Είναι πολλά του αιώνος μας τα χρέη,
πολλές οι αμαρτίες, που θα διαβάσουν
οι γενεές, όταν σε παρομοιάσουν
με το πορτρέτο του Dorian Gray./
κωστάκης καρυωτάκης
Βαφτίστηκε με αβρότητα μετεγκατάσταση. Στην ουσία ήταν ο υποχρεωτικός εγκλεισμός εκατόν είκοσι χιλιάδων Αμερικανών πολιτών Ιαπωνικής καταγωγής σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μετά την επίθεση των Γιαπωνέζων στο Περλ Χάρμπορ τον Δεκέμβρη του '41 . Σύμφωνα με το Εxecutive Order 9066, το διάταγμα που υπέγραψε ο πρόεδρος Ρούζβελτ στις 19 Φλεβάρη του 1942, οι στρατιωτικοί διοικητές είχαν το ελεύθερο να ορίζουν κατά την κρίση τους κατοικημένες περιοχές ως στρατιωτικές (military areas) και να μεταφέρονται εκεί οι ύποπτοι συνεργασίας με τον εχθρό. Οι αμερικανoγιαπωνέζοι (αλλά και αρκετοί αμερικανοί πολίτες γερμανικής ή ιταλικής καταγωγής) ήταν οι βασικοί ύποπτοι για πιθανή κατασκοπεία εις βάρος των ηνωμένων πολιτειών που είχαν ήδη βγει στον δεύτερο παγκόσμιο, μετά την πρόκληση του Χάρμπορ.
Νisei (γεννημένοι στις ΗΠΑ, μετανάστες δεύτερης γενιάς), Sansei (γεννημένοι στις ΗΠΑ, μετανάστες τρίτης γενιάς) και Issei (μετανάστες γεννημένοι στην Ιαπωνία, κάποιοι σε αναμονή ιθαγένειας ) αναγκάστηκαν (με τη βία οι περισσότεροι) να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να μεταφερθούν στα περίφημα relocation και civilian assembly centers. Οι ''yellow bastards'' πλήρωσαν περισσότερο απ' όλους την υστερία του πολέμου και την συστηματική προπαγάνδα.
Ηeart Mountain (Wyoming), Topaz (Utah), Jerom (Arkansas), Granada (Colorado), Minidoka (Idaho) ήταν μερικά από τα κέντρα ''αναμόρφωσης και διαμονής'' που φιλοξένησαν τους ''κιτρινιάρηδες'', τους κυνηγημένους από την ξενοφοβία και τον φανατισμό των γνήσιων και γηγενών ''αμερικαναράδων''. Περιοχές όπως η Καλιφόρνια, το Όρεγκον, η Ουάσιγκτον, η Αριζόνα (όλη σχεδόν η Δυτική Ακτή) αποψιλώθηκαν από τον κίτρινο εχθρό, ενώ πάνω από πέντε χιλιάδες εξέχοντα μέλη της κοινοτικής τους ηγεσίας φυλακίστηκαν με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Στα κέντρα εγκατάστασης οι συνθήκες ήταν τραγικές. Ελλιπής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κακή ποιότητα φαγητού, συνωστισμός στους θαλάμους φιλοξενίας, εικοσιτετράωρη φρούρηση, ταπεινώσεις και συστηματική εθνικιστική προπαγάνδα. Τα γιαπωνέζικα ήταν απαγορευμένα, όλοι έπρεπε ''να ομιλούν την αγγλικήν ''. Οι περίπου τριάντα χιλιάδες μαθητές παρακολούθησαν ειδικά τμήματα διδασκαλίας μέσα στα camps. Oι ήδη φοιτητές μπορούσαν να συνεχίσουν τις σπουδές τους παίρνοντας άδειες εξόδου, με την προυπόθεση ότι το Πανεπιστήμιο που φοιτούσαν τους δεχόταν ενυπόγραφα.
Τον Δεκέμβριο του '44 τα κέντρα έκλεισαν– ο πόλεμος είχε λήξει και δεν συνέτρεχαν πια οι λόγοι ''εθνικής ασφάλειας'' που είχε επικαλεστεί ο πρόεδρος Ρούζβελτ. Οι εν δυνάμει κατάσκοποι επέστρεψαν τσακισμένοι συναισθηματικά στα σπίτια τους. Μόνο που κάποιοι τα είδαν να κατοικούνται από γείτονες ή από oυρανοκατέβατους αγοραστές με πλαστά συμβόλαια.
Δύο μόνο χρόνια ήταν αρκετά να φανούν οι βαθιές παθογένειες της ένδοξης αστερόεσσας.
-----------------------------------------------------------------
More info*
-Στα 1980 ο πρόεδρος Κάρτερ ζήτησε δημόσια συγνώμη εκ μέρους του αμερικανικού λαού για την άδικη μεταχείριση των γιαπωνέζων συμπολιτών τους.
Στα 1988, επί προεδρίας Ρήγκαν, το Κογκρέσο με ψήφισμά του κατέβαλε αποζημίωση 2,6 δις δολαρίων στους (εν ζωή ή στους κληρονόμους τους) αμερικανοϊάπωνες που είχαν υποστεί την ταπείνωση του εγκλεισμού.
Στα 1987, το Smithsonian National Museum of American History διοργάνωσε έκθεση προφορικών μαρτυριών των αμερικανοιαπώνων που υποχρεώθηκαν να εγκλειστούν σε στρατόπεδο. ("A More Perfect Union: Japanese Americans and the U.S. Constitution"). Οι άμεσες μαρτυρίες, ένα δυνατό φωτογραφικό υλικό και πάνω από χίλιες χειροτεχνίες των έγκλειστων στα relocation centers άνοιξαν μια βαθιά κρυμμένη ιστορική πληγή της νεότερης αμερικανικής ιστορίας. Η έκθεση έκλεισε τον Ιανουάριο του 2004 προσελκύοντας χιλιάδες επισκέπτες.
Τον Δεκέμβριο του 1991, στην 50η επέτειο από την επίθεση των Ιαπώνων στο Περλ Χάρμπορ ο Πρόεδρος Μπους ''απολογήθηκε'' για μια φορά ακόμα :
"In remembering, it is important to come to grips with the past. No nation can fully understand itself or find its place in the world if it does not look with clear eyes at all the glories and disgraces of its past. We in the United States acknowledge such an injustice in our history. The internment of Americans of Japanese ancestry was a great injustice, and it will never be repeated."
To 2001 το Κογκρέσο αποφάσισε να ανακηρυχθούν '''τόποι ιστορικής μνήμης'' τα δέκα κυριότερα κέντρα κράτησης :
"Places like Manzanar, Tule Lake, Heart Mountain, Topaz, Amache, Jerome, and Rohwer will forever stand as reminders that this nation failed in its most sacred duty to protect its citizens against prejudice, greed, and political expediency''
σχόλια