Ξερνώντας ομοφοβία την ημέρα του Πατέρα

Ξερνώντας ομοφοβία την ημέρα του Πατέρα Facebook Twitter
Η διαφήμιση της αλυσίδας σούπερ μάρκετ «ΑΒ Βασιλόπουλος» για την παγκόσμια μέρα των πατεράδων.
0



Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΤΗΣ
αλυσίδας σούπερ μάρκετ «ΑΒ Βασιλόπουλος» για την παγκόσμια μέρα των πατεράδων (δυσκολεύομαι να θέσω την λέξη στον ενικό και να υπαινιχθώ πως πρόκειται για μια ενιαία ομάδα ανθρώπων) εξεικόνισε, ανάμεσα σε άλλα, έναν πατέρα να συμμετέχει στο λεγόμενο «συμβολικό παιχνίδι» με την κόρη του. Έχοντας βάλει κάποιου είδους μακιγιάζ και κάποια αξεσουάρ στα μαλλιά του κρατάει την κόρη του αγκαλιά και φαίνονται να γελούν μαζί απολαμβάνοντας τη στιγμή.


Το παιχνίδισμα, το τσαλάκωμα, το να υποκύψεις στα χατίρια, η ελαφρότητα, ξένισε πολλούς. Κυρίως, όμως, ξένισε η διασάλευση των έμφυλων ορίων, ειδικά όταν πρόκειται για έναν «πατέρα», μια ολοκληρωμένη δηλαδή μορφή ανδρισμού.

Σε μια κοινωνία που ακόμα επιβιώνει η εικόνα του απόμακρου, λογικού, αυστηρού και οριοθετημένου πατέρα, η αντιθετική εικόνα ενός πατέρα που κατεβαίνει στο κοριτσίστικο δωμάτιο της κόρης, της χαϊδεύει τα μαλλιά και ενδεχομένως την αφήνει να πειράξει τα δικά του ακόμα σοκάρει. Σοκάρει το παιχνίδι, η χαρά, το γέλιο και η διάσχιση των συνόρων. Μας παραξενεύει η εικόνα ενός μπαμπά που όχι μόνο παίζει (άντε, μέχρι μπάλα, του το επιτρέπουμε), αλλά παίζει με τα παιχνίδια και τους τρόπους που διαλέγουν τα παιδιά του, που κατεβαίνει δηλαδή στο συμβολικό τους σύμπαν, το συμμερίζεται, αλλά και το εμπλουτίζει.

Η εικόνα ενός μπαμπά που παίζει με την κόρη του δεν πρέπει να τρομάζει. Αν ψάχνετε για τρόμο δείτε την απέραντη θλίψη που τυλίγει τα σπίτια, τον φόβο που χαράζεται στις παιδικές ψυχές. Το θάρρος ενός πατέρα να δονήσει την ψυχή του παιδιού του με κύματα χαράς να μη το φοβάστε.


Πολλές στιγμές και όψεις της σχέσης πατέρα-παιδιού κοινοποιήθηκαν πρόσφατα. Ακόμα πιο πολλές, εντούτοις, ήταν οι σιωπές, αυτά που δεν ειπώθηκαν, αυτά που δεν άξιζαν μνημόνευσης και εορτασμού.

Αναφέρομαι σε ιστορίες για τους «παραδοσιακούς» και «σωστούς» πατεράδες που θα ενέπνεαν τον Βασίλη Τσιάρτα. Αυτοί δεν έπαιζαν. Φόβιζαν. Απαγόρευαν. Βιαιοπραγούσαν. Λογόκριναν. Αυτοί δεν έπαιζαν με τις κούκλες των κοριτσιών (αλλά και των αγοριών τους), αλλά τις τσάκιζαν. Αυτοί δε συμμετείχαν στα παιχνίδια, αλλά οργάνωναν και καθόριζαν τους κανόνες τους. Αυτοί δεν ρωτούσαν, αλλά μονάχα απαντούσαν.

Σαν το μπαμπά ενός καλού μου φίλου που τον έβαζε να κάνει πασαρέλα στο σπίτι για να αστυνομεύσει το πόσο αντρίκια περπατάει. Ή σαν τον πατέρα έτερου φίλου που τον πέταξε στα 17 έξω από το σπίτι, όταν του αποκάλυψε την ομοφυλόφιλη ταυτότητά του, δίνοντας του προθεσμία λίγων μόνων ωρών να μαζέψει τα πράγματά του.

Η εικόνα ενός μπαμπά που παίζει με την κόρη του δεν πρέπει να τρομάζει. Αν ψάχνετε για τρόμο, δείτε την απέραντη θλίψη που τυλίγει τα σπίτια, τον φόβο που χαράζεται στις παιδικές ψυχές. Το θάρρος ενός πατέρα να δονήσει την ψυχή του παιδιού του με κύματα χαράς να μην το φοβάστε.

ΥΓ. Ο Βασίλης Τσιάρτας διεκδικεί τα πρωτεία μιας κιτς και γκροτέσκας ομοφοβίας από την Ελένη Λουκά. Επιβιώνει στην επικαιρότητα μόνο εξαιτίας των δηλώσεών του αυτών.

Στήλες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Μας αφορά όλους»: Το μήνυμα της Σακελλαροπούλου για την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας & Τρανσφοβίας

Πολιτική / «Μας αφορά όλους»: Το μήνυμα της Σακελλαροπούλου για την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ομοφοβίας, Αμφιφοβίας & Τρανσφοβίας

«Υποστηρίζουμε το δικαίωμα του καθενός στην ελεύθερη έκφραση, την ασφάλεια, τον αυτοκαθορισμό και την ίση μεταχείριση.» αναφέρει μεταξύ άλλων η Πρόεδρος της Δημοκρατίας

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