ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΣΑΝΕΞΙΑ
Όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί στη χώρα μας, αλλά δεν τοποθετούνται ξεκάθαρα εναντίον της ισλαμικής τρομοκρατίας, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι ανέκαθεν για την Αριστερά ο αγώνας για να περιοριστεί η κυριαρχία της θρησκείας στην κοινωνική ζωή πήγαινε χέρι-χέρι με τον αγώνα για τη χειραφέτηση του ανθρώπου.
Και όσοι αυτοπροσδιορίζονται ως μη αριστεροί, θα πρέπει επίσης να καταλάβουν ότι όταν ένας αριστερός υιοθετεί θέσεις τους, αυτό είναι θετικό. Αυτό έγινε με τον Ζαν-Λυκ Μελανσόν που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του Εμανουέλ Μακρόν για «ενιαίο μπλοκ» κατά του πολιτικού Ισλάμ. Δεν μπορούν να το χωνέψουν ούτε οι εκ δεξιών του ούτε οι εξ αριστερών. Φαίνεται πως η πολιτική δυσανεξία είναι υπερκομματική.
ΜΗ ΖΟΡΙΖΕΣΑΙ
Ηλίας Παναγιώταρος: «Εύχομαι αυτό τα βάθη της ψυχής που κάποιοι άλλοι να κάνουν τη δουλειά καλύτερα από ό,τι την κάναμε εμείς μπας και ελευθερωθεί αυτός ο τόπος».
Μη ζορίζεσαι, το είπε καλύτερα από σένα ο Άιχμαν: «Και πρέπει να καταλάβετε ότι αυτό ήταν το κίνητρό μου όταν λέω, αν 10,3 εκατομμύρια αυτών των εχθρών [Εβραίων] είχαν εξολοθρευτεί, τότε θα είχαμε εκπληρώσει το χρέος μας (παύση). Και επειδή αυτό δεν συνέβη, θα σας πω ότι όσοι δεν έχουν ακόμη γεννηθεί θα πρέπει να υποστούν αυτή την ταλαιπωρία και δυσκολία. Πιθανόν θα μας καταραστούν (παύση)... Κάναμε ό,τι μπορούσαμε.»
• • •
ΣΥΝΟΨΗ ΤΟΥ ΝΤΙΜΠΕΪΤ ΤΡΑΜΠ - ΜΠΑΪΝΤΕΝ
Ο Τραμπ ήταν πίσω. Μετά, έγινε το πρώτο ντιμπέιτ, που ήταν πολύ κακό για τον Τραμπ. Κατόπιν, ήταν το αυτό το ντιμπέιτ, που ήταν λιγότερο κακό για τον Τραμπ, και πάντως όχι καλό. Πολύ κακό + λιγότερο κακό = ο Τραμπ χάνει (Μπιλ Κρίστολ).
Ξανά, δεν είναι δύσκολο να έχουμε μια αίσθηση των αναλογιών. Ο Μπάιντεν διατύπωσε κάποιους εσφαλμένους ισχυρισμούς. Ο Τραμπ ήταν κατά συρροήν ψεύτης (Τζέι Ρόζεν).
• • •
Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΖΑΝ ΖΩΡΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ
Στην προχτεσινή τελετή στο προαύλιο της Σορβόνης για τον «καθηγητή που δεν θα ξεχάσουμε» (Εμανουέλ Μακρόν), διαβάστηκαν, μεταξύ άλλων, δύο κείμενα: η επιστολή του Αλμπέρ Καμύ στον πρώτο του δάσκαλο Λουί Ζερμαίν, που δημοσίευσα πρόσφατα· και η επιστολή του Ζαν Ζωρές προς τους δασκάλους και τις δασκάλες, από την οποία μεταφράζω την πρώτη και την τελευταία παράγραφο.
