- Το τραπεζικόσύστημα, αρχής γενομένης από τη «Μέκκατου κεφαλαίου»,την Αμερική, μοιάζει να έχει πέσει σεμία περιδίνηση βαθιάς κρίσης που μάλιστααπειλεί να παρασύρει μαζί του όλη τηδομή του οικονομικού συστήματος, όπωςτο ξέρουμε στις κοινωνίες μας τηςλεγόμενης «ελεύθερηςαγοράς».
- Βρισκόμαστε σεπερίοδο «έντονωναναταράξεων»,όπως θα χαρακτηριζόταν η κατάσταση εάνταξιδεύαμε με αεροπλάνο σε καιρό άσχημο.Είναιάσχημοςο καιρός, κυρίως εξαιτίας «τωνριψοκίνδυνων και απερίσκεπτων»,όπως χαρακτηρίστηκαν την εβδομάδα αυτήαπό το γερμανικό περιοδικό «DerSpeigel»,πρακτικών των τραπεζών, που επέφεραντη μεγάλη βουτιά που είδαμε την περασμένηεβδομάδα στις διεθνείς χρηματαγορές.
- «Δενξέρουμε πώς θα λήξει αυτή η κρίση, αλλάθα πρέπει, από αυτές τις σοβαρέςαναταράξεις, να μάθουμε και εμείς ταμαθήματά μας το συντομότερο δυνατόν.Και, το σημαντικότερο ίσως από αυτά,είναι ότι ο οικονομικός και χρηματοπιστωτικόςτομέας είναι πολύ σοβαρές υποθέσειςγια να τις αφήνουμε αποκλειστικά σταχέρια κάποιων εύστροφων tradersστη Φρανκφούρτη, το Λονδίνο και τη ΝέαΥόρκη» σημειώνει στο άρθρο του οΒόλφγκανγκ Κάντεν(www.spiegel.de/international/0,1518,542644,00.html).
- Μία ενδιαφέρουσα,αν και...αφόρητα διασκεδαστική εξήγηση για τηνολοένα και επιδεινούμενη κατάστασηστις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορέςπρόσφερε πρόσφατα ο νεαρής ηλικίας, 31μόλις ετών, Γάλλος τραπεζικός υπάλληλοςΖερόμΚερβιέλ,ο οποίος κατηγορήθηκε τον περασμένοΙανουάριο ότι, από ενδοτραπεζικέςσυναλλαγές που έκανε, ζημίωσε τηντράπεζά του, την SociétéGénérale,με ποσό περίπου 4,9 δισεκατομμυρίωνευρώ. Στις δικαστικές Αρχές που διερευνούντην υπόθεση, ο Κερβιέλ, που βγήκε τηνπερασμένη Τρίτη με περιοριστικούςόρους από τη φυλακή, όπου παρέμεινε επί5 εβδομάδες, προσπάθησε ναδικαιολογήσει-εξηγήσει τις πράξειςτου λέγοντας: «Όταν εργάζεσαι σ'αυτό τον τομέα, είναι εύκολο να χάσειςτην αίσθηση των χρημάτων, με τα τεράστιαποσά που διακινούνται και διαχειρίζεσαι.Πολλές φορές, παρασέρνεσαι κιόλας...».
- Ηπικρή αλλά και... πανάκριβη αλήθεια,συμπληρώνει εδώ ο αρθρογράφος του «DerSpiegel»,είναι ότι τα τελευταία χρόνια «ολόκληροςο οικονομικός-επιχειρηματικός τομέαςμοιάζει να έχει χάσει εντελώς τηναίσθηση του χρήματος». Είμαστεπαραδομένοι, καταλήγει, στα χέριαδεκάδων χιλιάδων ανθρώπων σαν τονΚερβιέλ που, παίζοντας με δισεκατομμύριαδολάρια, «προωθούν και πραγματοποιούντις επιχειρηματικές τους συμφωνίες σεόλο τον κόσμο».
- Τίθεται, λοιπόν,και από τον συγκεκριμένο αρθρογράφο,αλλά και από λίγες ανεξάρτητες φωνέςπου παραμένουν ακόμα ψύχραιμες σετούτην την «οικονομική ζούγκλα»,η άποψη πως ίσωςείναι πλέον ανάγκη να υπάρξει «πιοαυστηρή επιτήρηση» των πρακτικώνπου ακολουθούν οι τράπεζες σε όλες τιςδραστηριότητές τους, αλλά και νααναθεωρηθεί ριζικά τοεξωφρενικό,πολλές φορές, σύστημα επιβράβευσης(bonussystem)υπαλλήλων που βρίσκονται σε πόστα«παραγωγής εισοδήματος».
