O Nils Frahm ακούει τον εαυτό του

Facebook Twitter
0

77


Ποιες είναι οι πιο αγαπημένες σου μουσικές αναμνήσεις από τη γειτονιά ή την πόλη σου ;

Νομίζω πως οι καλύτερες αναμνήσεις που έχω σχετίζονται με τον πατέρα μου. Δεν έχει μουσική παιδεία αλλά έχει μια πολύ δημιουργική ψυχή. Όταν ήμουν παιδί, συνηθίζαμε να παίζουμε μαζί κάθε μέρα πριν με βάλει για ύπνο. Έπαιζα bongos , shaker και ξυλόφωνο. Αργότερα τον συνόδευα παίζοντας άρπα ενώ εκείνος έπαιζε κιθάρα. Μετά από όλα αυτά οι γονείς μου με έστειλαν σε ένα δάσκαλο πιάνου. Επίσης είχαν μια εκπληκτική συλλογή τζαζ δίσκων. Καθόμουν μπροστά από το πικάπ και άκουγα εξαιρετική μουσική.

 

Από ποιους διάσημους μουσικούς έχεις επηρεαστεί;

Έμαθα τα περισσότερα ακούγοντας κλασσική μουσική και τζαζ. Ο Σοπέν υπήρξε μεγάλη επιρροή στην παιδική μου ηλικία. Αργότερα στις αρχές του ενενήντα, άρχισα να ακούω με εμμονή πρώιμη trance , επηρεασμένος από τον αδερφό μου . Πιστεύω πως ήταν τότε που ανακάλυψα την ηλεκτρονική μουσική και στράφηκα σ’ αυτήν.

 

Έχεις συνεργαστεί με αρκετούς μουσικούς. Ποια είναι η σημασία της συνεργασίας κατά τη γνώμη σου;

Το να συνεργάζεσαι μουσικά είναι υπέροχο πράγμα. Φανερώνεται ο κοινωνικός χαρακτήρας της μουσικής. Είναι πολύ πιο διασκεδαστικό να συνεργάζεσαι δημιουργικά και να μοιράζεσαι τον ενθουσιασμό. Επίσης είναι πιο εύκολο να αγαπήσεις το έργο σου όταν εμπλέκεται και κάποιος άλλος σ’ αυτό. Αγαπάς πιο εύκολα τις ιδέες κάποιου άλλου από τις δικές σου. Αυτό ισχύει τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση. Όταν οι άνθρωποι δημιουργούν μαζί μουσική ενώνουν τις δυνάμεις τους και το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πολύ καλύτερο από όταν δημιουργείς μεμονωμένα. Θα ήταν ο Ringo Starr τόσο διάσημος αν δεν είχε συνεργαστεί με τα υπόλοιπα μέλη των Beatles;

 

Δημιουργείς μουσική αυθόρμητα ή περιμένεις την έμπνευση;

Ποτέ δεν περιμένω για κάτι. Πιστεύω στην σκληρή δουλειά και γι’ αυτό πάντα παίζω μουσική και δουλεύω πάνω σ’ αυτή. Δεν περιμένεις να σε «επισκεφτεί» η έμπνευση, κάτι τέτοιο για μένα δεν ισχύει. Χρειάζεται να εργάζεσαι πάνω στη μουσική όπως σε οποιοδήποτε άλλο αντικείμενο .Πιστεύω πως πολλές από τις ιδέες σου δε θα είναι αξιόλογες , ένα μικρό ποσοστό όμως θα αξίζει πραγματικά.


 

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Προσπαθώ να είμαι ειλικρινής , ευτυχισμένος και ικανοποιημένος. αυτά απαιτούν πολλή προσπάθεια. Επίσης θα κάνω κάποιες ζωντανές εμφανίσεις μόνος και με φίλους. Προετοιμαστείτε για μερικές μουσικές εκπλήξεις!

