Είναι παράφωνη, αλλόκοτη, πέρα από τα όρια του weird. Ανυπόφορη. Αν ακούσεις τυχαία ένα τραγούδι της είσαι σίγουρος ότι παίζει ό,τι να ’ναι, αυτοσχεδιασμούς που είναι αδύνατο να ξαναπαίξει, ότι δεν έχει ιδέα πού παν’ τα τέσσερα από μουσική. Κι είναι αλήθεια. «Είναι όλο το υλικό που έχω μέσα στο κεφάλι μου» λέει, «δεν ήξερα καν ότι παίζω ηλεκτρονική μουσική μέχρι που η ξαδέρφη μου μού είπε: ‘ξέρεις, αυτό που παίζεις είναι κάπως περίεργο’. ‘Τι; Είσαι σοβαρή;’ της είπα, ‘μπορώ να φτιάξω ένα τέλειο ποπ τραγούδι. Θα φτιάξω ένα τραγούδι για σένα!’».
Τα παραμορφωμένα φωνητικά, κρυμμένα πίσω από ένα στρώμα από beats, λούπες και πνιχτούς θορύβους φτιάχνουν έναν κλειστοφοβικό, αποπνικτικό ήχο που δεν έχει καμία σχέση με την ποπ που έχεις συνηθίσει. Είναι κάτι τρομακτικό, χωρίς μελωδία και συνοχή, σαν επεξεργασμένες σκηνές καθημερινότητας, κομμάτια από προγράμματα της τηλεόρασης, σαν να δοκιμάζεις για λίγο κάθε βίντεο που εμφανίζεται στο timeline σου. Το μόνο που τα συνδέει είναι μια παράνοια και ξεκούρδιστοι ήχοι από κακοπαιγμένα όργανα. Εκεί που το πιάνο δημιουργεί μια αίσθηση κανονικότητας ξεπετάγονται ξεχαρβαλωμένες φωνές, σακατεμένοι ρυθμοί, μουρμουρητά και ήχοι από cartoon που διαλύουν κάθε φόρμα και κάθε δομή τραγουδιού. Το άλμπουμ της Only -που κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο σε USB σχήματος καρδιάς!- είναι ό,τι πιο δύσκολο και παράξενο έχει εμφανιστεί στη σημερινή ποπ (η ίδια θεωρεί τα τραγούδια της gospel), και για να ολοκληρώσει το παζλ της παράνοιας, μόλις έβγαλε κι ένα EP με τίτλο Legata που περιέχει 7 εξίσου αχαρακτήριστα κομμάτια.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι ενώ ο ήχος της είναι ακατανόητος και φτάνει κάποιες στιγμές στα όρια της σχιζοφρένειας, οι στίχοι των τραγουδιών είναι τρυφεροί, τόσο που αν τους διαβάσεις χωρίς να ακούσεις τα κομμάτια περιμένεις μια δακρύβρεχτη μπαλάντα.
«They could take away the money babe / My fame and fortune / But as long as you stay Here with me / i will be alright» τραγουδάει στο My Lover, και «i’m with you / if ur lonely or sad / and you need a good friend / i’m with you / if you need a good friend / i’m there for you» στο i got glory to make you mine. Όταν τους απαγγέλλει, πάντως, χάνουν κάθε ίχνος τρυφερότητας και σχεδόν τους καταπίνει η φασαρία.
«Το Only (το ντεμπούτο άλμπουμ της) είναι ένα ντοκουμέντο της ζωής μου» λέει. «Είναι εν μέρει φτιαγμένο από samples από έναν κατάλογο από ηχογραφήσεις που μάζευα όλα αυτά τα χρόνια» -εννοεί ήχους από τα αγαπημένα της τηλεοπτικά προγράμματα, έναν καυγά που είχε με έναν ξένο, ένα κομμάτι που έπαιζε στο πιάνο στην εκκλησία της γειτονιάς της. Η καταγωγή της Klein είναι από τη Νιγηρία, αλλά έχει ζήσει για χρόνια στο Λος Άντζελες και στην Ουαλία.
Όταν εμφανίστηκε με τα πρώτα κομμάτια την χαρακτήρισαν «θηλυκό Dean Blunt» αλλά εκείνη δεν είχε ιδέα ποιος ήταν. «Ειλικρινά, άκουσα ποιος ήταν το περασμένο καλοκαίρι» λέει. «Δεν τον ήξερα, αλλά τον γνώρισα και μου αρέσουν καναδυο κομμάτια του».
Δηλώνει ότι οι μόνες επιρροές της είναι η αραβική μουσική που άκουγε μικρή και η μουσική που άκουγε κάθε Κυριακή που η μαμά της την πήγαινε στην εκκλησία. «Στη Νιγηρία ο μπαμπάς μου πήγαινε σε πάρτι που έπαιζαν αποκλειστικά Αραβική χορευτική μουσική. Με έπαιρνε μαζί του και είχε πολλή πλάκα» λέει. «Στην εκκλησία άκουγα αμέτρητα γκόσπελ τραγούδια. Και μου άρεσε η ιδέα του κηρύγματος του ευαγγελίου».
Στο βίντεο για το κομμάτι της Marks of Worship συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Akinola Davies Jr –μία ταινία μικρού μήκους που δείχνει την Klein να βαφτίζεται -«μια πράξη κάθαρσης» όπως τη χαρακτηρίζει η ίδια. «Είμαι η θεραπεύτρια του εαυτού μου» λέει.
Τα περιοδικά της κάνουν συνεντεύξεις, τη φωτογραφίζουν, της κάνουν αφιερώματα και στο τέλος της χρονιάς θα είναι σε όλες τις ψαγμένες λίστες.
Είναι η λατρεία του αλλόκοτου που πάντα έκανε αυτή τη μουσική ενδιαφέρουσα. Και η Klein είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Κι ας μην αντέχεις να την ακούσεις.
σχόλια