Η είδηση ήταν σοκαριστική, το ίδιο και το βίντεο: μια ντουζίνα μαυροντυμένοι, επί το πλείστον, νοματαίοι με κουκούλες, καδρόνια με μαύρες σημαίες στα χέρια να κάνουν μεταμεσονύκτια περιπολία στο Πεδίο του Άρεως, αναζητώντας, σύμφωνα με την προκήρυξη που ακολούθησε, «εμπόρους ναρκωτικών, μαφιόζους και παιδεραστές». Επρόκειτο για μέλη της αντιεξουσιαστικής ομάδας Ρουβίκωνας, γνωστής για τις θεαματικές, «χτύπα και φεύγα» τύπου δράσεις τους που παρότι δυναμικές κρατάνε αποστάσεις από την «ωμή» βία. Έσπευσαν μάλιστα να διευκρινίσουν ότι δεν σκοπεύουν «να υποκαταστήσουν την αστυνομία» και ότι η εν λόγω «καταδρομική» ενέργεια είχε χαρακτήρα συμβολικό. Όσοι αγαπάμε να συχνάζουμε στα πάρκα για χαλάρωση και αναψυχή ευχαριστούμε για τη διευκρίνιση, τους ενημερώνουμε ωστόσο ότι τέτοια σκιαχτικά σκηνικά είτε σε ασφαλίτες (ειδικά παλιότερα) είτε σε άλλους, ιδιαζόντως απεχθείς υποκοσμιακούς χώρους παραπέμπουν.
Βγάλανε και μια προκήρυξη-αχταρμά που προσπαθεί να τα πει όλα στον υπερθετικό χωρίς τελικά να λέει αλλά ούτε και να προτείνει κάτι καινούργιο, αυτοαναιρώντας στο ενδιάμεσο την ίδια την πρωτοβουλία τους . Ξεκινά με την καταγγελία ότι το Πεδίο του Άρεως, που παρακάτω παρομοιάζει με «μητροπολιτική χωματερή» αποτελεί «τη μεγαλύτερη ίσως και την μόνη ανοιχτή, ημιεπίσημη πιάτσα παιδικής πορνείας στην Δυτική Ευρώπη», αποδίδοντας ευθύνες γι΄αυτό «στον Καμίνη, το κράτος και τους κολαούζους του». Συνεχίζει με τις αυθαιρεσίες Κυριακού, τους πρόσφυγες και τους τοξικοεξαρτημένους που «στοιβάζονται» εκεί, τα ανήλικα που εκδίδονται, τα κυκλώματα που τα εκμεταλλεύονται, το οργανωμένο εμπόριο πρέζας και «παιδικής σάρκας», ξεκαθαρίζοντας ωστόσο ότι «δεν έχουμε αυταπάτες. Η παρέμβασή μας έχει αποκλειστικά συμβολικό χαρακτήρα. Ακόμα κι αν μπορούσαμε να είμαστε κάθε βράδυ εκεί, ακόμα κι αν επιλέγαμε να συγκρουστούμε και με αυτές τις μαφίες, δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Ούτε προσφέρουμε κάποια λύση στον κόσμο, και ιδίως σε αυτά τα παιδιά. Σκοπός μας είναι να ρίξουμε φως στο σκοτάδι, να χαλάσουμε τη βολή αυτών που είναι υπεύθυνοι για το αίσχος. Τη βολή του κράτους, τη βολή των μπάτσων, των επιχειρηματιών, των δημάρχων...». Σπεύδουν κιόλας να διευκρινίσουν ότι «φυσικά και δεν δρούμε στο όνομα κάποιου συντηρητισμού. Ο κάθε ενήλικος έχει δικαίωμα να διαθέτει το σώμα του όπως γουστάρει. Καπιταλισμό έχουμε, τα πάντα πουλιούνται και αγοράζονται. Ακόμα και το παιδικό κρέας είτε πίσω από τους θάμνους του πεδίου είτε στα εργοστάσια της Apple στην Κίνα. Αυτό το τελευταίο όμως, η χρήση των παιδιών, ξεπερνάει τα εσκαμμένα του "τι να κάνουμε, έτσι είναι ο κόσμος"» και καταλήγει ψέγοντας τη «νέα μεγάλη μπίζνα» του real estate με τις «μάζες των αποκλεισμένων» να λειτουργούν και ως μέρος «ενός κεντρικού σχεδιασμού για την ελεγχόμενη πτώση των τιμών των ακινήτων».
Να συμφωνήσω με τις καταγγελίες περί «χωματερής» καθώς και με τις ευθύνες Πολιτείας και αρχών για τη σημερινή κατάσταση του πάρκου, που πάντως δεν είναι δα τόσο εφιαλτική όσο περιγράφεται. Να αφήσω κατά μέρος ότι οι καταγγελίες περί εκτεταμένης και επαγγελματικά οργανωμένης «πιάτσας» παιδικής πορνείας στο Πεδίο αγγίζει τα όρια του αστικού μύθου, όπως κάτι παλιότερες που ήθελαν εφήβους να εκπορνεύονται «για 2 Ευρώ»(!). Ότι, ακόμα κι αν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα, σίγουρα δεν συμβαίνουν τις ώρες που έλαβε χώρα η «επιδρομή». Αναλογίζομαι απλώς πώς θα αντιδρούσε κάποιος χρήστης, κάποιος «πότης» που πήγε να κάνει το τσιγάρο του, κάποιος γκέι που ενδεχομένως σουλάτσαρε εκεί γύρω καθώς το μέρος είναι γνωστό «στέκι», κάποιο ερωτευμένο ζευγαράκι – γκέι ή στρέιτ - που είχε βρει καταφύγιο στις αλέες, κάποιος κακομοίρης άστεγος, κάποιος απλώς ξενύχτης, ο συνήθης δηλαδή κόσμος που συναντά κανείς τις μεγάλες ώρες στο πάρκο αν και με πολύ μικρότερη συχνότητα πια ένεκα που ο χώρος κλείνει το βράδυ. Ή μάλλον δεν αναλογίζομαι, ξέρω πολύ καλά: θα φρίκαρε κανονικά, όπως είχε συμβεί και σε μένα πολλά χρόνια πριν όταν βολτάροντας νύχτα στο Ζάππειο με έναν φίλο δεχτήκαμε επίθεση με καδρόνια από αγνώστου ταυτότητας συμμορία - ευτυχώς αποδειχθήκαμε γρήγοροι. Υπάρχουν εξάλλου καταγγελίες ότι σε παρόμοιες επιθέσεις είχαν προβεί την τελευταία πενταετία Χρυσαυγίτες και δεν νομίζω ότι κάποιος που θα βρεθεί σε τέτοια κατάσταση θα κάτσει να εξακριβώσει σημειολογικά – δεν έχει καν υποχρέωση να το κάνει - αν οι αγριεμένες φιγούρες που βλέπει στα σκοτεινά είναι «δικοί μας» ή από τους άλλους, τους «κακούς».
