Oι Σωφερίνες

Oι Σωφερίνες Facebook Twitter
16

Από το μπλογκ ΚΑΜΕΝΑ ΣΟΥΤΙΕΝ

Όποτε έχω αμάξι μπροστά μου που πηγαίνει πολύ αργά, ξέρω ότι μόλις κοιτάξω θα δω γυναίκα οδηγό. 

Σήμερα για πολλοστή φορά άκουσα αυτή τη φράση. Η οποία σχεδόν πάντα συνοδεύεται από το πιο μετριοπαθές και «δίκαιο»: «οι άντρες είναι καλοί σε κάποια πράγματα, οι γυναίκες σε κάποια άλλα, γιατί δεν το δέχεστε;», με το οποίο υποτίθεται ότι θα έπρεπε να είμαι ικανοποιημένη και να σκεφτώ: «δεν πειράζει αν δε βγάζω άκρη να αλλάξω ένα λάστιχο, αφού φτιάχνω ωραία κεφτεδάκια».

Όσον αφορά το ζήτημα «οδήγηση», σίγουρα υπάρχουν διάφοροι λόγοι που κάνουν κάποιον/-α να οδηγεί ελεεινά, ανεξαρτήτως φύλου. Εδώ αναφέρονται μερικοί. Προσθέστε σε αυτούς και την ανύπαρκτη παιδεία του Ελληνάρα. Επίσης, με την ίδια ευκολία που απαξιώνονται οι γυναίκες, θα μπορούσε ο καθένας μας να πει ότι είναι άθλιοι οδηγοί ένα σωρό άλλες κοινωνικές ομάδες, όπως ο ταξιτζής, ο παππούς, ο αγρότης, ο Κρητικός ή ένας συνδυασμός των παραπάνω. Για παράδειγμα, εγώ προσωπικά, μετά από χρόνια επιτόπιας παρατήρησης των επισκεπτών του Πηλίου, είμαι πεπεισμένη ότι υπάρχει η ειδική κατηγορία «Αθηναίος νεόπλουτος που πάει με 30 στο βουνό και φρενάρει χωρίς λόγο, επειδή φοβάται να μην πάθει κάτι το ακριβό του αμάξι». (Στην Εθνική, όμως, τρέχει με 190, εννοείται, πρέπει να κάνει κι αυτός το κομμάτι του, άσε που δε συγκρατούνται τόσα άλογα).

Είναι πολύ εύκολο να μιλάμε με στερεότυπα και να κατασκευάζουμε καρικατούρες. Έχει και πλάκα, είναι σα διαγωνισμός παρατηρητικότητας. Η κατάσταση όμως γίνεται πολύ ύπουλη όταν εκείνος που επιχειρηματολογεί,επικαλείται βιολογικές διαφορές. Είθισται σε κάθε άποψη που προσπαθεί να δικαιολογήσει το σεξισμό και τις διακρίσεις εις βάρος των γυναικών, να υπάρχει και μια «επιστημονική» στήριξη- μη μας πούνε και προκατειλημμένους. Τέτοιου τύπου εξηγήσεις είναι π.χ. ότι ο γυναικείος εγκέφαλος υστερεί στο πώς αντιλαμβάνεται τις διαστάσεις του χώρου ή ότι δυσκολεύεται να διαβάσει χάρτες, κλπ. Θα μπορούσε να αντιπαραθέσει κανείς τα αποτελέσματα άλλων τόσων ερευνών που δείχνουν ότι οι γυναίκες είναι πιο προσεκτικές, έχουν τα λιγότερα ατυχήματα ή ότι οι άντρες οδηγούν πιο συχνά υπό την επήρεια αλκοόλ.

  

Τα βιολογικά επιχειρήματα διαπνέονται λίγο- πολύ από μια παρόμοια λογική. Στην πραγματικότητα, το να λες ότι ο εγκέφαλος των γυναικών τις δυσκολεύει στην οδήγηση, δεν απέχει και πολύ από την κάποτε κυρίαρχη άποψη, ότι οι γυναίκες δεν πρέπει να ψηφίζουν επειδή έχουν περίοδο και άρα είναι άστατες και αναξιόπιστες.

Από την άλλη, δε θεωρώ επαρκές το επιχείρημα που αιτιολογεί την υποτιθέμενη μειωμένη ικανότητα με βάση τη διαφορετική κοινωνικοποίηση. Δηλαδή, ότι τα αγόρια εξοικειώνονται από μικρότερη ηλικία με το αυτοκίνητο επειδή παίζουν με αυτοκινητάκια ή επειδή ο μπαμπάς θα φροντίσει από την εφηβεία να τους μάθει οδήγηση. Πρώτον, αυτό δε συμβαίνει σε όλες τις οικογένειες και δεύτερον, δε βλέπω γιατί να είναι τόσο καθοριστικό για το μέλλον. Θα μπορούσε άραγε αντίστοιχα να ισχυριστεί κανείς, ότι επειδή τα περισσότερα αγόρια από μικρά δεν τα μαθαίνουν να έχουν επαφή με την κουζίνα, όταν μεγαλώσουν δεν μπορούν να γίνουν σεφ ή μάγειρες; Ή ότι δεν μπορούν να γίνουν σχεδιαστές μόδας επειδή μικροί δεν έντυναν τις κούκλες τους; Όχι, δεν άκουσα ποτέ κάτι τέτοιο, μια χαρά εκπροσωπούνται αυτοί οι χώροι και από άντρες, οι ικανότητες των οποίων σπάνια αμφισβητούνται.

