ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη

Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
1
Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter

Informal. Αυτή είναι η λέξη που θα χρησιμοποιούσα αν έπρεπε να χαρακτηρίσω αυτό το μαγαζί. Σε μια εξαιρετική γωνιά στη Θεσσαλονίκη, ένα μαγαζί με τζαμαρίες και πολύ – πολύ – πολύ καλό φαγητό. Στο είδος του. Το τονίζω. Και ποιό είναι το είδος του; Μικρά πράγματα. Πρωινά, μεζέδες, τσιμπολογήματα. Κάτι τέτοιο. Δεν είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα και ούτε τόσο μικρά και λίγα όσο λένε οι πιο πάνω λέξεις. Στο Estrella τρως αληθινά χαλαρό, περιπετειώδες, πεντανόστιμο soul food. Που όμοιό του δεν έχεις φάει στην Ελλάδα και το εννοώ. Ανέβηκα χθες στην όμορφη Θεσσαλονίκη και πρέπει να το εξομολογηθώ πως οι φίλοι μου στο Estrella ηταν ένας από τους βασικούς λόγους που ήθελα να ανέβω. Εντάξει, έχουμε και τον Τσέλιο που γράφει εδώ αλλά ήθελα να τα πω με τους ιδιοκτήτες και να φάω κάτι από όλα αυτά που ανεβάζουν στο instagram και με έχουν τρελάνει.

 

Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter

Έτσι λοιπόν, χθες το βράδυ, μετά από ένα πολύ κακό δείπνο σε εστιατόριο της παραλίας, ανέβηκα την Παύλου Μελά να πω ένα «γειά». Ο Κώστας ο Καπετανάκης (ο ιδιοκτήτης) ήταν εκεί. Του είπα πως έχω φάει και να φέρει μόνο γκράπες αλλά δεν με άκουσε και καλά έκανε. Ένα βαζάκι γεμάτο ντοματίνια, αρτυμένο εξαιρετικά και καλυμμένο με την ωραιότερη τυροσαλάτα που έχεις φάει ποτέ σου. Τί ωραία ιδέα! Να πίνεις καταπληκτική ελληνική γκράπα, να τσιμπολογάς από αυτό το βαζάκι ντοματίνια με τυροκαυτερή, πάραδίπλα ένα μπέηγκελ με σαλάμι Λευκάδος και να μιλάς με αυτόν τον φίλο που έχει μια πολύ ωραία ιστορία. Εν τάχει να πώ πως ήταν λογιστής μέχρι που η εταιρεία που δούλευε έκλεισε και αποφάσισε να ανοίξει το Estrella. Μαζί με τον αδελφό του και τον Σεφ Δημήτρη Κοπαράνη ένωσαν την αγάπη και τον ενθουσιασμό τους για το φαγητό και άνοιξαν αυτό το μαγαζί.  Ο Κώστας, όσο τον γνωρίζω έχει μανία με το φαγητό και το ξέρει και πολύ καλά. Δεν το ξέρει με την σπασικλάδα ενός σεφ. Το ξέρει πιστεύω με τη μανία του foodie που θέλει συνέχεια να δοκιμάζει, να πειραματίζεται ξέρει όμως πως αυτό που ψάχνει είναι η απροσποίητη νοστιμιά. Ο Δημήτρης Κοπαράνης από την άλλη είναι ένας εξαίρετος σεφ, γνωστός σε πολύ κόσμο και από τις πολύ πετυχημένες συμμετοχές του σε γαστρονομικά έντυπα. Λοιπόν, αυτός ο γάμος πέτυχε. Τα παιδιά έφτιαξαν ένα μέρος για να τρώμε και φρόντισαν να αρέσει πρώτα σε αυτούς το φαγητό και μετά σε όλους τους υπόλοιπους. Κουζίνα, δεν υπάρχει. Υπάρχει ένας ανοιχτός πάγκος και όλα ετοιμάζονται μπροστά σου. Τα υλικά, θα το καταλάβεις όταν φας εκεί, αυτά είναι το θέμα. Τρεις, τέσσερις κινήσεις, μια δυνατή φωτιά και τα πιάτα σου έρχονται και είναι απλώς απίστευτα. Κάπου εδώ η ωραία βραδιά τελειώνει και δίνουμε ραντεβού για την επόμενη το μεσημέρι για μια πιο extended δοκιμή. Τέλεια. Έτσι κι έγινε, την επόμενη το μεσημέρι ήμουν εκεί και σας αναφέρω.

