Καθηλωτική η Σαουδική Αραβία.
Σαν βρεθείς εκεί, εκτιμάς την Ελεύθερη Ματιά.
Συνειδητοποιείς, ότι το να κοιτάς ευθεία, στα μάτια, δεν είναι δεδομένο, ούτε κεκτημένο.
Μαθαίνεις να αναπνέεις στα κρυφά, να γυρνάει πίσω η ανάσα και να σε καίει. Να αισθάνεσαι τα λίγα και να πνίγεις τα πολλά.
Η άποψη, είναι επισκέπτης που περπατάει στα ακροδάκτυλα, όχι μόνιμος κάτοικος.
Η ματιά μιας Γυναίκας, σε κάνει να χαμηλώνεις τη δική σου.
Στη Σαουδική Αραβία, όλες οι Γυναίκες υποχρεούνται να φορούν abaya, το μαύρο ύφασμα που καλύπτει το σώμα και το πρόσωπο. Ακόμα και οι Δυτικές.
Η Γυναίκα, στη Σαουδική Αραβία, χρειάζεται την άδεια του συζύγου ή του πατέρα της για να βγάλει διαβατήριο. Δε μπορεί να βγάλει δίπλωμα οδήγησης. Μπαίνει στα λεωφορεία απο ξεχωριστή είσοδο και κάθεται σε διαφορετική πτέρυγα απο τους άνδρες. Δεν επιτρέπεται να κυκλοφορεί μόνη της δημόσια, χωρίς συνοδό. Δε μπορεί να καπνίσει μπροστά σε κόσμο. Δε μπορεί να σπουδάσει Δημοσιογραφία, Αρχιτεκτονική και Μηχανική.
Άκρα Δεξιά! Άκρα Αριστερά.
Άκρα...
Η Σαουδική Αραβία δεν έχει τα χρώματα της Ανατολής. Ούτε και τα παραμύθια της.
Είναι σκοτεινή, δύσκολη. Σε τσιμπάει και σε επαναπροσδιορίζει.
Κάθε χρόνο, λίγο έξω απο την πρωτεύουσα, τη Riyadh, λαμβάνει χώρα το μεγαλύτερο πολιτισμικό γεγονός της χώρας, το Φεστιβάλ Al Jenadriyah, ρίχνοντας φως στη κληρονομιά των περιοχών που συνενώθηκαν για να σχηματίσουν, εν έτει 1932, το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας.
Πουλάνε, αγοράζεις...
Αργούν τόσο πολύ να σου δώσουν ρέστα, που χαλάλι...χαμπίμπι κιπ ιτ, Σούκραν.
Οι ρυθμοί της Ικαρίας, φαντάζουν φρενήρεις και τα ρέστα, παγωτά.
Αρώματα που μοιάζουν με το συναίσθημα που σου προκαλεί η επανάληψη του Ιησού απο τη Ναζαρέτ.
Το Πάσχα. Κάθε Πάσχα. Αρώματα που μπορεί να σου δημιουργήσουν φρομ σκρατς, αλλεργίες.
Επιστρέφεις και σου λείπουν. Ευτυχώς, ο Ιησούς ο Ναζωραίος, θα παιχτεί και του χρόνου.
Η αίσθηση, που σου επιτρέπεται να υπερβάλεις. Χωρίς υπερβολές...
Καφές με κάρδαμο. Το κάρδαμο υπερισχύει του καφέ. Σερβίρεται σε μικρό, διαφανές, γυάλινο ποτήρι.
Αχνίζει...
Η έννοια της σεξουαλικότητας, παίρνει άλλες διαστάσεις.
Ξεπερνά το οφθαλμοφανές, προσπερνά το εμφανές, αποδοκιμάζει το πασιφανές και καταδύεται στη σφαίρα της φαντασίας.
Για φαντάσου...
Ηδονή!
σχόλια