•Σε διαβάζω να απορείς για τη ζωντάνια και τη δημιουργικότητα της Ανιές Βαρντά στα ογδόντα της. Εγώ, που είμαι πέντε χρόνια νεότερός της, απορώ που απορείς. Η έννοια «γέρος» είναι μία σύμβαση, ένα κατασκεύασμα. Χρειάστηκε να φτάσω εδώ για να το καταλάβω. Χρειάστηκε να περάσω από το σοκ του γήρατος, να τρομάξω βλέποντας ξαφνικά το είδωλό μου σε μία βιτρίνα (ποιος είναι αυτός ο γέρος;), να νιώσω τον ενοχλητικό ρατσισμό (αλλά και τον ενοχλητικότερο σεβασμό) των νεότερων - για να καταλάβω πως δεν τρέχει τίποτα. Δεν άλλαξε τίποτα - μόνο η εξωτερική εμφάνιση. Αυτός που ήμουν, είμαι.
•Σκέπτομαι, αισθάνομαι, κινούμαι, γράφω, φωτογραφίζω, όπως πάντα. Λίγο πιο αργός στις κινήσεις, σίγουρα πιο γρήγορος στη σκέψη. Η ηλικία είναι για να την ξεχνάς.
•Οι περισσότεροι νέοι είναι πιο γέροι από μένα. Μερικοί νομίζεις ότι γεννήθηκαν γέροι. Αντίθετα, γνωρίζω συνομήλικούς μου που βγάζουν σπίθες. Δημιουργούν καλύτερα από ό,τι στα τριάντα τους.
•Ξέρω, η εποχή μας έχει το cult, τη λατρεία του καινούργιου, του νεότερου και άρα του νέου ανθρώπου. Το καλλιέργησα κι εγώ κάποτε ως διαφημιστής. Το NEW γραμμένο στη συσκευασία ή στη διαφήμιση ενός προϊόντος δίνει 25% μεγαλύτερη προσοχή και αρχική απήχηση. Αντίθετα, παλιότερες εποχές τιμούσαν τους γέροντες και είχαν κυρίαρχο σώμα μια Γερουσία.
•Και τα δύο είναι λάθος. Η ηλικία από μόνη της δεν είναι αξία ούτε απαξία. Δεν γίνεται κανείς σοφότερος επειδή γερνάει - αν δεν είχε ήδη σοφία μέσα του. Το γήρας επιτείνει το υπάρχον: έτσι ο βλάκας γίνεται ακόμα πιο βλάκας με τα χρόνια. Και επίμονος, λόγω «πείρας».
•Η ουσία είναι στη ζωντάνια. Το «γέρος» δεν έχει σημασία - αλλά το «γερασμένος» έχει. Ένας γερασμένος νέος είναι χειρότερος από έναν νέο γέροντα. Που παραμένει ανοιχτός σε όλα, ζωντανός, δημιουργικός, δυναμικός.
•Γι' αυτό, Στάθη, μην απορείς που η Βαρντά δημιουργεί στα ογδόντα της. Να απορείς περισσότερο που οι περισσότεροι νέοι τη βγάζουν στις καφετέριες περιμένοντας κάποιο διορισμό και ασχολούνται από τώρα με το πόση σύνταξη θα πάρουν όταν γεράσουν.
σχόλια