Ανάμεσα στα δεκάδες άρθρα του διεθνούς Tύπου, όπου η Ψωροκώσταινα έχεικαθημερινά την τιμητική της, ξεχώρισα τις προάλλες ένα που σύγκρινε την ελληνική περίπτωση με την αμερικανική τράπεζα Lehman Brothers, η κατάρρευση της οποίας αποτέλεσε το εναρκτήριο λάκτισμα για τη διεθνή οικονομική κρίση.
Φαινομενικά οι αδελφοί Lehman δεν έχουν σχέση με το «πού πας, ρε Καραμήτρο», με την κουτοπόνηρη δηλαδή ελληνική νοοτροπία που μετέτρεψε τη χώρα σε διεθνές καλαμπούρι. Μια προσεκτικότερη όμως μελέτη δείχνει ότι οι δύο περιπτώσεις μοιράζονται αρκετά κοινά σημεία. Παρ' ότι στις ΗΠΑ υπήρχαν συνεχείς προειδοποιήσεις και πολλά σημάδια ότι η φούσκα των τοξικών προϊόντων και της αγοράς κατοικίας θα σκάσει κάποια στιγμή, οι υπεύθυνοι της Lehman Brothers δεν πήραν κανένα μέτρο για να προστατέψουν την τράπεζά τους.Υπήρχαν ανάλογα δηλαδή σημάδια με αυτά που αφθονούσαν στην Ελλάδα για το ασφαλιστικό ή το εξωτερικό χρέος, αλλά κανείς δεν ενδιαφερόταν.Ακόμη πιο ενδιαφέροντα πράγματα ακούστηκαν στις ακροάσεις της αμερικανικής Βουλής που εξέτασε την περίπτωση: οι υπεύθυνοι της εταιρείας παραδέχθηκαν ότι δεν υπήρχε κανένα σύστημα ελέγχου και διόρθωσης των προβλημάτων της τράπεζας ώστε να αποφευχθεί η χρεοκοπία. Εδω πια οι ομοιότητες με την ελληνική περίπτωση είναι καραμπινάτες.
Η μεγάλη διαφορά των δύο περιπτώσεων είναι ότι οι μεν Lehman Brothers έχουν χρεοκοπήσει, η δε Ελλάδα δεν έχει χρεοκοπήσει. Ακόμη, γιατί η χώρα είναι πολύ δύσκολο να αποφύγει την πλήρη οικονομική κατάρρευση, η οποία έχει μία βασική αιτία: τη νεοελληνική νοοτροπία. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλοί κερδοσκοπούν τις τελευταίες εβδομάδες σε βάρος της ελληνικής οικονομίας και των ομολόγων της. Είναι επίσης βέβαιο ότι η ελληνική ασθένεια χρησιμεύει ως Δούρειος Ίππος για την άλωση του ευρώ από τους αντιπάλους του. Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα είναι ότι οι ίδιοι οι Έλληνες δεν έχουν συνειδητοποιήσει την έκταση του προβλήματος. Ακόμα και αυτοί που κάτι έχουν πάρει χαμπάρι δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν την παραμικρή θυσία για το διορθώσουν.Εδώ, το πιο τρανταχτό παράδειγμα είναι οι αγρότες με τα μπλόκα τους. Σίγουρα πρόκειται για πονεμένη ιστορία, καθώς οι πολιτικοί χαϊδεύουν για χρόνια τα αυτιά τους αντί να τους επιβάλλουν να αλλάξουν νοοτροπία και καλλιέργειες. Έχουν και οι αγρότες τις δικές τους ευθύνες, γιατί παρ' ότι ήξεραν ότι έρχεται μπόρα προτίμησαν να επενδύσουν σε επιχειρήσεις τύπου «Προσεχώς Βουλγάρες». Το θέμα είναι ότι αυτήν τη στιγμή θα ήταν αυτοκτονία για την όποια κυβέρνηση να τους δώσει χρήματα, που άλλωστε δεν έχει. Οι αγρότες δίνουν ένα αγώνα οπισθοφυλακής, πιστεύοντας σε κάτι σαν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, μόνο που αντί για επιφοίτηση θα λέγεται επιδότηση.
Η ίδια μεταφυσική νοοτροπία διακατέχει τους δημόσιους υπαλλήλους, τους εφοριακούς και τις άλλες συμπαθείς επαγγελματικές ομάδες που πρόκειται να απεργήσουν τις επόμενες ημέρες. Κανένας Έλληνας δεν έχει πειστεί ότι οι θυσίες που πρέπει να γίνουν τον αφορούν. Την ίδια ώρα που ο υπουργός Οικονομικών με μια μικρή, ανήμπορη ομάδα προσπαθεί να εφεύρει μέτρα κατά της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής, εκατομμύρια Έλληνες μηχανεύονται νέα κόλπα για να μην πληρώσουν φόρους. Την ίδια ώρα που ο υπουργός Εσωτερικών γενικεύει τη λειτουργία του ΑΣΕΠ για αδιάβλητες προσλήψεις, μια σειρά από δήμους -τα προπύργια της σύγχρονης διαφθοράς- στήνουν εταιρείες μαϊμού για να διορίσουν τα δικά τους παιδιά· πράσινα, κόκκινα ή μπλε έχει μικρή σημασία.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η προηγούμενη κυβέρνηση διέλυσε τα πάντα και η σημερινή συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχουν συνθήκες έκτακτης ανάγκης. Αλλά το πρόβλημα τις ξεπερνάει και γι' αυτό δεν υπάρχει λύση.
H ελληνική οικονομία είναι κάτι σαν τις χωματερές: όλοι ξέρουν ότι κάπου πρέπει να πάνε τα σκουπίδια, αλλά κανείς δεν τα θέλει στην γειτονιά του. Όπως δεν λύθηκε το πρόβλημα των χωματερών, έτσι δεν θα λυθεί ούτε το πρόβλημα της καταρρέουσας οικονομίας.
σχόλια