Του Δημήτρη Βασιλόπουλου
Πρόεδρος της Ελληνικής Ρευματολογικής Εταιρείας
Πριν από λίγες μέρες το ημερολόγιο έδειχνε 12η Οκτωβρίου, η οποία δεν είναι μία οποιαδήποτε μέρα.
Είναι η μέρα που έχει οριστεί παγκόσμια ημέρα αρθρίτιδας για να ευαισθητοποιήσει όλο τον κόσμο για τις ρευματικές παθήσεις που φυσικά δεν εξαντλούνται στην αρθρίτιδα. Η «Παγκόσμια Ημέρα Αρθρίτιδας» καθιερώθηκε από το 1996, σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιηθεί το κοινό και η πολιτεία για την σημασία των ρευματικών-μυοσκελετικών παθήσεων, που εκτός από πολύ συχνές έχουν και πολύ μεγάλο αντίκτυπο στην εργασία την κοινωνία και την οικονομία.
Αν και ο όρος «αρθρίτιδα» αναφέρεται κυρίως σε παθήσεις που προκαλούν φλεγμονή στις αρθρώσεις (πόνο, διόγκωση, τοπική θερμότητα), πλέον χρησιμοποιείται με την ευρύτερη έννοια για όλες τις ρευματικές-μυοσκελετικές παθήσεις που προσβάλλουν όχι μόνο το μυοσκελετικό σύστημα (αρθρώσεις, οστά, αρθρικό χόνδρο, τένοντες, συνδέσμους και μύες) αλλά και εσωτερικά όργανα (πνεύμονες, νεφρούς, καρδιά, νευρικό σύστημα, μάτια κλπ.).
Υπάρχουν περισσότερες από 200 ρευματικές-μυοσκελετικές παθήσεις που προσβάλλουν το ένα τέταρτο του γενικού πληθυσμού παγκοσμίως ενώ έχει υπολογισθεί ότι το ένα τρίτο του πληθυσμού κάποια στιγμή στην ζωή του θα εμφανίσει κάποια ρευματική-μυοσκελετική νόσο.
Στην πλειοψηφία τους οι παθήσεις αυτές είναι χρόνιες με σημαντικές αρνητικές επιδράσεις στους ίδιους τους ασθενείς, τις οικογένειες τους και την κοινωνία γενικότερα. Η μη επαρκής αντιμετώπιση τους οδηγεί συνήθως σε χρόνιο πόνο, σημαντικό περιορισμό των καθημερινών δραστηριοτήτων και λειτουργικότητας των ασθενών, εμφάνιση μόνιμων αναπηριών που συνοδεύονται από κακή ποιότητα ζωής και συχνή εμφάνιση άγχους και κατάθλιψης (διπλάσια σε σχέση με το γενικό πληθυσμό).
Παγκοσμίως, οι ρευματικές-μυοσκελετικές παθήσεις αποτελούν την συχνότερη αιτία χρόνιας απουσίας και πρόωρης αποχώρησης από την εργασία καθώς και συνταξιοδότησης λόγω φυσικής αναπηρίας.
Η απώλεια παραγωγικότητας σε συνδυασμό με την άμεση και έμμεση δαπάνη για την αντιμετώπιση των παθήσεων αυτών συνεπάγεται μια σημαντική οικονομική επιβάρυνση για τις Κοινωνίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Έχει υπολογισθεί ότι το ετήσιο κόστος για τις Ευρωπαϊκές χώρες είναι περίπου 240 δισεκατομμύρια ευρώ.
Κλειδί στην επιτυχή αντιμετώπιση των παθήσεων αυτών είναι η έγκαιρη διάγνωση και άμεση αντιμετώπισή τους με συνδυασμό μη φαρμακευτικής (απώλεια βάρους, άσκηση, φυσικοθεραπεία, εργοθεραπεία κλπ.),φαρμακευτικής ή/και σπανιότερα χειρουργικής αγωγής. Τις τελευταίες δεκαετίες έχει συντελεσθεί σημαντική πρόοδος στην αντιμετώπιση των παθήσεων αυτών από τους ειδικούς επαγγελματίες υγείας.
Ειδικότερα για τις φλεγμονώδεις ρευματικές παθήσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα, σπονδυλαρθρίτιδες, ψωριασική αρθρίτιδα, λύκος, αγγειίτιδες κλπ.) την τελευταία 20ετία έχουν αναπτυχθεί και συνεχίζουν να αναπτύσσονται μια σειρά από νέες φαρμακευτικές θεραπείες που έχουν βελτιώσει σημαντικά τα συμπτώματα (πόνο, δυσκαμψία), την λειτουργικότητα και ποιότητα ζωής των ασθενών. Για παράδειγμα, στην ρευματοειδή αρθρίτιδα πρόσφατα δεδομένα δείχνουν ότι η έγκαιρη έναρξη θεραπείας συνοδεύεται από μερική ή πλήρη ανάκτηση της ικανότητας για εργασία ασθενών που ήταν σε πλήρη αναπηρία, μείωσης των χειρουργικών ορθοπαιδικών επεμβάσεων καθώς και μείωσης της αυξημένης θνησιμότητας αυτών των ασθενών.
Τα ενθαρρυντικά αυτά αποτελέσματα μας κάνουν όλους πιο αισιόδοξους για το μέλλον ενώ δημιουργούν σταδιακά τις κατάλληλες προϋποθέσεις για την επιστροφή στην καθημερινότητα, παραγωγικότητα, λειτουργικότητα και εργασία των ασθενών με ρευματικές-μυοσκελετικές παθήσεις.
Οι Έλληνες ρευματολόγοι, ως ειδικοί στις ρευματικές-μυοσκελετικές παθήσεις, σε συνεργασία με όλους τους επαγγελματίες υγείας που εμπλέκονται στην αντιμετώπιση αυτών των παθήσεων, τις Ενώσεις ασθενών και την Ελληνική Πολιτεία, συμβάλλουν καθημερινά στην καλύτερη ενημέρωση του κοινού και των ασθενών για αυτές τις παθήσεις καθώς και στην έγκαιρη διάγνωση και σύγχρονη αντιμετώπιση τους.
www.ere.gr
www.tosomasoumilaei.gr
Επιμέλεια: Αλεξία Σβώλου
σχόλια