Σήμερα πήρα το μετρό και κατέβηκα στο τελευταίο σταθμό.
Ελ-Μαργκ.
Μπήκα στα σκοκάκια και περπάτησα μέχρι που βγάλανε φουσκάλες τα πόδια μου.
Η αμίμητη κακοφωνία του Καίρου.
Και σκουπίδια παντού.
Πολλά.
Ζώα, παιδιά, σκουπίδια -ανάκατα.
Παίζουν μπάλα ή τρέχουν με πατίνια. Στις πλαστικές καρέκλες οι άντρες λαγοκοιμούνται με ανοιχτά μάτια.
Ουμ Καλσούμ και μπιτάκια
Παλιά είχα γράψει ένα κομμάτι με τίτλο "Ταξιδέυοντας για να΄βρεις αγάπη". Τι σπουδαιοφάνεια!
Ταξιδεύω για να ξεχάσω λίγο τον εαυτό μου, που είναι μεγάλος μπελάς.
Επιστρέφω αύριο.
σχόλια