Θα μπορούσαμε να γίνουμεοι σεΐχηδες των ανανεώσιμων πηγώνενέργειας στην Ευρώπη. Να αξιοποιήσουμεδηλαδή σε υπερθετικό βαθμό τις ανεξάντλητεςπηγές ενέργειας του ήλιου και του ανέμου.
Δεν μπορώ να καταλάβωεκείνους που δειλά δειλά μιλούν για τηνανάγκη να αυξήσουμε τη χρήση ανεμογεννητριών,ώστε το 2050 μόνο το 25% της ηλεκτρικήςενέργειας να προέρχεται από ανεμογεννήτριες.Γιατί 25%; Διότι αυτό έχουμε συμφωνήσειστο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατον περιορισμό του φαινομένου τουθερμοκηπίου. Για κάποιο περίεργο λόγοδεν μας περνά από το μυαλό ότι θαμπορούσαμε να προσπαθήσουμε να φτάσουμετο 150%, να γίνουμε δηλαδή μεγαλο-εξαγωγείςηλεκτρικής ενέργειας, αξιοποιώντας τοτεράστιο αιολικό δυναμικό της χώρας. Ησυμπεριφορά μας σε ό,τι αφορά τιςανεμογεννήτριες δεν δείχνει πεποίθησηότι κάνουμε το σωστό, αλλά ότι ενεργούμεκάτω από ευρωπαϊκό καταναγκασμό.
Από πού θα μπορούσαμενα ξεκινήσουμε; Από την εκμετάλλευσητων ακατοίκητων βραχονησίδων τουΑιγαίου. Οι ακατοίκητες βραχονησίδεςείναι ιδεώδεις πλατφόρμες εγκατάστασηςμεγάλων ανεμογεννητριών. Σκεφτείτε ότιη Δανία, μια χώρα πολύ πιο πυκνοκατοικημένηαπό την Ελλάδα, αφού γέμισε ανεμογεννήτριεςτη στεριά, πλέον τις εγκαθιστά στηθάλασσα. Εμείς έχουμε το δώρο, εκτός απότον αέρα και τον ήλιο, να έχουμε και πολύμεγάλο αριθμό ακατοίκητων καιανεκμετάλλευτων βραχονησίδων.
Από τα ακατοίκητα νησιάπρέπει λοιπόν να ξεκινήσουμε. Γιαπαράδειγμα, η Μακρόνησος θα μπορούσενα υποδεχθεί 100 ανεμογεννήτριες συνολικήςισχύος 300 MW. Κάθε μια απότις ανεμογεννήτριες χρειάζεται μιαβάση που δεν είναι μεγαλύτερη σε έκτασηαπό τη βάση ενός μικρού δωματίου. Μεάλλα λόγια η εγκατάσταση των ανεμογεννητριώνδεν θα επηρεάσει καθόλου τα μνημεία τηςεμφύλιας θηριωδίας, ενώ θα προσφέρειμια ανεκτίμητη υπηρεσία στο περιβάλλονκαι στην οικονομία της Ελλάδας. Τα ίδιαμπορούν να ειπωθούν και για τη Γυάρο. ΗΜακρόνησος έχει το πρόσθετο προσόν νααπέχει ελάχιστα από το κεντρικό δίκτυοτης ΔΕΗ και να είναι κοντά στην Αθήνα.Μια σημαντική παράμετρος της εγκατάστασηςανεμογεννητριών στις βραχονησίδεςείναι το ήδη νομοθετημένο τέλος πουοφείλουν να καταβάλλουν οι παραγωγοίηλεκτρικής ενέργειας στους δήμους στουςοποίους υπάγονται οι βραχονησίδες.Υπολόγισα ότι η εγκατάσταση 300 MWστη Μακρόνησο θα απέφερε στο Δήμο Κέας1.296.000 ευρώ ετησίως, γεγονός που θαδιπλασίαζε σχεδόν τα έσοδά του.
Τι άλλο χρειάζεται γιατην πραγματοποίηση αυτού του σχεδίου;Να δημιουργηθεί ένα εκτεταμένο ηλεκτρικόδίκτυο μεταφοράς της ενέργειας από τιςβραχονησίδες στο κεντρικό δίκτυο τηςχώρας και μέσω αυτού στα διεθνή δίκτυα.Χωρίς το δίκτυο δεν μπορεί να φθάσει ηηλεκτρική ενέργεια από το νησί όπουφυσάει στις πόλεις και τα εργοστάσιαόπου χρειάζεται η ενέργεια. Αν λοιπόνκάτι πρέπει να γίνει, κατά προτεραιότητα,είναι η δημιουργία αυτού του δικτύου.
Και εδώ δεν καταλαβαίνωτην κυβέρνησή μας. Αντί να φτιάχνει τοδίκτυο που θα επιτρέψει την αξιοποίησητου αστείρευτου αιολικού δυναμικού,τις εξαγωγές και την ανάπτυξη, ξοδεύειατέλειωτα λεφτά για την κατασκευή αγωγώνπου θα διευκολύνουν τη μεταφορά ρωσικούπετρελαίου και φυσικού αερίου. Δεν λέω,καλό κι αυτό. Αλλά όταν έχεις περιορισμένουςπόρους, ιεραρχείς τις προτεραιότητέςσου. Αφήστε που τα δίκτυα αγωγών είναιπολύ ακριβότερα από τα δίκτυα ηλεκτρικήςενέργειας. Και κάτι ακόμα. Η ενέργειααπό πετρέλαιο είναι κακή για το περιβάλλονκαι για την τσέπη, ενώ η ενέργεια απότον άνεμο είναι καλή για το περιβάλλονκαι λιγότερο κακή για την τσέπη. ΣτηνΚρήτη η ΔΕΗ παράγει το ρεύμα από πετρέλαιο.Αν είχε ανεμογεννήτριες, το κόστος τουρεύματος θα έπεφτε κατά 20% τουλάχιστον.
Η Ελλάδα έχει τιςπροϋποθέσεις να γίνει μεγάλος εξαγωγέαςηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμεςπηγές ενέργειας. Από τον αέρα, τον ήλιοκαι τη θάλασσα. Η κοινή λογική επιβάλλεινα κάνουμε τώρα ό,τι χρειάζεται για ναεκμεταλλευτούμε τον ανεξάντλητοενεργειακό μας πλούτο. Το κέρδος θαείναι διπλό: οικονομικό και περιβαλλοντικό.
σχόλια