Κρατάτε στα χέρια σας το μυαλό και την ψυχή των παιδιών· είστε υπεύθυνοι για την πατρίδα. Τα παιδιά που σάς εμπιστεύθηκαν δεν θα έχουν μόνο να γράφουν, να αποκρυπτογραφούν μια επιστολή, να διαβάζουν μια πινακίδα στον δρόμο, να κάνουν μια πρόσθεση και έναν πολλαπλασιασμό. Είναι Γάλλοι και πρέπει να γνωρίζουν τη Γαλλία, τη γεωγραφία της και την ιστορία της: το σώμα και την ψυχή της. Θα είναι πολίτες και πρέπει να γνωρίζουν τι είναι μια ελεύθερη δημοκρατία, ποια δικαιώματα τους παρέχει και ποιες υποχρεώσεις τους επιβάλλει η κυριαρχία του έθνους. Τέλος, θα είναι άνθρωποι, και θα πρέπει να έχουν μιαν ιδέα του ανθρώπου, πρέπει να γνωρίζουν ποια είναι η ρίζα των δυστυχιών μας: ο πολύμορφος εγωϊσμός· ποια είναι η αρχή του μεγαλείου μας: η αποφασιστικότητα ενωμένη με τη συμπόνια. Πρέπει να μπορούν να παρουσιάζουν τα μεγάλα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου είδους τιθασεύοντας σιγά-σιγά τις ωμότητες της φύσης και τις ωμότητες του ενστίκτου, και να ξεμπλέκουν τα κύρια στοιχεία αυτού του εξαιρετικού έργου που ονομάζεται πολιτισμός. Πρέπει να τους δείξετε το μεγαλείο της σκέψης· πρέπει να τους διδάξετε τον σεβασμό και την καλλιέργεια της ψυχής, ξυπνώντας σε αυτά το αίσθημα του απείρου που είναι η χαρά μας, και επίσης η δύναμή μας, διότι είναι μέσω αυτού που θα θριαμβεύσουμε στο κακό, στον σκοταδισμό και στον θάνατο.
...
Λέω λοιπόν στους δασκάλους ανακεφαλαιώνοντας: όταν από τη μια θα έχετε μάθει στους μαθητές να διαβάζουν επισταμένως και όταν, από την άλλη, με μερικές οικείες και σοβαρές κουβέντες, θα τους έχετε μιλήσει για τα μεγάλα πράγματα που ενδιαφέρουν την ανθρώπινη σκέψη και συνείδηση, θα έχετε κάνει δίχως δυσκολία σε μερικά χρόνια πλήρες έργο παιδαγωγών. Σε κάθε μυαλό θα υπάρχει μια κορυφή, και, εκείνη τη μέρα, πολλά πράγματα θα αλλάξουν.
Jean Jaurès, Lettre aux instituteurs et institutrices, La Dépêche de Toulouse, 15.01.1888
• • •
ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΚΠΛΗΞΗ
Συνέβη στη Βραζιλία. Ο γαμπρός έκανε έκπληξη στη νύφη, έχοντας συνεννοηθεί με τους μαθητές της με σύνδρομο Down να φέρουν τις βέρες. Ο φωτογράφος επίσης της τελετής είχε σύνδρομο Down.
This groom surprised his bride by having her students with Down’s syndrome be the ring bearers and I’m a puddle of tears on the floor 😄 pic.twitter.com/PKv1SduZv4
— Jana Hisham (@JanaHisham) October 17, 2020
• • •
Η ΕΥΦΥΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΤΟΥ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ
Θεωρώ απόδειξη της ευφυίας και του θάρρους του Μάνου Χατζιδάκι (23 Οκτωβρίου 1925 – 15 Ιουνίου 1994) την περίφημη διάλεξή του για το Ρεμπέτικο στο «Θέατρο Τέχνης» του Κάρολου Κουν, στις 31 Ιανουαρίου του 1949.
Ευφυία, διότι άπαντες το θεωρούσαν παρακατιανό είδος· θάρρος, διότι και η Δεξιά και η Αριστερά το είχαν εξοστρακίσει. Οι «Έξι Λαϊκές ζωγραφιές» που θα ακουστεί σύντομα επικύρωσε και μουσικά το «μανιφέστο» του Χατζιδάκι. Και όλα αυτά έγιναν σε ηλικία μόλις 24 ετών, στην οποία η συντριπτική πλειονότητα ψάχνει να βρει τον δρόμο της.
Είχε προηγηθεί το Κοντσέρτο για 2 βιολιά του Νίκου Σκαλκώτα με το «Θα πάω 'κει στην Αραπιά» του Βασίλη Τσιτσάνη, το οποίο όμως ανακαλύφθηκε αργότερα, και δεν επηρέασε τα πράγματα.
