Ένα παμπάλαιο χειρόγραφο, που ανέσυρε το 1417 από τα ράφια μια μοναστηριακής βιβλιοθήκης ο παπικός γραμματέας και διορατικός κυνηγός χειρογράφων Πότζο Μπρατσολίνι, περιείχε ένα λατινικό φιλοσοφικό έπος, το «Περί φύσεως» (De rerum natura) του Λουκρήτιου, ένα υπέροχο ποίημα γεμάτο με τις πιο ριψοκύνδινες ιδέες: ότι το σύμπαν λειτουργεί χωρίς τη βοήθεια των θεών, ότι η δεισιδαιμονία βλάπτει τη ζωή των ανθρώπων, ότι η ύλη αποτελείται από απειροελάχιστα σωματίδια, αόρατα, άφθαρτα και αεικίνητα, τα άτομα.
Ο Stephen Greenblatt, καθηγητής του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια και του Χάρβαρντ και συγγραφέας του «The Swerve» (Παρέγκλισις - Ο Λουκρήτιος και οι Απαρχές της Νεωτερικότητας, εκδ. ΜΙΕΤ) μιλάει για την ιστορία της ανακάλυψης του μεγάλου επικούρειου φιλοσοφικού ποιήματος και για την καταλυτική επίδραση που άσκησε σε συγγραφείς, στοχαστές και καλλιτέχνες από την Αναγέννηση και μετά.
Πηγή: Big Think |
