1.
Τα γεγονότα τρέχουν πιο γρήγορα από τις ερμηνείες μας. Ρίχνουμε δίχτυ για να τα πιάσουμε και να τα στοιβάξουμε σε έννοιες και επιχειρήματα. Ύστερα, μένουμε με την άγρια εικόνα του νεαρού μαχαιροβγάλτη που περιφέρεται στους δρόμους του Λονδίνου ή μουδιάζουμε με τους ρομποκόπ αστυνομικούς στο κέντρο των ευρωπαϊκών πόλεων. Οι εικόνες συνθλίβουν με μιας τις λέξεις μας.
2.
Πολλοί ψάχνουν το λόγο που θα τους εξηγήσει το στραβοπάτημα της μέρας. Αντί να μείνουν λίγο ακίνητοι με τις σκέψεις τους ή μ' ένα ωραίο κενό σκέψης, συνεχίζουν να βαδίζουν με το πόδι τους στραμπουλιγμένο, βλαστημώντας απλώς θεούς και δαίμονες.Προσθέτουν, έτσι, λίγη παραπάνω ματαιότητα στο πέρασμα του χρόνου.
3.
Μεγαλώνοντας, μετατρέπεται κανείς σε αποθήκη για χαμένα αντικείμενα και μισοσβησμένα στη μνήμη πρόσωπα. Ζεις αναγνωρίζοντας γνώριμα σημάδια και ξαναγράφοντας υποκεφάλαια της νεότητας.
4.
Εμπιστεύομαι όσους αγαπούν βαθιά τη μουσική, όσους δηλαδή τη γυρεύουν στα επείγοντα.
5.
Στήνουμε αυτί μη τύχει και μας λείψει κανένας θόρυβος, ενώ θα έπρεπε να συλλέγουμε τις σιωπές που ακρίβυναν και έγιναν πέτρες πολύτιμες.
6.
Μην δείξεις ποτέ ένα όμορφο τοπίο σε contemporary artist ή ριζοσπάστη θεωρητικό: θα σε θεωρήσει αθεράπευτα passé.
Το πιο δύσκολο δεν είναι να αποφασίσεις αυτό ή εκείνο αλλά να πάρεις στα σοβαρά τις συνέπειες που έχει κάθε απόφαση.
7.
Αμφισβητούσε τα πάντα με το να βάζει όλο και περισσότερες λέξεις σε εισαγωγικά. Όπως ένα παιδί μαθαίνει τη ζωή μέσα από άπειρες δολιοφθορές στον κόσμο των μεγάλων (μόνο που ο συγκεκριμένος ήταν μεγάλος)
8.
Ο φανατικός προσβάλλεται αν τυχόν παινέψεις μια στιγμή του που δεν ανήκει στoν κεντρικό κορμό των πεποιθήσεών του. Αν βρήκες μια πλευρά του διαφορετική και την εκτίμησες, εκείνος, παρόλα αυτά, θα νιώσει άσχημα καιθα θυμώσει με αυτή την απαράδεκτη«αδυναμία» του.
9.
Ένα ποίημα μπορεί να διορθώσει κάτι απειροελάχιστο και, παρόλα αυτά, να σε γλιτώσει από τον πειρασμό της άρνησης. Και το πιο ζοφερό στις εικόνες και στις λέξεις του ποίημα είναι ένα είδος κατάφασης.
10.
Δεν αντέχω αυτούς που σε κάθε κείμενό τους (ακόμα και σε δέκα γραμμές) παραθέτουν πέντε-δέκα βαριά ονόματα της θεωρίας, για να σου πουν, για παράδειγμα, ότι ο κόσμος που ζούμε διαπερνιέται από μεγάλες ανισότητες ή αντίστοιχα συμπεράσματα. Μπορεί να το διαπιστώσουν και οι ίδιοι, χωρίς να περιφέρουν επιδεικτικά κάποια ιερά λείψανα.
11.
Η είσοδος των σύγχρονων πόλεων είναι, σχεδόν πάντα, άσχημη. Σαν να μην θέλουν οι σύγχρονες πόλεις να προχωρήσει κανείς στα ενδότερα ή σαν να νοσταλγούν τους καιρούς με τις πύλες και τη φρουρά του ηγεμόνα.
