Η συσσωρευμένη αγραμματοσύνη και βλακεία που εκπέμπουν πολλοί από τους σχολιαστές που μεταδίδουν το Μουντιάλ κορυφώθηκε με ένα ανάλογου επιπέδου εύρημα: εν όψει του τρίτου αγώνα, τις σκηνές από ματς της εθνικής ομάδας στη Βραζιλία στα διαφημιστικά σποτ για τον αγώνα ντύνει μουσικά το τραγούδι «Είμαστε ακόμα ζωντανοί, στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα». Μπορεί, δηλαδή, η ομάδα να ήταν πολύ κατώτερη των περιστάσεων στους δύο πρώτες αγώνες που έδωσε, αλλά από τη στιγμή που στον δεύτερο δεν ηττήθηκε από την πολύ μέτρια ποδοσφαιρικά Ιαπωνία, έχει έναν βαθμό και αναπνέει ακόμη.
Είναι ένα ερώτημα αν η Ψωροκώσταινα στο σύνολό της είναι ακόμη ζωντανή. Οι διαφημίσεις με ποδοσφαιρικό θέμα που δίνουν αυτό τον καιρό τον τόνο και αναμεταδίδονται συνεχώς ανάμεσα στους αγώνες δεν είναι και τόσο ενθαρρυντικές. Εμπνευσμένη από τον Μπέο ή τον Ψωμιάδη, η επιτυχημένη σειρά των διαφημίσεων με τον πρόεδρο που αγοράζει τους πάντες, γυρνώντας την επικράτεια, δείχνει μια χώρα υποταγμένη στο χρήμα και με πολλή διαφθορά. Η δεύτερη, που αποδεικνύει, μεταξύ των άλλων, ότι δεν υπάρχει φεμινιστικό κίνημα στην Ελλάδα, είναι με τον τύπο που η φίλη του τού κάνει όλες τις χάρες, αλλά αυτός στο τέλος τη διώχνει επειδή παρήγγειλε πίτσες, αντί να μαγειρέψει.
Από κοινωνιολογική άποψη, περισσότερο ενδιαφέρουσα είναι η σειρά που εξελίσσεται στα γειτονικά μπαλκόνια μιας συνηθισμένης πολυκατοικίας. Για τον μέσο Έλληνα, το Μουντιάλ με λίγο σουβλάκι και μπίρα αποτελεί αυτήν τη στιγμή την κυριότερη μορφή ψυχαγωγίας σε βάρος του θεάτρου, των κινηματογράφων και οποιασδήποτε άλλης τέχνης που υποτίθεται ότι κάνει τον άνθρωπο να συγκινηθεί ή απλώς να σκεφτεί κάτι περισσότερο από την αφλογιστία του Φάνη Γκέκα.
Πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού, σύμφωνα με μια τελευταία έρευνα, το 75% των συμπολιτών μας δεν θα κάνει φέτος διακοπές; (Μέχρι τον Φλεβάρη του 2012 που καταργήθηκε, ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας έδινε τη δυνατότητα σε 300.000 οικογένειες χαμηλόμισθων να πάνε διακοπές για λίγες ημέρες.) Ακριβώς σαράντα χρόνια μετά το τέλος της χούντας, η Ελλάδα (ξανα)αναστενάζει στα γήπεδα.
Οι μόνοι που ξεκίνησαν τις διακοπές τους από νωρίς είναι οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που έκλεισαν τη Βουλή, υποτίθεται γιατί δεν υπήρχε σοβαρό κοινοβουλευτικό έργο. Στην πραγματικότητα ισχύει το αντίθετο, καθώς η κυβέρνηση Σαμαραζέλου έχει βγάλει από το συρτάρι όλα τα κρίσιμα νομοσχέδια που φοβόταν να καταθέσει γιατί δεν είχε εξασφαλισμένη την πλειοψηφία στην ολομέλεια του Σώματος. Τώρα, στα ελεγχόμενα θερινά τμήματα της Βουλής θα παιχτούν τα στημένα ματς για την καταστροφή όσων έχουν απομείνει όρθια στη χώρα.
Από τα περίφημα προαπαιτούμενα και λοιπές απαιτήσεις της Τρόικας που τα θερινά τμήματα θα ψηφίσουν προκειμένου να εκταμιεύσει την επόμενη δόση ξεχωρίζουν, φυσικά, οι πωλήσεις των αιγιαλών και της ΔΕΗ. Σε ένα επιτυχημένο επικοινωνιακό τρικ που θα ζήλευαν οι διαφημιστές προϊόντων για το Μουντιάλ, ονομάστηκε πώληση της «μικρής ΔΕΗ», αν και στην πραγματικότητα πρόκειται για το 35% των παραγωγικών μονάδων της εταιρείας.
Το αποτέλεσμα θα είναι καταστροφικό: όχι μόνο οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος θα αυξηθούν –τα τιμολόγια της ΔΕΗ έχουν αυξηθεί κατά 22% μετά το ξέσπασμα της κρίσης, ενώ το εισόδημα των ανθρώπων μειώνεται– αλλά θα τελειώσει και ό,τι έχει μείνει στη χώρα από βιομηχανία. Η ενέργεια στην Ελλάδα κοστίζει ακριβότερα απ' ό,τι στις γειτονικές χώρες, γι' αυτό και μεγάλες ενεργοβόρες βιομηχανικές μονάδες, όπως η Βιοχάλκο, την εγκατέλειψαν. Με τη ΔΕΗ σε ιδιωτικά χέρια, αφαιρείται από τις ελληνικές κυβερνήσεις η τελευταία δυνατότητα για μια ευνοϊκότερη τιμολογιακή πολιτική που θα συγκρατούσε ανάλογες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, θα περιόριζε την ανεργία κ.λπ.
Πρόκειται για πλήγμα στην ίδια την εθνική κυριαρχία της χώρας, αλλά η σημασία του θέματος θα χαθεί κάπου ανάμεσα στις ζητωκραυγές των γηπέδων του Μουντιάλ. Ούτε πρόκειται να ακούσουμε εδώ διαφωνίες από τους διάφορους Λοβέρδους που παριστάνουν τους πολέμιους του Μνημονίου στα εύκολα και κάνουν την πάπια στα δύσκολα. Την ώρα που στη Βραζιλία θα παίζεται ο τελικός, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα εφαρμόζουν την τελευταία φάση του σχεδίου για την ιδιωτικοποίηση των πάντων, σύμφωνα με τις εντολές των οικονομικών δολοφόνων της Τρόικας.
σχόλια