«Μάλλον Απολλώνιος παρά Διονυσιακός» δηλώνει ο Πάνος Κουτρουμπούσης που έφυγε από τη ζωή την περασμένη εβδομάδα, στο φιλμάκι αυτό που τράβηξε στο σπίτι του ο Θοδωρής Σκριβάνος το 2013, στην κορύφωση της κρίσης και της «καθημερινής αγωνίας με άσχετα πράγματα».
Έτσι μιλά ο ιδιαίτερος αυτός Έλληνας καλλιτέχνης και αγωγός στη χώρα μας μιας ελευθέριας ποπ αρτ αντίληψης, από την εποχή ακόμα της ζωηρής Πλάκας, της παρέας των Αναφιώτικων, του «Παπασπύρου» στο Σύνταγμα, του «Βυζαντίου» στο Κολωνάκι.
Συγγραφέας, εικαστικός, δημιουργός υπέροχων καρτούν και ζωγραφικών συνθέσεων, παρά την «μπίτνικ» φήμη του, υπήρξε υποδειγματικά λιτή προσωπικότητα που απεχθανόταν το ξεσάλωμα ενώ ήταν και λάτρης της μικρής φόρμας στο γραπτό λόγο: «Δεν μπορώ να ασχολούμαι με διακοσμητικά του γραψίματος εγώ τη γλώσσα τη βλέπω τύπου 'θα κάνω ό,τι θέλω' - αρχαία, δημοτική, καθαρεύουσα, χωριάτικα, ξένες φράσεις ό,τι να' ναι...»