12.
Η αγάπη για τη γεωγραφία δεν θα σε κάνει φίλο του ταξιδιού.
13.
Η ελληνική ζωή είναι συχνά μια άσκηση υπομονής που την διακόπτουν αγριοφωνάρες.
14.
Πασχίζουμε καθημερινά για να βγάλουμε το νόημα της μέρας. Εκεί μας έφτασε η εποχή.
15.
Ο ύπουλος σπλαχνικός πόνος ενός ματαιωμένου έρωτα. Εν υπνώσει τρομοκράτης.
16.
Ήταν αληθινός μόνο όταν είχε το θάρρος να αναφέρει στον εαυτό του τα προσεκτικά τυλιγμένα του ψέματα.
17.
Δεν ξέρουμε αν ο πολύ αρχαϊκός άνθρωπος είχε 'γλώσσα', με την αναπτυγμένη σημασία του όρου. Είμαστε όμως βέβαιοι ότι θα είχε βρει από την πρώτη στιγμή έναν τρόπο να βρίζει τους άλλους.
18.
Μόλις βρεθείς σε ήρεμο περιβάλλον, έξω από τις πιεστικές υποχρεώσεις της καθημερινής τριβής, χάνεις το κέντρο σου. Το κέντρο σου είναι ο ανήσυχος περισπασμός, όχι η ισοσταθμισμένη γαλήνη.
Διαβάζω στο άρθρο ενός τριαντάχρονου τα «γίνηκε», τα «ζύγωσε», τις «ορμήνιες». Τόσες υποκλίσεις στην παλαιότητα ως τρόπαιο αντίστασης!
19.
Υπάρχουν γενιές που παρασιτούν στην ιστορία των προηγούμενων. Σε αυτή τους όμως την, μάλλον δυσάρεστη, κατάσταση, μπορεί να δημιουργήσουν το καινούριο. Στο κάτω κάτω η έλλειψη πολεμικής Ιστορίας δεν είναι απουσία ιστορίας.
20.
Διαβάζω στο άρθρο ενός τριαντάχρονου τα «γίνηκε», τα «ζύγωσε», τις «ορμήνιες». Τόσες υποκλίσεις στην παλαιότητα ως τρόπαιο αντίστασης!
21.
Αυτό που οι Άγγλοι αποκαλούν small talk προκαλεί περιφρόνηση σε όσους μιλώντας για το «λαό» φαντάζονται μια πολιτική συγκέντρωση ενός εκατομμυρίου ανθρώπων ή έστω μια συνέλευση διαρκείας. Small talk είναι στην ουσία κάθε ζωή που δεν αγορεύει για να κινητοποιήσει, για να συναρπάσει, για να πείσει στη μάχη της αλήθειας. Όχι απαραίτητα τόπος ανίας αλλά μέρος χωρίς ηρωικές ιδιότητες όπως λ.χ. μια παιδική χαρά και ο σταθμός των τρένων.
22.
Το πιο δύσκολο δεν είναι να αποφασίσεις αυτό ή εκείνο αλλά να πάρεις στα σοβαρά τις συνέπειες που έχει κάθε απόφαση.
23.
Απομακρύνεται κάτι πραγματικά όταν έρχεται πιο κοντά η εικόνα του και σε κυριεύει το ολοζώντανο φάντασμά του.
24.
Όταν αντικρίσει κανείς τα πράγματα γυμνά, χωρίς καμιά δικαιολογία και κανένα τέχνασμα, θα εκτιμήσει πραγματικά τη νεότερη τέχνη: την ικανότητα της μεταμόρφωσης που διασώζει το ασήμαντο από τη γενική περιφρόνηση.
25.
Το κακό αρχίζει συχνά από την άρνησή μας να το κατονομάσουμε και να το δείξουμε. Από την τάση μας να κάνουμε σαν να μην υπάρχει κακό στον κόσμο ενώ τόσα στρατόπεδα, βασανιστήρια και τρομοκρατίες μαρτυρούν για το αντίθετο. Το κακό ξεκινάει πια από μια εκούσια τύφλωση.
σχόλια