1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
Ποιο είναι το μότο σου στη ζωή;
Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο, αλλά νομίζω πως αυτό που με εκφράζει ως χαρακτήρα είναι η θετικότητα και η αισιοδοξία.
Πάνω σε ποιο κτίριο θα ήθελες να ζωγραφίσεις;
Σε οποιοδήποτε μεγάλης διάστασης. Έχω αρρώστια με τα μεγάλα murals.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείς;
Συνήθως, βλέπω κάποιον τοίχο, τον φωτογραφίζω, ώστε να μη τον ξεχάσω, και όποτε βρω χρόνο πάω και τον ζωγραφίζω. Τώρα που είναι χειμώνας και κάνει κρύο με βολεύει να ζωγραφίζω στο σπίτι σε χαρτί, στην κατάλληλη διάσταση, βάζοντας όση λεπτομέρεια θέλω. Έτσι, όταν θα βγω, σε 5 λεπτά θα το έχω κολλήσει στον τοίχο (με γλουτολίνη σε κουβά και σκούπα), χωρίς να ταλαιπωρηθώ από το κρύο.
Είναι τέχνη αυτό που κάνεις; Σου άρεσε που έδειξες δουλειά σου σε γκαλερί;
Για εμένα, προσωπικά, όλα τέχνη είναι, από το να ζυμώνεις ψωμί μέχρι το να πουλάς προϊόντα σε σούπερ μάρκετ. Σίγουρα, είναι κάτι που τραβάει την προσοχή ορισμένων ανθρώπων και αυτό μου αρέσει. Το να εκθέτεις σε μια γκαλερί έργα σου είναι σίγουρα γοητευτικό, αλλά το θέμα είναι και τι έχεις να πεις. Για να είμαι ειλικρινής, έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μείνω αρκετό καιρό μακριά από γκαλερί και εκθέσεις μέχρι να μαζέψω έναν ικανοποιητικό αριθμό έργων για την πρώτη μου σόλο έκθεση, κάποια στιγμή. Μέχρι τότε, ό,τι κάνω θα είναι μόνο στον δρόμο.
Λυπάσαι όταν σβήνουν τα έργα σου από τους τοίχους;
Εννοείται! Στην αρχή νιώθω ένα ελαφρύ σφίξιμο, αλλά στην πορεία το ξεπερνάω, γιατί απλώς θυμάμαι πόσο εφήμερο είναι αυτό που κάνουμε. Για παράδειγμα, τα μισά έργα που έκανα στην Αυστραλία φέτος τον Αύγουστο έχουν πατηθεί ήδη. Δεν βαριέσαι, την επόμενη φορά θα κάνω τα διπλάσια, για να είμαστε σίγουροι.
Με τι υλικά ζωγραφίζεις;
Κυρίως με πλαστική μπογιά. Όταν η οικονομική μου κατάσταση το επιτρέπει, με ακρυλικά και σπρέι.
Αθήνα ή αλλού και γιατί;
Η πιο όμορφη πόλη απ’ όσες έχω βρεθεί παραμένει η Αθήνα και η μόνη που τη συναγωνίζεται, ίσως, είναι η Κωνσταντινούπολη. Δεν νομίζω ότι θα έφευγα, όμως. Παρά τα όσα τραβάμε καθημερινά με την κρίση κι ενώ ζούμε στην πιο άσχημη εμφανισιακά πόλη, δεν συγκρίνεται με τίποτα η ωραία θάλασσα, η ζωντάνια της νυχτερινής ζωής και η ζεστασιά των ανθρώπων της. Στην Αθήνα δεν βαριέσαι ποτέ!
Αν άκουγες μουσική την ώρα που δουλεύεις, ποιο τραγούδι θα επέλεγες;
Μόνο ένα να διαλέξω; Δύσκολο... Μπορώ να σου πω, όμως, ότι τους τελευταίους μήνες έχω λιώσει τον Χατζιδάκι.
Με τι θυμώνεις στην Αθήνα;
Με το πόσο στενόμυαλοι μπορεί να γίνουμε οι κάτοικοι μερικές φορές.
Κάνε μια ευχή.
Να ξαναγυρίσουμε πάλι στην ηλικία των 15. Τώρα!
http://www.dreykthepirate.net/
σχόλια