FacebookTwitter Νικόλαος Καντούνης ( 1767 - 1834), "Αποκαθήλωση", 1825, λάδι σεμουσαμά, 105χ132,5 εκ., ΜΖ 195, Ζάκυνθος, Μουσείο Ζακύνθου. Πρόκειται για σύνθεση που συνδυάζει την Αποκαθήλωση και τον Επιτάφιο Θρήνο. Σχετικά γράφει η Σταλίνα Βουτσινά; " Ο στενός εικαστικός χώρος, ο συνωστισμός των μορφών, οι διαγώνιοι άξονες τη ςσύνθεσης, τα επιμηκυσμένα σώματα, η forma serpentinata (σιγμοειδής μορφή), σε ορισμένες μορφές, οι εκφράσεις και οι χειρονομίες των μορφών, καθώς και τα "σπασμένα" ζωηρά χρώματα, που έρχονται σε αντίθεση με το πελιδνό άψυχο σώμα του Ιησού, παραπέμπουν σε μανιεριστικά πρότυπα. Τέλος η απόδοση του σώματος του Ιησού μαρτυρεί επιρροές από τον τύπο της Pieta, με τον οποίο φαίνεται να είναι εξοικειωμένος ο Καντούνης". Περισσότερα βλ. Δώρα Μαρκάτου (επιμ.), Η Τέχνη της Επτανησιακής Σχολής 18ος-19ος αιώνας", Κείμενα Δώρα Φ. Μαρκάτου Σταλίνα Βουτσινά, ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, Αργοστόλι 2014, σ. 26, 71.
Πλάκα κάνω που βάζω αυτό τον τίτλο. Αλλά για μένα που δεν έχω ψάξει καθόλου τις ρίζες μου (ένας θείος μου, συνονόματος, μού είχε πει μόνο ότι είμαστε Αρμένηδες... αλλά κανείς δε ξέρει) αυτή είναι η πιο παλιά εγγραφή του ονόματός μου, που ξέρω. Υπάρχει στο κάτω μέρος της σύνθεσης και πάνω σε ορθογώνιο λίθο, ως αφιερωματική επιγραφή
Μνήσθητι Κύριε του δούλου σου Αναστασίου Τσαγκαρουσιάνου κ(αι) των γονέων αυτού / 1825 Μαίου 14.
To ερώτημα είναι πού βρήκε λεφτά η οικογένεια του πατέρα μου για να παραγγέλνει εικόνες στον Καντούνη. Από όσο ξέρω ήταν πάμφτωχη. Αλλά κι ο (ιερέας, αυτοδίδακτος) Καντούνης ίσως ήταν φτηνός...
