122 ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ ΣΕ ΕΝΑΝ ΧΡΟΝΟ
Μέσα σε έναν χρόνο, από τις 30 Αυγούστου 2019, διεπράχθησαν 122 γυναικοκτονίες στη Γαλλία (47 μέσα στο 2020): 111 από πρώην ή νυν συντρόφους τους, 10 ιερόδουλων, και μίας 15χρονης την οποία βίασε και σκότωσε ένας καθ' υποτροπή εγκληματίας.
Το κίνημα των «colleuses» γεννήθηκε στη Γαλλία πριν από έναν χρόνο. Την περασμένη Κυριακή, στην επέτειο της ίδρυσης του κινήματός τους, οι «colleuses» του Παρισιού απέδωσαν φόρο τιμής στις 122 γυναίκες που έχασαν τη ζωή τους, διαμορφώνοντας ένα «μνημείο» με κολάζ των ονομάτων των θυμάτων.
Η γυναικοκτονία αποτελεί σοβαρό πρόβλημα σε πολλές χώρες (π.χ. Ισπανία, Τουρκία). Όσοι ενοχλούνται από τη λέξη «γυναικοκτονία», και υπάρχουν πολλοί, καλό θα ήταν να σκεφτούν τα θύματα που μετριούνται πλέον σε εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, ετησίως.
• • •
ΟΥΤΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΟΥΤΕ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ
Πολλοί αριστεροί πονοκεφάλιασαν μέχρι να καταλάβουν τον Γκράμσι, και πολλοί πονοκεφαλιάζουν ακόμη και σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ πώς θα κάνουν το κόμμα τους να λειτουργεί ως «συλλογικός διανοούμενος»: πώς θα δομήσουν ένα κόμμα το οποίο «θα συγχωνεύει τη θεωρία με την πράξη και θα αποτελεί ένα εργαλείο χειραφέτησης και απελευθέρωσης των μαζών», μέσω ενοποιητικών ηθικών και διανοητικών διεργασιών.
Έρχεται τώρα ο κ. Τσίπρας και εισηγείται, και το Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος αποφασίζει την αναβολή του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Πρακτική συνέπεια της μετάθεσης του συνεδρίου, κάπου στο 2021, είναι ότι η συζήτηση για τα αίτια των απανωτών εκλογικών ηττών παραπέμπεται στις καλένδες, και μαζί τους η διεύρυνση του κόμματος, η μετεξέλιξή του, κ.λπ.
Ο κ. Τσίπρας ίσως εκτιμά ότι δεν είναι χρήσιμο να σκέπτονται πολλοί, ή ότι αυτός και λίγοι πέριξ αυτού φτάνουν και περισσεύουν. Όπως και να 'χει, δύο τουλάχιστον είναι τα συμπεράσματα: Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να λειτουργήσει στο ορατό μέλλον ούτε «συλλογικά» ούτε ως «διανοούμενος»· και, δεύτερον, οι προσκολλημένοι στην ιδέα του κόμματος ως συλλογικού διανοούμενου θα έχουν εφεξής άφθονο χρόνο στη διάθεσή τους προκειμένου να εμβαθύνουν στην γκραμσιανή έννοια.
• • •
ΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
Γιορτάστηκαν χθες τα 46 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ της «Αλλαγής». Το ΠΑΣΟΚ δέσποσε στην περίοδο της μεταπολίτευσης, αποκτώντας φανατικούς οπαδούς και εξίσου φανατικούς αντιπάλους.
Πολλοί νοσταλγούν την εποχή της παντοδυναμίας του. Το περίεργο είναι ότι ακόμη και σημερινοί υπέρμαχοι της σοσιαλδημοκρατίας δεν διστάζουν να το θεωρούν μοντέλο τους. Πιθανόν, η αδυναμία του ΚΙΝΑΛ να βρει μια σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα –όπως και η σοσιαλδημοκρατία διεθνώς– τους ωθεί να στρέφουν το βλέμμα τους στο παρελθόν. Το ΠΑΣΟΚ της «Αλλαγής» υπήρξε πολυπρόσωπος πολιτικός σχηματισμός. Ένα από τα πρόσωπά του ήταν σοσιαλδημοκρατικό, αλλά πολύ δύσκολα θα το έλεγε κανείς σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Αυτό, όπως και άλλα αρνητικά χαρακτηριστικά του, ξεχνιούνται εύκολα. Εξηγήσιμη τάση: η νοσταλγία είναι ακαταμάχητη, επειδή είναι αδιάψευστη· και είναι αδιάψευστη, επειδή «η ενθύμηση του παρελθόντος δεν είναι αναγκαστικά η ενθύμηση των πραγμάτων όπως ήταν» (Μαρσέλ Προυστ). Μόνο που στην πολιτική, η νοσταλγία είναι αυτοκτονία.
