Το να είναι κανείς δοτικός και ευγενής είναι πραγματικά σπουδαίο. Είναι, όμως, και εξοντωτικό. Στην πραγματικότητα, έρευνες έχουν αποδείξει ότι να βοηθά κανείς τους συναδέλφούς του για παράδειγμα συχνά και χωρίς ποτέ να λέει "όχι", τελικά κάνει τον ίδιο χειρότερο στη δουλειά του και στην επίτευξη των δικών του στόχων. Ειδικά αν ανήκετε σε εκείνη την κατηγορία εργαζομένων που καταφέρνουν πάντα να χειρίζονται τις "τοξικές" καταστάσεις του γραφείου ή του όποιου εργασιακού χώρου, αν είστε ο παρήγορος ώμος και το αυτί στο οποίο καταλήγουν όλοι να εκμυστηρευτούν τα παράπονα και τα προβλήματα τους, τα νέα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά.
Αν είστε όλα αυτά και ζείτε μία τέτοια κατάσταση, το να ξεφύγετε από αυτήν και να αρχίσετε να λέτε "όχι" σε ανθρώπους που απαιτούν τον χρόνο και την προσοχή σας, δεν θα είναι μια εύκολη υπόθεση. Κυρίως, γιατί οι γύρω σας έχουν συνηθίσει να ακούν από εσάς μόνο το "ναι" και συχνά να εισπράττουν μια έτοιμη λύση στα προβλήματά τους. Όμως, αυτό μπορεί να αλλάξει, αν αρχίσετε να είστε προσεκτικοί στον τρόπο με τον οποίο θα πείτε (τελικά) "όχι", αν επιλέξετε προσεκτικά τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσετε. Για παράδειγμα: μια άρνηση που περιλαμβάνει κατηγορηματική διατύπωση -"Δεν απαντάω σε emails το βράδυ του Σαββάτου", είναι απείρως πιο αποτελεσματική από ένα αδύναμο "δεν μπορώ".
Το συμπέρασμα προέρχεται από τα αποτελέσματα έρευνας του 2012 που εκπονήθηκε για λογαριασμό της Επιθεώρησης Καταναλωτή και εκεί βρέθηκε ότι η διατύπωση -ακριβώς όπως στις διαφημίσεις- είναι που κάνει τη διαφορά. Με το να πει κάποιος "δεν τρώω το τάδε προϊόν", όταν του προσέφεραν, ας πούμε, junk food, έκανε τους συμμετέχοντες στην έρευνα να νιώθουν πιο δυνατοί στο να αρνηθούν τον πειρασμό από το να ψελλίσουν απλώς "δεν κάνει", "δεν μπορώ" ή "δεν μου επιτρέπεται να το φάω". Το ίδιο ακριβώς σενάριο ίσχυε και για πράγματα που κάποιος ήθελε να αποφύγει, το γυμναστήριο, λόγου χάριν. Άλλη δυναμική έχει το να πει κανείς "δεν κάνω κοπάνα από το γυμναστήριο" από το "δεν μπορώ να κάνω κοπάνα από το γυμναστήριο".
Η εξήγηση σε ό,τι αφορά την επιμονή στη διατύπωση έχει να κάνει με το πόσο χώρο αφηνει κανείς στο να παραβιαστεί αυτό που θέλει να κάνει από κάποιον άλλον λίγο αργότερα. Ανεξάρτητα από το αν απευθύνεται κανείς στον ίδιο του τον εαυτό ή σε έναν άλλον άνθρωπο το "δεν μπορώ" αφήνει την εντύπωση ότι δεν μπορείτε αυτή τη στιγμή, αλλά ίσως μπορέσετε λίγο αργότερα. Το "δεν κάνω", "δεν θέλω", "δεν θα γίνει" δεν αφήνει περιθώριο για καμία απολύτως διαπραγμάτευση. Είναι ένας γρήγορος, ξεκάθαρος και απολύτως κατηγορηματικός τρόπος να τοποθετήσετε τον εαυτό σας σε μία κατάσταση. Είναι κάτι που πρώτα το λέμε στον εαυτό μας και μετά με ευγένεια, αλλά κατηγορηματικά στους άλλους: "δεν θέλω να το κάνω". Είναι καλύτερο από το "όχι" και μας κάνει -επίσης- να νιώθουμε καλύτερα.
Με στοιχεία από το ΝΥmag.com
σχόλια