Μετά την ψυχρολουσία με τις Αμερικανικές εκλογές όπου νικητής αναδείχτηκε ένας παρανοϊκός και την ακατανόητη απόφαση των Βρετανών να αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Δυτικός κόσμος περίμενε τις διαδοχικές εκλογές σε αρκετές χώρες της Ευρώπης με κομμένη την ανάσα. Κάποιοι ελπίζοντας ότι η Γηραιά Ήπειρος δεν θα υποκύψει στο κύμα λαϊκισμού και ξενοφοβίας και κάποιοι άλλοι ότι το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα καταρρεύσει και έτσι θα γίνουν πρώτοι στο χωριό αντί για δεύτεροι στην πόλη που σύμφωνα με την παροιμία είναι καλύτερο ειδικά αν είσαι βλαχάρα.
Οι Ολλανδικές εκλογές πρώτα, ήταν μια ανακούφιση: Ο ακροδεξιός υποψήφιος δεν επικράτησε και αν και ενισχύθηκε, δεν έκανε τον θρίαμβο που κάποιοι πιθανολογούσαν. Προχτές έγινε όμως το πρώτο πραγματικά μεγάλο τεστ με τις εκλογές στην δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης και πρώτη αν ενδιαφέρεσαι κυρίως για τα τυριά, τη Γαλλία. Τα δόντια ήταν σφιγμένα μια και η υποψήφια της ακροδεξιάς Λεπέν εμφανιζόταν στις δημοσκοπήσεις να καταλαμβάνει μέχρι και την πρώτη θέση μετά και από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι που είχαν όλες χρώμα ισλαμικού μίσους.
Τελικά η Μαρίν Λεπέν πήρε ένα σημαντικό ποσοστό και πέρασε στο δεύτερο γύρο με πρώτο τον ανεξάρτητο υποψήφιο Εμανουέλ Μακρόν ο οποίος έκανε την μεγάλη έκπληξη αφού κέρδισε και άφησε τους υποψήφιους των σοσιαλιστών και των συντηρητικών εκτός δεύτερου γύρου. Εκτός έμεινε και ο Γάλλος Τσίπρας, ο νέο-κομμουνιστής Ζαν-Λικ Μελανσόν, μια διασταύρωση Λάκη Λαζόπουλου με πεκινουά που ήταν και ο αγαπημένος όλου του ΣΥΡΙΖΑ.
Και ενώ όλοι σχεδόν οι υποψήφιοι βγήκαν και δήλωσαν ότι θα στηρίξουν στο δεύτερο γύρο τον Μακρόν για να μην επαληθευτεί το εφιαλτικό σενάριο της πρώτης φασίστριας προέδρου της χώρας που πρόσφερε όσο καμιά άλλη στο σύγχρονο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ο Μελανσόν με δήλωση του αρνήθηκε να πάρει θέση και ουσιαστικά τήρησε ίσες αποστάσεις ανάμεσα στους δύο υποψηφίους και αν δεν φοβόταν και τις ντομάτες ίσως στήριζε και ανοιχτά τη Λεπέν.
Γιατί για τους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, μια ακροδεξιά, ξενοφοβική, μισαλλόδοξη υποψήφια, είναι το ίδιο (αν όχι λιγότερο) κακή από έναν κεντρώο, ανεξάρτητο υποψήφιο επειδή είναι φιλελεύθερος. Δηλαδή με άλλα λόγια, δεν πιστεύει ότι ο προορισμός του ανθρώπου είναι να διοριστεί στο Δημόσιο.
To ίδιο έκανε και ο φιλοκυβερνητικός τύπος της Ελλάδας όπου εξίσωσε τους δύο υποψηφίους και έκανε λόγο για ισοδύναμα κακή επιλογή. Γιατί για τους οπαδούς του , μια ακροδεξιά, ξενοφοβική, μισαλλόδοξη υποψήφια, είναι το ίδιο (αν όχι λιγότερο) κακή από έναν κεντρώο, ανεξάρτητο υποψήφιο επειδή είναι φιλελεύθερος. Δηλαδή με άλλα λόγια, δεν πιστεύει ότι ο προορισμός του ανθρώπου είναι να διοριστεί στο Δημόσιο.
