Ο κόσμος της εικαστικού Laura Krifka (που γεννήθηκε το 1985 στο Λος Άντζελες και ζει στη Ventura της Καλιφόρνια) κρύβει μέσα στο ζαχαρένιο ροζ του ανομολόγητες επιθυμίες, σαρκικά πάθη, ενοχές, ηδονικές τιμωρίες, βία και θάνατο.
Οι πίνακες, τα γλυπτά, τα κινούμενα σχέδια που δημιουργεί, υποδύονται τη φόρμα του νεοκλασικισμού για να τον απογυμνώσουν μπροστά στα μάτια του έντρομου θεατή. Η ευγενική απλότητα, το ήρεμο μεγαλείο, οι ηθικές αξίες και η πολιτική αρετή (σαν ζητούμενα) αποκαθηλώνονται, οδηγώντας βλέμμα και αισθήσεις σε μια μυστική πανδαισία αίματος.
Στα έργα της Krifka ο πόνος πρωταγωνιστεί. Φρούτα και αιχμηρά αντικείμενα (βελόνες, βέλη, μαχαίρια) συγκατοικούν σ' ένα υπερφυσικό, σχεδόν σουρεαλιστικό σκηνικό μεταμοντέρνου αισθητισμού. Τα πρόσωπα τιμωρημένα (γιατί σκέφτηκαν ή επιθύμησαν το απαγορευμένο) μορφάζουν ακίνητα, εγκλωβισμένα στον αέναο χωροχρόνο.
Οι παραδοσιακοί ρόλοι των φύλων και η συμβατική ανατομία ανατρέπονται. Οι ηθικοί κώδικες επανεγγράφονται, το ιδεώδες και το υψηλό δεν είναι αυτά που ξέραμε, μια λεπτή και παγωμένη ειρωνεία καθηλώνει και ακινητοποιεί το δράμα.
Οι παραδοσιακοί ρόλοι των φύλων και η συμβατική ανατομία ανατρέπονται. Οι ηθικοί κώδικες επανεγγράφονται, το ιδεώδες και το υψηλό δεν είναι αυτά που ξέραμε, μια λεπτή και παγωμένη ειρωνεία καθηλώνει και ακινητοποιεί το δράμα.
Στο οκτάλεπτο stop action animation βίντεο "Sow the wind" (Όποιος σπέρνει ανέμους) που παρουσιάστηκε το 2015 στο πλαίσιο της έκθεσης της Krifka "Reap the Whirlwind" (Θερίζει θύελλες) στη CB1 Gallery του Λος Άντζελες, η βία και η φαντασίωση της βίας έχουν την τιμητική τους.
Γυρισμένο με κούκλες-μαριονέτες που σε κάθε καρέ κινούνται ελάχιστα (δημιουργώντας όμως την ψευδαίσθηση της φυσικής κίνησης), το σύντομο αυτό φιλμάκι αποτελεί ένα σκληρό δοκίμιο για την αγριότητα της παιδικής ηλικίας: αγριότητα «προς» και «από» το παιδί.
Sow The Wind
Σ' ένα Εδεμικό σκηνικό (με τον κακό λύκο ως μόνιμη απειλή) και με λούπα το βαλς Die Fledermaus του Στράους, μια ομάδα παιδιών-πιονέρων διασχίζει την Άγρια Δύση σ' ένα σκληρό ταξίδι ανάμεσα στο φαντασιωτικό παραλήρημα και την απειλητική πραγματικότητα.
Η Κrifka γυρίζει απ'την ανάποδη το εθνικό αφήγημα της ένδοξης κατάκτησης της Δύσης. Ο καθρέφτης της Αγίας παιδικής ηλικίας γίνεται κομμάτια και θρύψαλα, τα ιερά και τα όσια του αμερικανικού αφηγήματος και της προτεσταντικής ηθικής τα παίρνει ο άνεμος.
Παρενδυσία, διπολικότητα, θάνατος, βία, φαντασίωση και πραγματικότητα σ' ένα συγκλονιστικό και απροσδόκητο ψυχόδραμα φανερού αίματος και κρυμμένου σπέρματος.
σχόλια