• • •
ΟΙ ΡΩΣΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟ-ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ
Η εκπρόσωπος του ΥΠΕΞ της Ρωσίας, Μαρία Ζαχάροβα, διέψευσε χθες ότι η Ρωσία στηρίζει την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, και πρόσθεσε ότι η χώρα της τάσσεται υπέρ της επίλυσης όλων των διαφορών μόνο μέσω του πολιτικού διαλόγου.
Οι δηλώσεις της Ζαχάροβα προκάλεσαν συγκρατημένη αισιοδοξία. Ωστόσο, δεν μπορούμε να προσπεράσουμε την επισήμανσή της ότι «σε ορισμένες περιπτώσεις, χώρες, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, δεν ξεπερνούν αυτό το όριο» [των 12 ναυτικών μιλίων] και ότι στο θέμα αυτό «τα κράτη θα πρέπει να βασίζονται στην κοινή λογική και λαμβάνουν υπόψη τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής».
Η Ρωσία, συνεπώς, δεν προκρίνει την επέκταση των χωρικών υδάτων μας μονομερώς στα 12 ν.μ., η οποία αποτελεί τυπικό δικαίωμα της Ελλάδας, και συνιστά διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Η (αναμενόμενη) αυτή θέση της Ρωσίας αποτελεί πρόσθετη απόδειξη ότι οι πολεμοχαρείς κραυγές που ακούγονται στη χώρα μας είναι εκτός τόπου και χρόνου.
• • •
Η ΑΘΩΩΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΕΞΟΡΓΙΣΕ ΤΗ ΣΛΟΒΑΚΙΑ
Αθώος «ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων» κρίθηκε από δικαστήριο της Σλοβακίας ο ζάπλουτος επιχειρηματίας Μάριαν Κότσνερ, ο οποίος φέρεται ότι οργάνωσε τη δολοφονία του δημοσιογράφου Γιαν Κούτσιακ και της αρραβωνιαστικιάς του, Μαρτίνα Κουσνίροβα, τον Φεβρουάριο του 2018. Η απόφαση του δικαστηρίου σόκαρε την κοινή γνώμη της χώρας και εξόργισε διεθνείς δημοσιογραφικές ενώσεις.
Η δολοφονία του Κούτσιακ, όπως και η παρόμοια δολοφονία της επίσης δημοσιογράφου Ντάφνι Καρουάνα Γκαλιζία στη Μάλτα, τον Οκτώβριο του 2017, αποκάλυψαν την ύπαρξη ισχυρής διαπλοκής υψηλόβαθμων κυβερνητικών στελεχών, μεγαλοεπιχειρηματιών και μαφίας σε ευρωπαϊκές χώρες. Η προκλητική αυτή διαφθορά και εγκληματικότητα αποτελούν ευθεία προσβολή των ευρωπαϊκών θεσμών και αξιών, και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί.
• • •
ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΗΓΜΑ ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΔΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΡΙΩΝ
Η σκηνοθέτις και συγγραφέας Μαρσελίν Λοριντάν-Ιβένς (1928-2018), συγκρατούμενη της Σιμόν Βέιλ (1927-2017), περιγράφει την πρώτη τους μέρα στο Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου.
«Όταν πια δεν ακουγόταν θόρυβος, βγήκαμε από την κρυψώνα μας, και δίχως να μας καταλάβουν, βαδίσαμε με τις νεκρικές στολές μας για να ανακαλύψουμε πού βρισκόμασταν. Δεν γνωρίζαμε πραγματικά. Περάσαμε μπροστά από ένα ξύλινο, πράσινο παράπηγμα που φαινόταν καλύτερο από τα δικά μας και όπου οι γυναίκες μιλούσαν γαλλικά. Και επιθυμούσαμε να τις μιλήσουμε για να καταλάβουμε καλύτερα. Και εκεί, μας έδιωξαν βρίζοντάς μας και αντιμετωπίζοντας μας σαν βρωμερές εβραίες. Ήταν το παράπηγμα των Γαλλίδων κομμουνιστριών. Δεν είχαμε δει ακόμη τα οστά μας να τρυπάνε το δέρμα μας. Ήταν η αρχή, σκεπτόμασταν όπως πριν, στον καιρό της σχολικής ανυπακοής. Και μετά καταλάβαμε».
[Από τον επικήδειο λόγο που εκφώνησε η Λοριντάν-Ιβένς στο κοιμητήριο του Μονπαρνάς, στην κηδεία της φίλης της Βέιλ, και κατόπιν στο Mémorial de la Shoah – "Marceline Loridan-Ivens à Simone Veil: 'nous nous sommes rencontrées pour mourir ensemble'", Marie Claire, 30.08.2017]