 

Τι θα παρουσιάσεις στην Αθήνα;

Δε συνηθίζω να κάνω σχέδια πριν την επίσκεψη μου στο χώρο που θα εμφανιστώ. Εξαρτάται πάντα από τα συναισθήματα που μου δημιουργεί ο τόπος που επισκέπτομαι, ο χώρος που εμφανίζομαι, το πιάνο που έχω στη διάθεσή μου, οι άνθρωποι που με προσκαλούν, το κοινό. Έπειτα παίρνω μια βαθιά ανάσα και ξεκινάω να παίζω μουσική. Είναι σαν να βουτάω σε θολά νερά. Η φύση του αυτοσχεδιασμού είναι τέτοια που δε σου επιτρέπει να έχεις «στημένες» ιδέες και σχέδια πριν ξεκινήσεις να δημιουργείς.

 

Τι σημαίνει το Βερολίνο για σένα όσο αφορά τη μουσική και τον τρόπο ζωής σου εκεί;

Το Βερολίνο είναι η πόλη μου και το μέρος που μου λείπει περισσότερο όταν είμαι σε περιοδεία όπως τώρα. Όπου κι αν βρίσκομαι μετά από λίγο θέλω να επιστρέψω στο Βερολίνο και να συναντήσω τους φίλους μου. Μου αρέσει πολύ εκεί.

 

Ο Νils Frahm θα εμφανιστεί μαζί με τον Hior Chronik στο Six d.o.g.s. Την Κυριακή 13 Μαΐου. Είσοδος: 10 ευρώ.

 

 

 

 

Nils Frahm

Ο Nils Frahm, γεννήθηκε το 1982 και ξεκίνησε να ασχολείται με την μουσική απο πολύ νεαρή ηλικία.

Κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας του, είχε μάθει να παίζει πιάνο από τον Nahum Brodski - μαθητής της τελευταίας μελετητής της Tschaikowski.

Έτσι άρχισε να γνωρίζει τις μορφές της κλασικής μουσικής, καθώς και των σύγχρονων συνθετών. 

Σήμερα Nils Frahm εργάζεται ως επιτυχημένος συνθέτης και παραγωγός στο Βερολίνο. 

Το 2008 ίδρυσε το Durton Studio, και έχει συνεργαστεί με τους Deaf Center, Efterklang, Dustin O Halloran, Anne Muller και Peter Broderick μεταξύ άλλων

συνάδελφων μουσικών.

Απο πολύ νωρίς ο  Frahm, εμφανίζει μια απίστευτα ανεπτυγμένη αίσθηση του ελέγχου και συγκράτησης στο έργο του, και το όνομα του έγινε γρήγορα γνωστό 

αποκτώντας πολλούς πιστούς ακροατές σε ολο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων αυτών των οπαδών ήταν και ο Thom Yorke, 

ο οποίος χαρακτήρισε ένα από τα τραγούδια Nils »στο αρχηγείο των Radiohead παίζει η μουσική του στο στερεοφωνικό του playlist. 

Δεδομένου ότι η αναγνώριση θα συνεχίσει να αυξάνεται για τα προηγούμενα δυο σόλο πιάνο έργα του «Wintermusik» (2009) και « The Bells» (2009), τον χειμώνα του 2011 γνωρίζει την μεγαλύτερη επιτυχία μέχρι σήμερα με το άλμπουμ « Felt » απο την Eraser Tapes.

Ηχογραφημένο αργά το βράδυ στο αντανακλαστικό της μοναξιάς και της σιωπής του ατελιέ του στο Βερολίνο, Frahm, αποκαλύπτει ένα νέο ήχο και πηγή έμπνευσης σε αυτές τις ήρεμες στιγμές:

«Αρχικά ήθελα να κάνω την χάρη στους γείτονές μου με την απόσβεση του ήχου του πιάνου μου. Αν ήθελα να παίξω πιάνο κατά τη διάρκεια μιας ήσυχης νύχτας, ο μόνος τρόπος είναι με σεβασμό, παίζοντας οσο πιο απαλά γίνεται. Τότε ήταν που ανακάλυψα ότι πιάνο μου ακούγεται ωραίο με το αμορτισέρ.

