Τιμπορεί να κάνει ένας μοναχικός άνθρωποςόταν ξεχειλίζουν μαζί όλοι οι βόθροιτης χώρας και τον ζώνουν τα σκατά; Νακλείσει τη μύτη για να μη μυρίζει (αλλάκινδυνεύει να σκάσει), να κλείσει ταμάτια για να μη βλέπει (αλλά μέσα από τοδέκτη της τηλεόρασης τα σκατά πλημμυρίζουνκαι το καθιστικό του), να κλείσει τααυτιά του να μην ακούει... Να πολεμήσειεναντίον τους δεν μπορεί, μόνον ο Ηρακλήςκατάφερε να καθαρίσει την κόπρο τουΑυγεία, κι αυτός ήταν ήρωας από τα παλιά...
Απίστευτααυτά που συμβαίνουν, ούτε η πιο βρομερήκαι κοπρολάγνα επιστημονική φαντασίαδεν θα μπορούσε να τα επινοήσει. Κιαλίμονο, όχι στα οικονομικά, στα δημόσιαέργα, στα πάρε δώσε των εμπόρων και τωνβιομηχάνων - αλλά στον πολιτισμό, στοχώρο όπου κατοικούν το πνεύμα, οι τέχνες,τα γράμματα... Κι έφτασαν οι κομπιναδόροι,οι κατασκευαστές και οι μεταπράτες ναφαίνονται άκακα αρνιά μπροστά στουςλύκους του πολιτισμού και των media.
Θέλωνα γίνω στρουθοκάμηλος, να χώσω το κεφάλιστην άμμο για να μη βλέπω, να λείψω πολύνκαιρό και να επανέλθω όταν η κόπρος θαέχει καθαρίσει. Όταν -τι όνειρο!- ο τόποςθα αναδυθεί καθαρός και λαμπερός απότο ζόφο.
ΗΕλλάδα ταξιδεύει, ρυπαρό καράβι, καιθυμήθηκα το όραμα του Καζαντζάκη όπωςτο αποτύπωσε στον Ζορμπά: «Καιμέσα στο βαπόρι οι τετραπέρατοι Ρωμιοί,τα μάτια τα αρπαχτικά, τα ψιλικατζίδικαμυαλά, οι μικροπολιτικοί καβγάδες, έναξεκούρδιστο πιάνο, τίμιες φαρμακερέςκυράτσες, μοχθηρή, μονότονη επαρχιώτικημιζέρια. Σου ερχόταν να πιάσεις το βαπόριαπό τις δύο άκρες, να το βουτήξεις στηθάλασσα, να το τινάξεις καλά-καλά, ναφύγουν όλα τα ζωντανά που το μολεύουν-άνθρωποι, ποντίκια, κορέοι- και να τοανεβάσεις πάλι απάνω από τα κύματα,αδειανό και φρεσκοπλυμένο».
Ποιοςθα μας δώσει μία Ελλάδα καθαρή καιφρεσκοπλυμένη; Μια Ελλάδα όμορφη καιλαμπερή, που σημαίνει αδειανή - χωρίςόλους αυτούς που τη λερώνουν;
σχόλια