Το έχουμε ξαναπεί, ο διαχωρισμός πλέον δεν είναι αριστερά και δεξιά, το βλέπουμε άλλωστε με την σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με τους καραδεξιούς ΑΝΕΛ και το λιβάνισμα του Καραμανλή. Το βλέπουμε τώρα με τον Μελανσόν. Ο πολιτικός διαχωρισμός είναι πλέον λαϊκισμός εναντίον ορθολογισμού. Το μίσος των λαϊκιστών ενάντια σε οποιονδήποτε θέτει ως αίτημα την αξιοκρατία, την πρόοδο, την επιχειρηματικότητα, την ελεύθερη οικονομία, είναι λυσσαλέο και διαπερνά τις μπανάλ διαχωριστικές, ιδεολογικές γραμμές. Όμως αυτή η προσπάθεια ιδεολογικοποίησης της απλής επιθυμίας για αργομισθία στο Δημόσιο, φαίνεται να έχει κουράσει τους λαούς της Ευρώπης που αντιστέκονται.
Βέβαια ο νικητής των εκλογών συγκέντρωσε και άλλα πυρά, για ένα εντελώς διαφορετικό λόγο: Είναι παντρεμένος με μια γυναίκα μεγαλύτερη κατά 25 και πλέον χρόνια η οποία μάλιστα ήταν καθηγήτρια του σε μια θεατρική ομάδα. Το γεγονός ότι ένας άντρας ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε μια αρκετά μεγαλύτερη γυναίκα είναι ασυγχώρητο από τους ίδιους ανθρώπους που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να βλέπουν ένα παππού να σχετίζεται μια εικοσάχρονη είτε αυτός είναι ο Μπερλουσκόνι, είτε ο συνταξιούχος στο χωριό που μπλέκει με μια αλλοδαπή θύμα trafficking.
Πριν λίγο τελείωσε και η συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στο Νίκο Χατζηνικολάου ή Γαμωμνημόνιο όπως είναι περισσότερο γνωστός. Ήταν μια ωραιότατη συνέντευξη, ο Αλέξης εμφανίστηκε με πολύ καλό μακιγιάζ, εμφανώς αδυνατισμένος και εμφανώς ψεύτης. Μας είπε ότι η λύση για όλα είναι τα αντίμετρα τα οποία αρνήθηκε να προσδιορίσει αλλά θα δώσουν λύση σε όλα τα προβλήματα του λαού. Μας είπε ότι τα δημοσιονομικά φορομπηχτικά μέτρα θα τα ψηφίσει και χωρίς να έχει λάβει την οποιαδήποτε δέσμευση για το χρέος από τους δανειστές αλλά αν τελικά δεν αποσπάσει κάτι θετικό, δεν θα τα εφαρμόσει γιατί είναι πολύ κολπατζής. Μας είπε ότι η go back Μέρκελ είναι εξαιρετικά ανοιχτόμυαλη και ο ντόκτορ Σόιμπλε πολύ σοβαρός πολιτικός και ότι τώρα που τους γνώρισε καλύτερα τους έχει εκτιμήσει.
Μας είπε επίσης ότι δεν υπάρχει καμιά ανθρωπιστική κρίση, τα παιδάκια δεν πεινάνε πια, άνθρωποι δεν αυτοκτονούν, μετανάστες δεν πνίγονται και ότι αντιθέτως η έξοδος του Πάσχα ήταν σούπερ και όλοι οι Έλληνες τρώνε πανευτυχής κοκορέτσι και γαρδούμπα. Ωραία ήταν και η τρίπλα του όταν ρωτήθηκε για το χαμηλό ποσοστό στις δημοσκοπήσεις και την παλαιά δήλωση του ότι ο ΓΑΠ δεν είχε νομιμοποίηση ακριβώς επειδή παρουσιάζεσαι χαμηλά ποσοστά στα γκάλοπ. Μας είπε λοιπόν ότι τώρα δεν μετράνε τα γκάλοπ αλλά οι διαδηλώσεις που είναι ανύπαρκτες ενώ επί ΓΑΠ χαλούσε ο κόσμος αν και δεν μας εξήγησε ποιος θα έκανε τις διαδηλώσεις αφού αυτοί που τις έκαναν έχουν πλέον όλοι διοριστεί ως μετακλητοί στα υπουργεία.
Ήταν μια ωραία συνέντευξη, η πρώτη που δίνεται από εν ενεργεία πρωθυπουργό στο τηλεοπτικό στούντιο μια και μέχρι τώρα παρόμοιες συνεντεύξεις δίνονταν στα πρωθυπουργικά γραφεία αλλά μάλλον ο Φλαμπουράρης είχε φτιάξει κουνουπίδι και δεν είχε ξεμυρίσει το Μαξίμου. Η σεμνή τελετή έλαβε τέλος και ο ελληνικός λαός συνέχισε να παρακολουθεί το μόνο πράγμα που τον ενδιαφέρει, δηλαδή το Survivor.
σχόλια