Η ανατριχίλα που ένιωσα βλέποντας στο βίντεο της «επιχείρησης αρετής» του Ρουβίκωνα σε τέτοιες μνήμες, δικές μου και άλλες οφειλόταν. Και τι κάνει κάποιος που φρικάρει; Συνήθως αρχίζει να τρέχει, φοβούμενος τα χειρότερα. Η ενστικτώδης αυτή αντίδραση ισοδυναμεί βεβαίως στα μάτια του οποιουδήποτε πραγματικού ή wannabe διώκτη με ομολογία ενοχής και δεν θέλω να ξέρω με τι ψυχολογία όχλου θα αντιδρούσαν οι «Ρουβίκωνες» σε μια τέτοια περίπτωση. Για να μην αναφερθώ σε τίποτα γελοία σκηνικά όπου αυτόκλητοι λαϊκοί πολιτοφύλακες ανακρίνουν εν είδει χωροφυλάκων κάποιον «συλληφθέντα» για το τι δουλειά έχει τέτοια ώρα εκεί και πώς ακριβώς τη «βρίσκει», δεδομένου βέβαια ότι ούτε οι ντίλερ, ούτε οι μαφιόζοι ούτε οι νταβατζήδες το γράφουν «στο κούτελο». Κι αφού θα έχω «χεστεί» πάνω μου, και με την προϋπόθεση ότι θα είναι ικανοποιητικές οι εξηγήσεις μου, να ακούω τους δεκάρικούς τους ότι έχω, παρά ταύτα, κάθε δικαίωμα να διαθέτω το σώμα μου όπως γουστάρω (ναι, εσάς περίμενα να μου το πείτε). Προβληματική είναι εξάλλου πολιτικά και ηθικά καθώς επίσης βαθιά συντηρητική είναι τόσο η «υποχρεωτική» ταύτιση του sex working με την πείνα και την εκμετάλλευση όσο και η μανιχαϊστική δαιμονοποίηση των «εμπόρων» όπως αποτυπώνονται στο κείμενο.
Κοντολογίς, σε αντίθεση με άλλες πιο επιτυχημένες παρεμβάσεις τους, κάπου τη χάσανε την μπάλα οι «σύντροφοι» διαβαίνοντας τον «Ρουβικώνα» της λεωφόρου Αλεξάνδρας, όσο καλές προθέσεις να είχαν. Ίσως φταίει ότι έχουν επιλέξει να παίζουν με τους όρους του θεάματος, κάτι που εύκολα γυρίζει μπούμερανγκ όπως θα γνώριζαν αν διάβαζαν λιγάκι περισσότερο Γκι Ντεμπόρ, ίσως ότι εδώ αντιμετωπίζουν «λεπτά» κοινωνικά θέματα με ισοπεδωτικούς πολιτικούς αφορισμούς. Αν ενδιαφέρονταν τόσο για τα τζάνκια, τους πρόσφυγες, τους άστεγους, τα κυκλώματα της καταναγκαστικής πορνείας, την γκετοποίηση, την υποβάθμιση, τα οικονομικά ή άλλα συμφέροντα που παίζονται στο Πεδίο και το αθηναϊκό κέντρο γενικότερα, υπάρχουν πολλοί τρόποι ουσιαστικής παρέμβασης όπως αυτοί που επιλέγουν λιγότερο θορυβώδεις και παρεξηγήσιμοι αλλά πολύ αποτελεσματικότεροι εθελοντές ή/και ακτιβιστές. Αν τέλος είχαν συγκεκριμένες πληροφορίες για παιδική πορνεία, ας στήνανε καραούλι, ας μαγκώνανε κάποιον αποδεδειγμένα προαγωγό ανηλίκων κι ας καλούσαν την ΕΛΑΣ να της τον παραδώσουν σούμπιτο, όπως είχαν κάνει στην πλατεία Εξαρχείων κάποτε αναρχικοί με πρεζέμπορους – το πιθανότερο βέβαια είναι ότι όπως τότε, έτσι και τώρα η αστυνομία θα έκανε «την τρελή», αυτό όμως αφενός θα εξέθετε την ανεπάρκεια και η υποκρισία του κράτους και των θεσμών του, αφετέρου θα αποθάρρυνε πιθανούς συνένοχους. Όπως όμως ομολογούν στην προκήρυξη, δεν σκοπεύουν καν να συγκρουστούν «και» με αυτές τις μαφίες, ούτε έχουν να προσφέρουν κάποια λύση, άρα τι; Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε.