- «Δισεκατομμύριαπαίζονται στις τραπεζικές αγορές επίμήνες. Καμία πτυχή της αγοράς τουχρήματος δεν φαίνεται σήμερα καθαρή.Έπειτα από την κατάρρευση επενδυτικώντραπεζών όπως η MerrillLynchκαι η BearStearnsπρόσφατα, προβλήματα αρχίζουν καιανακύπτουν με τα hedgefunds,ενώ ήδη κυκλοφορούν φήμες για σοβαράπροβλήματασε εταιρείες πιστωτικών καρτών στιςΗνωμένες Πολιτείες» γράφει το«Spiegel».
- Ο ΟυίλΧάτον,στον «Observer»,εκτιμά πως η Αμερική «είναι έτοιμηνα ευτελιστεί (αν και ο όρος trashedπου χρησιμοποιεί θα μπορούσε να αποδοθείκαι με τον ίσως αδόκιμο αλλά πολύ πιοπαραστατικό όρο «απορριματοποιηθεί»)εξαιτίας της πιο άπληστης ίσως, πιοαλαζονικής και πιο «αυταπατημένης»οικονομικής τάξης στην ιστορία τηςχώρας».
- Οι επιπτώσεις τωναναταράξεων, που ακόμα φέρνουν μαζίτους και τον «κακόαέρα» από την κρίση στην αγορά τωνακινήτων με τα λεγόμενα subprimeδάνεια (υψηλότατου κινδύνου, που δίνοντανμε πολύ υψηλότερα επιτόκια από τα«λογικά της αγοράς» σε πελάτεςμε πολύ χαμηλή «δανειοληπτική πίστη»,δηλαδή με μικρότερη του «λογικούορίου» δυνατότητα αποπληρωμής, καιγι' αυτό, άλλωστε, έγινε και το «κραχ»,με τις τράπεζες να μένουν με τα κατασχεμέναακίνητα στο χέρι, και με τη ζήτησή τουςστο ναδίρ), εκτιμάται πως θα έχουνσοβαρές επιπτώσεις σε οικονομίες σεόλο τον κόσμο.
- Ήδη,μερικές από αυτές τις γευόμαστε καιεδώ, στα δικά μας λημέρια, όπου και ηεγχώρια τραπεζική αγορά, μέσα στιςδικές της αναλογίες πάντα, και πάνταμε τις λιγοστές εξαιρέσεις της, λειτουργείμε τους ίδιους κανόνες «απληστίαςκαι αλαζονείας» που γέννησαν τηνμεγάλη κρίση στις Ηνωμένες Πολιτείες.
- Υ.Γ.:Στο προ μηνός, περίπου, άρθρο μου, σχετικάμε το τραπεζικό σκάνδαλο στο Λιχτενστάινόπου, όπως αποκαλύφθηκε, βρήκαν παράδεισοφοροαπαλλαγής πολλοί Γερμανοίεπιχειρηματίες αλλά και κρατικοίαξιωματούχοι, από λάθος του «δαίμονατης φωτοσύνθεσης», κόπηκε ένα άλλουστερόγραφό μου (καλή ώρα σαν ετούτο),στο οποίο ανέφερα ότι χρησιμοποιήθηκανκαι αποσπάσματα από άρθρο που έγραψεστον «Observer»ο δημοσιογράφος NickCohen.Γι' αυτό το λάθος, ασφαλώς, και πολύευχαρίστως, ζητώ συγγνώμη, σεβόμενοςτη δουλειά κάθε συναδέλφου που πολλέςφορές σου δίνει μιαν άλλην οπτική τωνπραγμάτων, κι άλλες φορές τα λέει όπωςθα ήθελες να τα πεις και εσύ.
Στήλες /
Πανάκριβή μου αλήθεια
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ
«Είναι ξεκάθαρο ότι δεν είμαι άσχημη, είμαι απλώς φτωχή»
Ταβέρνα των Φίλων: Το μαγαζί που οδήγησε τους Αθηναίους μέχρι τον Κολωνό
«Η ομορφιά των Τρικάλων γεμίζει την ψυχή σου»
Νέα καταγγελία πρώην υπαλλήλου του Diddy: «Έβαζα κόκκινα φώτα, ναρκωτικά και baby oil σε κάθε δωμάτιο»
Tα βραβεία των Μικροπραγμάτων για το 2024
σχόλια