του πιλότου Paul Tibbets, και στο Little boy της (όπου Little boy δεν ήταν ο γιόκας της, αλλά το ονοματάκι που οι Αμερικανοί είχαν δώσει στην ατομική βόμβα)!
Πέρα από τη διεθνή επιτυχία του, το Enola gay των O.M.D. χάλασε εν μέρει και τη σούπα της τότε Αγγλίδας πρωθυπουργού, Margaret Thatcher, η οποία είχε δώσει άδεια στους Αμερικανούς για πυρηνικές δοκιμές επί βρετανικού εδάφους, ξεσηκώνοντας πλήθος διαμαρτυριών.
Όσο για τους O.M.D. που δημιουργήθηκαν το 1978 από τον Andy McCluskey και τον Paul Humphreys, εξακολουθούν να υπάρχουν παραμένοντας πιστοί στο synth-pop ύφος τους με το τελευταίο, δωδέκατο στη σειρά, άλμπουμ τους να έχει κυκλοφορήσει τον Απρίλιο του 2013.
Μπορεί να μην κυκλοφόρησε στα 60s του αντιπολεμικού κινήματος και των κοσμογονικών αλλαγών, το Enola gay των O.M.D., όμως, βγήκε μέσα στην απόλυτη κυριαρχία του punk και του new wave, περνώντας μέχρι σήμερα στην ιστορία της pop μουσικής βιομηχανίας ως ένα από τα πιο ισχυρά τραγούδια κοινωνικής διαμαρτυρίας. Ένα αριστούργημα που μας κληροδότησε η βρετανική synth-pop σκηνή με την είσοδο στη δεκαετία του 1980!
σχόλια