Ηκυρία στο φαρμακείο, που με εξυπηρετείχρόνια, έλαμψε μόλις με είδε. Ως τώρα ησχέση μας ήταν καθαράφαρμακολογική και οικονομική - αλλάσήμερα έγινε προσωπική. «Το διάβασαστην εφημερίδα» μου είπε. «Συγχαρητήρια!Καλή επιτυχία!».
Βγαίνονταςαπό το φαρμακείο,με σταμάτησε ο ηλεκτρολόγος της γειτονιάς.Με είχε δει να μπαίνω και έτρεξε να μεπρολάβει.
«Αυτόπου κάνετε» μου είπε σφίγγοντάς μου τοχέρι «είναι πολύ σπουδαίο!» (Δεν είχαμεποτέ ανταλλάξει χειραψία, παρόλο πουμου είχε λύσει αρκετά ηλεκτρολογικάπροβλήματα). «Μου το είπε και ο χειρουργός,ο κύριος Α.» συνέχισε, «είναι όλοι τουςεκλεκτοί και πρέπει να τους στηρίξουμε».
Τιςεπόμενεςώρες με θυμήθηκαν παλιοί συμμαθητές(που τους είχα χάσει για δεκαετίες)μπλόγκερς από τους ένδοξους καιρούς,χαμένοι φίλοι. Όλοι έμοιαζαν να είχανεντυπωσιαστεί από το γεγονός.
Κιόλοι μου εύχονταν, με θέρμη, καλή επιτυχία.Ένα email είχε τίτλο: «Πίσω και τους φάγαμε!»ενώ μία φίλη μου είπε: «Ε, θα περιμένωνα με καλέσεις σε ένα καλό εστιατόριοτων Βρυξελλών». (Δεν είναι στις Βρυξέλλεςαλλά στο Στρασβούργο, μουρμούρισα μέσααπό τα δόντια μου).
Στηζωή μου είχα αρκετές επιτυχίες. Πήραπτυχία, βραβεία, διακρίσεις, έγραψαβιβλία που έγιναν μπεστ σέλερ, έκαναεκπομπές στην τηλεόραση και το ραδιόφωνομε μεγάλα ποσοστά. Αλλά τίποτα δεν μουέδωσε την αίγλη που κέρδισα με την 21ηθέση στην ευρωλίστα ενός νέου κόμματος.Ενός κόμματος κοινής λογικής, που θαδώσει σκληρό αγώνα για τουλάχιστον ένανευρωβουλευτή. (Για να εκλεγώ εγώ, θαπρέπει να πάρει το 95% των ψήφων...).
Αυτήη αντίδραση μούέδειξε πόση σημασία δίνει ο Έλληναςστην πολιτική. Το είχα παρατηρήσει καιπαλιά, βλέποντας ότι ο ελάχιστος τωνβουλευτών εισπράττει περισσότερηαναγνώριση από ένα Νομπελίστα. Μπορείνα βρίζουμε τους πολιτικούς για τηνανικανότητα και τη διαφθορά τους, μπορείνα απαξιώνουμε την πολιτική ωςδραστηριότητα - αλλά κάπου μας προξενείδέος. Ο τίτλος του υποψήφιου (έστω καιχωρίς πιθανότητες επιτυχίας) βαραίνειπολύ. Μου ήταν γραφτό να αποκτήσω κιαυτή την εμπειρία...
σχόλια