ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ καθόλου καλά με το Airbnb αυτές τις μέρες. Όσοι ψάχνουν για ένα γραφικό και οικείο μέρος για να μείνουν, πλέον έχουν να αντιμετωπίσουν υψηλές τιμές, ασυνεπείς χρεώσεις, απαιτήσεις για checkout και αναξιόπιστες φωτογραφίες και περιγραφές. Και δεν είναι μόνο οι πελάτες θυμωμένοι, καθώς εκφράζουν την οργή τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Νωρίτερα αυτό το μήνα, η πόλη της Νέας Υόρκης θέσπισε έναν δραστικό νέο νόμο που ουσιαστικά απαγορεύει τις περισσότερες βραχυχρόνιες μισθώσεις, με αποτέλεσμα την εξαφάνιση 15.000 καταχωρίσεων της Airbnb.
Τα προβλήματα της εταιρείας συνδέονται με την γιγάντωσή της. Το Airbnb ξεκίνησε το 2008, ως τρία ράντζα στο πάτωμα του σαλονιού των ιδρυτών της, αλλά φυσικά δεν είναι πλέον μια κοινοτική πλατφόρμα που τροφοδοτείται από την λεγόμενη gig economy, όπως αποκαλούμε τις υπηρεσίες μέσω διαδικτυακών πλατφόρμων. Είναι μια βιομηχανία από μόνη της, γεμάτη από ατελείωτους οικοδεσπότες και μεγάλες εταιρείες ακινήτων που διαχειρίζονται δεκάδες ή εκατοντάδες καταχωρίσεις κάθε φορά.
Από τη στιγμή που οι άνθρωποι άρχισαν να αγοράζουν νέα ακίνητα με αποκλειστικό σκοπό να τα μετατρέψουν σε Airbnb, ήταν ξεκάθαρο: το Airbnb είχε μετατραπεί σε εταιρικό σύστημα.
Η ιδέα πίσω από το Airbnb φαίνεται τόσο απλή και προφανής τώρα, στην αρχή όμως ήταν μια αποκάλυψη: Τι θα γινόταν αν μπορούσατε να βγάλετε χρήματα από εκείνο το δωμάτιο που δεν χρησιμοποιεί κανείς, ή τη μικρή γκαρσονιέρα που βρίσκεται πάνω από το γκαράζ σας; Με τη σειρά τους, οι ταξιδιώτες θα μπορούσαν να έχουν μια φθηνή διαμονή με έναν «εφημερεύοντα» οικοδεσπότη που θα μπορούσε να προσφέρει μια μοναδικά εξατομικευμένη ταξιδιωτική εμπειρία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η διαμονή μιας νύχτας στον καναπέ ενός ξένου ήταν ποτέ το κυρίαρχο καθεστώς στο Airbnb – ολόκληρα σπίτια αντί για κοινόχρηστες μονάδες αποτελούν την πλειονότητα των καταχωρήσεων από τη χρονιά που ιδρύθηκε. Αλλά το γεγονός ότι το Airbnb υποσχόταν μια πιο χαλαρή και casual από ένα ξενοδοχείο ήταν πάντα μέρος της έλξης του.
Σύντομα, το Airbnb έγινε τόσο μεγάλο που όλοι ήθελαν να συμμετάσχουν. Το γεγονός όμως ότι οι περισσότεροι οικοδεσπότες νοικιάζουν διαμερίσματα ή ακίνητα στα οποία δεν κατοικούν οι ίδιοι σημαίνει ότι σε αντίθεση με την αρχική ιδέα, δεν είναι πλέον ένα δωμάτιο μακριά για να δώσουν συστάσεις ή για να επιληφθούν άμεσα αν κάτι πάει στραβά με το check-in. Αντ' αυτού, τα κλειδιά μπαίνουν σε μια θυρίδα και οι συστάσεις δακτυλογραφούνται και τοποθετούνται σε ένα ντοσιέ που βρίσκεται στο τραπέζι της κουζίνας. Είναι πλέον πολύ συνηθισμένο για τους οικοδεσπότες του Airbnb να μην βλέπουν ποτέ ή να μην αλληλεπιδρούν καθόλου με τους επισκέπτες τους.
Από τη στιγμή που οι άνθρωποι άρχισαν να αγοράζουν νέα ακίνητα με αποκλειστικό σκοπό να τα μετατρέψουν σε Airbnb, ήταν ξεκάθαρο: το Airbnb είχε μετατραπεί σε εταιρικό σύστημα. Από το 2015, ο αριθμός των καταχωρήσεων Airbnb στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει αυξηθεί από περίπου 150.000 σε σχεδόν 1,5 εκατομμύρια. Συγχρόνως, η διαφορά μεταξύ της Airbnb και των ξενοδοχείων έχει γίνει όλο και μικρότερη. Ορισμένα ξενοδοχεία μάλιστα αποφάσισαν να συμμαχήσουν με την εφαρμογή αφού δεν μπορούσαν να την νικήσουν, όταν το 2018 το Airbnb ξεκίνησε να επιτρέπει σε boutique hotels και B&Bs να καταχωρούν τα δωμάτιά τους στην πλατφόρμα.
Είναι πλέον καθημερινές οι αντιπαραθέσεις που προκαλούνται μεταξύ οικοδεσποτών και επισκεπτών του Airbnb. Τα Airbnbs μπορεί να μοιάζουν πλέον όλο και περισσότερο με ξενοδοχεία, δεν υπόκεινται όμως στους ίδιους κανόνες και στις ίδιες απαιτήσεις που υπαγορεύουν τα πάντα, από την καθαριότητα μέχρι τις μηχανές καφέ στα δωμάτια.
Αυτό που συνέβη μεταξύ του σημείου από όπου ξεκίνησε η Airbnb και του σημείου όπου μπορεί να καταλήξει, είναι μια γνωστή ιστορία. Όλα αυτά τα προβλήματα είναι σημάδια ενός τύπου gig economy που μπορεί απλώς να καταρρεύσει, όχι εξαιτίας κάποιας απόφασης ενός CEO, αλλά επειδή οι εταιρείες που φτάνουν στην επιτυχία διαμορφώνοντας τον εαυτό τους ως DIY εναλλακτική λύση σε μια καθιερωμένη βιομηχανία, μπορούν μόνο να αναπτυχθούν προς την ίδια κατεύθυνση με αυτό ακριβώς που ήθελαν να αντικαταστήσουν. Το προπατορικό αμάρτημα, όπως φαίνεται, είναι όταν προσπαθούν να είναι και τα δύο.
Με στοιχεία από The Atlantic
