Ο πιανίστας Harvey "Van" Cliburn. Απέκτησε διεθνή φήμη όταν, στην καρδιά του ψυχρού πολέμου, κέρδισε στη Μόσχα με τη "φωτεινή του δεξιοτεχνία" το πρώτο βραβείο στο Διεθνές Διαγωνισμό Tchaïkovski, έναν διαγωνισμό που αποσκοπούσε στην ανάδειξη της πολιτιστική υπεροχής της ΕΣΣΔ, παράλληλα με την τεχνολογική της ισχύ (μερικές εβδoμάδες πριν είχε πραγματοποιηθεί η εκτόξευση του Sputnik). H "standing ovation" οκτώ λεπτών του ρωσικού κοινού ανάγκασε τους κριτές να ζητήσουν από τον Νικίτα Χρουστσόφ την άδεια να δώσουν το βραβείο στον αμερικανό πιανίστα. "Είναι ο καλύτερος ;" ρώτησε ο Χρουστσόφ. "Ε, τότε, δώστε του το βραβείο!" (Wikipedia). Βλ. (για τη φωτ.) Salon com.
Ο Bartolomeo Cristofori (1655-1731). Υπήρξε ένας φημισμένος κατασκευαστής πληκτροφόρων μουσικών οργάνων (cembalo, clavicordo). H ουσιαστική του ανακάλυψη που τον οδήγησε στην εφεύρεση του piano forte -του προγόνου του πιάνου- ήταν ότι έλυσε ένα καίριο μηχανικό πρόβλημα : τα σφυριά έπρεπε να χτυπούν τις χορδές και να επιστρέφουν στη θέση τους χωρίς να αγγίζονται και χωρίς να αναπηδούν με δύναμη, ώστε να μην πνίγουν τον ήχο, επιτρέποντας στις νότες να επαναλαμβάνονται με ικανοποιητική ταχύτητα. Παραμένει άγνωστο πόσα piano forte κατσκεύασε ο Bartolomeo Cristofori. Τα τρία που σώζονται, όλα της δεκαετίας του 1720, βρίσκονται σε μουσεία της Νέας Υόρκης, της Ρώμης και της Λειψίας. (Wikipedia). Το πορτρέτο του Bartolomeo Cristofori υπάρχει μόνο σε φωτογραφία. Το πρωτότυπο χάθηκε κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Βλ. Wikimedia Commons.
Ο Πρίγκιπας Ferdinando de' Medici (1663 – 1713). Εξαίρετος μουσικός ο ίδιος και λάτρης των τεχνών, ο αποκαλούμενος και Ορφέας των Πριγκίπων προσέλκυσε στη Φλωρεντία πολλούς περίφημους καλλιτέχνες της εποχής του : ποιητές, ζωγράφους -διέθετε μία μυθική συλλογή έργων ζωγραφικής, καΙ φυσικά μουσικούς που απόλαυσαν στην αυλή του τα προνόμια και την αίγλη ενός σημαντικού μουσικού κέντρου. Το 1688, σε μία επισκεψή του στην Πάδοβα, προσέλαβε στην υπηρεσία του τον Bartolomeo Christoforo, ως υπεύθυνο για τα μουσικά του όργανα. Βλ. Wikimedia Commons.
Τρεις μουσικοί στην αυλή του Ferdinando de'Medici (c. 1687), έργο του Antonio Domenico Gabbiani. Στο τσέμπαλο, ο συνθέτης Giovanni Maria Pagliardi, στο βιολί ο Martino Bitti. Μαζί τους ο καστράτο Checchino de Castris. Palazzo Pitti, Galleria Palatina, Φλωρεντία. Βλ. unannoadarte.it.
'Ενα piano forte (1722) του Bartolomeo Christoforo. Museo Nazionale degli Strumenti Musicali, Ρώμη. Βλ. Wikimedia Commons.
Κάτω, ο μηχανισμός του πιάνου, όπως παρουσιάστηκε στην 11η έκδοση της Encyclopædia Britannica, και κάτω χειρόγραφες σημειώσεις για το κούρδισμα και τη ρύθμιση του πιάνου. Βλ. Wikimedia Commons και torgny.biz.
'Ενα ακόμη piano forte του Bartolomeo Christoforo στο Metropolitan Museum of Art της Νέας Υόρκης. Βλ. metmuseum.org.
Βλ. glossamusic.com.
Βλ. glossamusic.com.
Τσέμπαλο κατασκευασμένο από τον Bartolomeo Christoforo. Βλ. facepalmmozart.tumblr.
Μία ακόμη εφεύρεση του Bartolomeo Christoforo : η spinetta ovale del 1690 (μεσαία και πάνω φωτ.). Βλ. Bibliolorebibliolore.org, claviantica.com και opac.polomuseale.firenze.it.
Τσέμπαλο της ιταλικής σχολής (1746) κατασκευασμένο από τον Giovanni Ferrini. Βλ. cembalimascheroni.com.
Ο Leopold Mozart με τα παιδιά του, Wolfgang και Maria Anna, έργο του γάλλου αρχιτέκτονα και ζωγράφου Louis Carrogis Carmontelle. Δεξ., δύο από τα πιάνα του Mozart. Βλ. nobility.org. και teethingharmonicas tumblr.
Ο Ludwig van Beethoven στο πιάνο. Βλ.classicfm.com, all. posters.de και Russian Piano School.
Βλ. vbandmore.blogspot.com.
Ο Fryderyk Chopin παίζει πιάνο στο σαλόνι του Πρίγκιπα Radziwill (c1887), έργο του πολωνού ζωγράφου Henryk Siemiradzki. Βλ. reneefinberg.blogspot.
Βλ. eclusier.com.
Clara και Robert Shumann. Βλ. Il Post και classicalmusicblogspot.
Franz Liszt. Bl. Wikimedia Commons και 33 toeren klassiek.
Το πιάνο Chickering (αμερικανός κατασκευαστής) του Franz-Liszt. Μουσείο Franz-Liszt, Βουδαπέστη. Βλ. dalbera.flickr.
O γάλλος συνθέτης Claude Debussy στο πιάνο το καλοκαίρι του 1893 στο σπίτι του φίλου του Ernest Chausson, στο Luzancy. Βλ. deadsunflower.tumblr.
Sergei Rachmaninoff. Bl. tonejoy.com.
Lodovico Giustini di Pistoia, Suonata I in G minor για "cimbalo di piano e forte". Ερμηνεύει ο Edoardo Torbianellli σε piano forte Cimbalo di Martelleti, κατασκευασμένο από τον άγγλο ειδικό σε ιστορικά ιταλικά μουσικά όργανα Denzil Wraight σύμφωνα με την τεχνική του Bartolomeo Cristofori.
Από το άλμπουμ Piano E Forte: Music At The Medici Court On Cristofori's Early Pianoforte (c. 1730).
σχόλια