Γοητεύεται από την παρούσα έκθεση του ήχου, βάζοντας τα μικρόφωνα τόσο βαθιά στο εσωτερικό του πιάνου που άγγιζουν σχεδόν τις χορδές. Αυτό έφερε μια σειρά από εξωτερικούς ήχους στις ηχογραφήσεις που οι περισσότεροι παραγωγοί θα προσπαθούσαν σκληρά για να τους κρύψουν.

«Ακούω τον εαυτό μου, την αναπνοή και το λαχάνιασμα, ξύνοντας το ήχο της δράσης του στο πιάνο και το τρίξιμο απο το ξύλινο πάτωμα μου - όλα εξίσου δυνατά με τη μουσική. Η μουσική γίνεται έκτακτη ανάγκη, μια ευκαιρία, ένα ατύχημα μέσα σε όλο αυτό το θρόισμα των φύλλων. Η καρδιά μου ανοίγει και αναρωτιέμαι τι ακριβώς είναι αυτό που με κάνει να νιώθω τόσο ευτυχισμένος ».

Η τελευταία συνεργασία του μαζί με τον Olafur Arnalds με τίτλο "Stare" κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες για λογαριασμό της Eraser Tapes. 

 

http://www.durtonstudio.com/projects/detail/project/63

 

 

HIOR CHRONIK

O Hior Chronik γεννήθηκε στην Αθήνα το ʼ74. Η ενασχόληση του με τη μουσική άρχισε από πολύ νωρίς δουλεύοντας ως παραγωγός στον JazzFm στις αρχές της δεκαετίας του '90 και σε διάφορα μουσικά περιοδικά ως συντάκτης. Με την δημιουργία της μουσικής ξεκίνησε να πειραματίζεται πριν 6 χρόνια εστιάζοντας περισσότερο στον κινηματογραφικό ήχο. Η μουσική του στηρίζεται στο πιάνο και τα μακρόσυρτα μελαγχολικά ηχοτοπία που διαμορφώνουν έναν ήχο περιβαλλοντικό πέρα από εκφραστικές δεσμεύσεις. 
Η πρώτη του κυκλοφορία ονομάζεται "I' m a Tree" (2010) -από την καναδική Les Enregistrements Variables. 
Φέτος το χειμώνα κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο "Unspoken Words" για λογαριασμό της mu:nest label, στο οποίο συμπεριλαμβάνονται συνεργασίες με τους Akira Kosemura, Natalie Beridze / Tba, Haruka Nakamura, Aaron Martin, R. Doering και Zinovia. Με την Zinovia αποτελούν τους Pill-oH και η πρώτη τους δουλειά θα κυκλοφορήσει από την Kitchen Label τέλος Μαρτίου.
Έχει συνεργαστεί και έχει κάνει την παραγωγή μουσικής για τον κινηματογράφο στο εξωτερικό και στις 13 Φεβρουαρίου στην Αθήνα ξεκίνησε η θεατρική παράσταση «Το χέρι» στο θέατρο του Νέου Κόσμου σε σκηνοθεσία Έλενας Πέγκα με την ηθοποιό Θεοδώρα Τζήμου και μουσική Hior Chronik. Επίσης είναι ένα από τα μέλη της χοροθεατρικής ομάδας Trick-o-treat από την Θεσσαλονίκη και τον επόμενο χρόνο αναμένεται η παρουσίαση της πρώτης τους ταινίας με τίτλο "Lemon Blossom". Φέτος συμμετέχει μαζί με τον σκηνοθέτη Jonathan C. Hyde στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους των Καννών

http://www.youtube.com/chronikath

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