Ένας συνδυασμός φαρμάκων- ασπιρίνη και στατίνες- δοκιμάζονται για τη θεραπεία του καρκίνου και άλλων ασθενειών. Τα κλινικά στοιχεία δείχνουν ότι ο επαναπροσδιορισμός της χρήσης των υπαρχόντων φαρμάκων θα μπορούσε να προσφέρει νέες, αποτελεσματικές θεραπείες.
«Ακόμα δεν μπορώ να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψω πόσο φρικτό είναι να πρέπει να ανακοινώσει κανείς στους γονείς του ότι θα πεθάνει πριν από εκείνους» λέει η Μέλανι Κένεντι, μητέρα δύο νεαρών αγοριών η οποία διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού το 2013. Σύντομα ο καρκίνος εξαπλώθηκε στο συκώτι της. Οι γιατροί της έδωσαν πέντε χρόνια ζωής. «Αν έχετε έναν ανίατο καρκίνο, θέλετε να εξερευνήσετε κάθε επιλογή» λέει η ίδια και συνεχίζει:
«Έκανα αρκετή έρευνα προσπαθώντας να βρω μια θεραπεία που θα μου έδινε περισσότερα από πέντε χρόνια ζωής. Προσανατολιζόμενη προς τις εναλλακτικές επιλογές ανακάλυψα τα αναπροσαρμοσμένα φάρμακα ( πρόκειται για φάρμακα που κυκλοφορούν στην αγορά αλλά έχουν σχεδιαστεί για άλλο σκοπό).
Μέσα σε μια ιδιωτική κλινική η Μέλανι ξεκίνησε τελικά μια θεραπεία που χρησιμοποιεί αναπροσαρμοσμένα φάρμακα, ενώ συνεχίζει τη συμβατική χημειοθεραπεία που παρέχεται από το εθνικό σύστημα υγείας. Η κλινική της συνέστησε να λάβει ένα αντιβιοτικό που ονομάζεται δοξυκυκλίνη, μετφορμίνη, που χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, μιας στατίνης, ή ενός φαρμάκου που μειώνει τη χοληστερόλη.
Όλα αυτά τα φάρμακα σχεδιάστηκαν για άλλους σκοπούς, όμως πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι μπορεί να έχουν αντικαρκινικές ιδιότητες. Με απλούς όρους το να αναπροσαρμόζεις τα φάρμακα σημαίνει ότι παίρνεις ένα υπάρχον φάρμακο που έχει αδειοδοτηθεί για μια συγκεκριμένη θεραπευτική ένδειξη ή μια ιατρική πάθηση και το χρησιμοποιείς σε ένα διαφορετικό κλινικό περιβάλλον.
Ένα πολύ καλό παράδειγμα είναι αυτό της ασπιρίνης που αρχικά χρησιμοποιούνταν ως παυσίπονο ( κατά την πρώτη άδεια χρήσης της) ενώ στην πραγματικότητα, σήμερα πλέον, υπάρχουν κλινικές δοκιμές σε εξέλιξη που εξετάζουν το ρόλο της ως ρυθμιστή κατά του καρκίνου.
Και εδώ είναι που δημιουργείται το ερώτημα: Γιατί δεν αναπροσαρμόζονται κι άλλα φάρμακα;
