Κάθε αρθρογράφος που σέβεται τον εαυτό του χρησιμοποεί δύο αποφθέγματα τον τελευταίο καιρό: αυτό που λέει ότι οι Κινέζοι πιστεύουν πως είναι κατάρα να ζεις σε ενδιαφέροντες καιρούς και τη γνωστή ρήση του Μαρξ για την ιστορία: επαναλαμβάνεται δύο φορές τη μια σαν τραγωδία και την άλλη σαν φάρσα. Τι γίνεται όμως όταν επαναλαμβάνεται και τρίτη και τέταρτη σε ενδιαφέροντες καιρούς;
Την εβδομάδα που μας πέρασε και αυτή που διανύουμε συνέβησαν και θα συμβούν τα εξής: η Βάσω μπινελίκωσε κάποιον, δύο τρεις συνδικαλιστές απείλησαν ότι θα θρηνήσουμε θύματα, στη χώρα δεν κινείται τίποτα, τρεις υπουργοί τα έχωσαν στους άλλους ότι καθυστερούνε, ο Πρωθυπουργός πήγε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το Παρίσι δεν τα βρήκε τελείως με το Βερολίνο, ένας βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ παραιτήθηκε γιατί δεν είχε το χρόνο να καταλάβει τι ψηφίζει, ο υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε ότι θα βγάλει τα ονόματα αυτών που χρωστάνε πολλά στο δημόσιο, κάποια ελληνικά δισεκατομμύρια βρέθηκαν στο εξωτερικό, η Λούκα Κατσέλη είχε αντιρρήσεις, ο Γιώργος Παπανδρέου είπε πως είναι πατριωτικό καθήκον των βουλευτών να στηρίξουν την κυβέρνηση και μετά τσακώθηκε με τον Σαμαρά, ένα τρομακτικό νομοσχέδιο με τεράστιες περικοπές ψηφίζεται στη Βουλή, η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ βρίσκεται σε σύγχυση, χιλιάδες διαδηλωτών βρίσκονται στον δρόμο και είναι έτοιμοι να συγκρουστούν με χιλιάδες αστυνομικούς όπου πιθανότατα θα χρησιμοποιήσουν χιλιάδες μορφές βίας για να εξωθήσουν το οργισμένο πλήθος την ώρα που το νομοσχέδιο θα περνάει στη Βουλή. Και μετά από λίγες μέρες θα ξημερώσει Κυριακή, μια Ευρωπαϊκή Σύνοδος Κορυφής θα γίνει όπου δεν θα βγει και κάτι αλλά με τη βοήθεια του Θεού άλλη μια δόση θα εκταμιευθεί.
Την παραπάνω παράγραφο μπορείτε να την τοποθετήσετε χρονικά κάθε φορά που η χώρα μας περνάει την αξιολόγηση της Τρόικας. Ελάχιστα αλλάζουν και κάνουν όλο και πιο φανερό το γεγονός πως αυτοί που διαχειρίζονται και εμείς που ζούμε τους ενδιαφέροντες καιρούς δεν είμαστε ικανοί ούτε για τραγωδία ούτε για φάρσα.
σχόλια