 

Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter

Τί θα φας; Λοιπόν, οπωσδήποτε θα πάς στο Estrella για brunch. Έχουν τα καλύτερα μπέηγκελς στον κόσμο που τα παίρνουν από Αθήνα (δεν ξέρω αν θέλουν να αποκαλύψω τον προμηθευτή), και τα σερβίρουν με ό,τι μπορείς να φανταστείς. Εγώ έφαγα ένα μπέηγκελ ολικής άλεσης με μπιφτέκι τυρί και αυγό και ήταν αριστούργημα. Δοκίμασα επίσης την πίτσα με πανσέτα: ζύμη πίτσας, με τρυφερή και πολύ σωστά ψημένη πανσέτα, τυρασαλάτα, ντοματίνια και άλλα ωραία. Σημείωσα για την επόμενη φορά τις φωλιές μπέηκον με αυγό και τις αυγοφέτες με μαρμελλάδα, αλλά και την τυλιχτή ομελέττα με σπανάκι και τυρί. Όσο δοκιμάζω σκέφτομαι πως αυτός είναι ο παράδεισος όλως όσων έχουν hangover. Aφήνω για το τέλος την κρέμα χαλβά με σοκολάτα και τσουρέκι. Φίλος του χαλβά δεν είμαι και ούτε συμπαθώ τα γλυκά με χαλβά. Όμως αυτό είναι επος. Ο Δημήτρης έχει καταφέρει να κάνει μια βελούδινη κρέμα που είναι άψογη, ισορροπημένη και βελούδινη, να ρίξει μέσα τσουρέκι και να την σκεπάσει με σοκολάτα. Εντάξει, πρέπει να μάθω να την φτιάχνω αυτήν την κρέμα.

 

Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter

Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter

Υπάρχουν και άλλα καλά στο Estrella. Απίστευτο ζυμωτό ψωμί με κεφτεδάκια και σάλτσα, ρεβυθοκεφτέδες σε πίτα ολικής άλεσης με σάλτσα δυόσμου, και καμιά εικοσαριά ακόμα μεζέδες που όμοιους δεν θα βρεις αλλού. Έχουν και την Βαρκελωνέζικη Estrella που φυσικά ταιράζει απόλυτα με όλα τα πιο πάνω, κρασιά από μικρά οινοποιεία απ' όλη την Ελλάδα και έχουν και ένα γκραφίτι σε ένα τοίχο από την υπερταλαντούχα Simoni. Και κάτι τελευταίο: πολύ πολύ καλή μουσική.

Λοιπόν, πιες όσο θες απόψε Καρντάση διότι αύριο έχεις το μέρος να πας για πρωινό. Θα είμαι κι εγώ εκεί για τελευταίους αποχαιρετισμούς με τα αφεντικά του Τσέλιου και άλλη μια δοκιμή. Καλό Σαββατόβραδο. 

Το Estrella βρίσκεται στην οδό Παύλου Μελά 48 (Θεσσαλονίκη)

Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
Τα αφεντικά του Τσέλιου έχουν το αγαπημένο μου μαγαζί στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
1

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Πήγα δεύτερη φορά για να σιγουρευτω και μην βγαλω λάθος συμπεράσματα. Τελικά συμπέρανε πως το εστρελα εχει καποια θέματα.. Πρωτα απολα το φαγητό που τρως δεν ειναι αυτο που παράγγελνεις. Πχ απο το πιο απλό που ειναι ομελέτα με σπανάκι και τςενταρ και γαλοπούλα. Τι φαντάζεστε? σίγουρα κάτι γιαμι.. Αν αυτού είχε μέσα μια σάλτσα Πιπεριάς που την βάζουν σε αρκετά πιάτα.. Λίγο πιπεριά και ντομάτα μαζι.ενα τουρλουμπουκι που αδυνατεί ζει καθε γεύση. Το τςενταρ ηταν φέτες και δεν είχε λιώσει καλα. Το αυγό δεν είχε χτυπηθεί σχεδόν καθολου και συν τοις αλλοις πρέπει να είχε νερό γιατι ηταν πολυ χλωμό στην όψη. Τωρα που είπα νερό ! Ειναι δεύτερη φορά που παίρνω χυμό και εχουν παντα νερό μέσα. Μάλιστα την πρώτη φορά , που ηταν μείγμα φρούτων, η σερβιτόρα μου είπε απροκάλυπτα πως βάζει νερό αλλιώς πως να δέσουν τα φρούτα !! ( είχε βάλει ενα ποτήρι συν παγάκια) Πιάτα μπουκωτικα ωραια στην όψη για ινσταγκραμ αλλα απο γεύση απαράδεκτα ανεπαρκh και σε παιδικό στάδιο. Το μπουγατσαν πέντε ευρώ αλλα ίσως να αξίζει. Δεν ξέρω δεν δοκίμασα αλλα φαινεται νοςτιμο. Πάντως Κρίμα γιατι μπορει να γίνει πολυ πιο γευστική και οι ιδέες του ειναι ωραίες. Μακάρι να διορθωθεί να πηγαίνουμε για πρωινο στην πόλη μας.