Ηπρώτη (την ανέβασα στο siteμου στις 13.10. με τίτλο: «Μία ΜικρήΙστορία»):
ΟNick Gallo, συνεργάτης του αμερικανικούταξιδιωτικού περιοδικού «Virtuoso»,ταξίδευε προς Ελλάδα με σκοπό να γράψειένα άρθρο για τη Ρόδο. Πετώντας για τηνΑθήνα ένιωσε έντονη αδιαθεσία. Κάλεσανασθενοφόρο που τον μετέφερε στο εφημερεύοννοσοκομείο - Αμαλία Φλέμινγκ.
Εκείδιέγνωσαν περικαρδίτιδα και τον έβαλανστην εντατική. Μετά από μερικές μέρεςήταν καλύτερα και πρότειναν να τονμεταφέρουν σε δωμάτιο. Αλλά δεν υπήρχεμονό ούτε διπλό - μόνο θάλαμος.
ΟNick ήταν σύζυγος φίλης του ανεψιού μου,που ζει μόνιμα στο Seattle των ΗΠΑ. Μουέστειλε ένα e-mail,μήπως μπορούσα να βοηθήσω, προτείνονταςκάποιο ιδιωτικό θεραπευτήριο. Άρχισανα ψάχνω - μέχρι που σε λίγο άλλο έναe-mail με σταμάτησε:
«Μηνψάχνεις άλλο - είναι νεκρός».
Σταπενήντα του. Ήρθε σε μία άγνωστη γι'αυτόν χώρα, για να πεθάνει ολομόναχος.Αυτό το κείμενο είναι ένα μικρό μνημόσυνοστον άγνωστό μου δημοσιογράφο Nick Gallo...
Εδώτελείωνε το κείμενο στο site μου. Όχι όμωςκαι η υπόθεση, που συνεχίστηκε σαν φάρσα.Δεύτερη ιστορία:
Ησύζυγος του νεκρού ζήτησε από τοαμερικανικό προξενείο να φροντίσουνγια την αποτέφρωση και να της στείλουντις στάχτες.
Τοπροξενείο απάντησε ότι θα το κάνει, μιακαι τώρα το επιτρέπει η ελληνικήνομοθεσία. Βρήκαν και γραφεία τελετώνπου το αναλάμβαναν.
Στοδρόμο όμως πληροφορήθηκαν πως αυτόσήμαινε εξαγωγή της σορού στην Ιταλίαή τη Βουλγαρία - και υπέρογκα έξοδα. Πούνα ξέρουν τα Αμερικανάκια ότι οι νόμοιστην Ελλάδα ψηφίζονται για να μηνεφαρμόζονται!
Έτσιο Nick Gallo έπεσε θύμα και της ΕλληνικήςΠολιτικής Υποκρισίας (άραγε θα επιτρέψειποτέ η Εκκλησία την έκδοση των διαταγμάτωνπου ορίζει ο νόμος;). Μετά από διάφορεςγραφειοκρατικές ταλαιπωρίες, η σορόςταξιδεύει προς την άλλη άκρη των ΗΠΑ,για να αποτεφρωθεί.
σχόλια