Υπάρχει όμως ένας κοινωνικός παράγοντας που θεωρώ ότι πράγματι λειτουργεί εις βάρος των γυναικών και αυτός είναι η λεγόμενη απειλή του στερεοτύπου(“stereotype threat”). Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλά πειράματα σχετικά με το stereotype threat, τα αποτελέσματα των οποίων δημοσιεύονται στο ομώνυμο site. Η έννοια αυτή αναφέρεται στο άγχος ή την ανησυχία που βιώνει ένα άτομο σε μια κατάσταση, στην οποία δυνητικά μπορεί να επιβεβαιώσει ένα αρνητικό στερεότυπο εναντίον του. Η επίδοση δηλαδή που έχει κάποιος/-α σε μια δοκιμασία, μπορεί να επηρεάζεται από τις κοινωνικές προσδοκίες και τις προκαταλήψεις που υπάρχουν γύρω από την προσδοκώμενη επίδοση. Η επαναλαμβανόμενη έκθεση σε μια τέτοια κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε ένα φαύλο κύκλο μειωμένης αυτοπεποίθησης, σε εσωτερική απόδοση της αποτυχίας μέχρι και σε εγκατάλειψη της σχετικής στρεσογόνου δραστηριότητας. Αυτή η «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» όταν διαιωνίζεται για πολύ καιρό, παγιώνεται με τη μορφή κοινωνικής ανισότητας. Με λίγα λόγια, κάποιες γυναίκες μπορεί να οδηγούν με περισσότερο φόβο, άγχος και νευρικότητα, ακριβώς επειδή ξέρουν ότι αναμένεται από αυτές να οδηγούν έτσι. Για να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο, ας δοκιμάσει ο/η οποιοσδήποτε από εμάς να παρκάρει, τη στιγμή που απ’ έξω τον επιθεωρούν τρεις καραγκιόζηδες έτοιμοι να χειροκροτήσουν ειρωνικά, αν τυχόν καθυστερήσει λίγο.

Η απορία μου παρ’ όλα αυτά είναι γιατί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί δηλαδή οι περισσότεροι άντρες να προσπαθούν με κάθε τρόπο να απαξιώσουν τη γυναίκα ως ανάξια συνεχίστρια της… πανδύσκολης αυτής δραστηριότητας που είναι η οδήγηση; Αν το σκεφτεί κανείς σοβαρά, πρόκειται για μια παιδιάστικη, εγωκεντρική στάση: «σαν εμένα, κανείς». Κι όμως, τελικά αυτή είναι η συνηθισμένη αντίδραση κάθε φορά που απειλείται ένα αντρικό προνόμιο.

Η μάνα μου οδηγεί από τα 19. Μου έλεγε ότι όταν πρωτάρχισε να κυκλοφορεί τη δεκαετία του ’60 στην Αθήνα, υπήρχαν ελάχιστες γυναίκες οδηγοί. Οι άντρες την ενοχλούσαν τόσο πολύ, που αναγκαζόταν να φοράει ένα καπέλο του παππού μου και να μοιάζει κι αυτή με άντρα, ώστε να μην της λένε βλακείες στα φανάρια. Σήμερα φαντάζει ακραίο κάτι τέτοιο αλλά το αντρικό προνόμιο στην οδήγηση διατηρείται. Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι αν ένας άντρας καθυστερήσει να παρκάρει, του σβήσει η μηχανή, μείνει από βενζίνη ή τρακάρει, αυτό δε θα αποδοθεί στο φύλο του. Στη γυναίκα όμως, ναι.

Φίλη γυναίκα οδηγέ: σου έχει τύχει μέχρι και να προσφερθεί άλλος να ξεπαρκάρει στο αυτοκίνητο σου από στενό χώρο, πριν εσύ το επιχειρήσεις καν;

Σου έχει τύχει να σου φωνάξουν σε φανάρι «άντε στην κουζίνα σου», απλώς επειδή δεν θέλησες να περάσεις με βαθύ πορτοκαλί (=κόκκινο); Τζάμπα μαγκιά φυσικά, γιατί αν ήταν στη θέση σου ένας τύπος 150 κιλά δε θα άκουγε τέτοιες ατάκες.

Οδηγώ καμιά δεκαριά χρόνια αυτοκίνητο και μηχανάκι από τα 16. Έχω υποστεί τέτοια σχόλια πολλάκις αλλά και συμπεριφορές ακόμα πιο υποτιμητικές. Παράδειγμα: το να σε περιμένει μπάρμπας να παρκάρεις για να σου κάνει κουμάντο επειδή θεωρεί εκ των προτέρων ότι δεν θα τα καταφέρεις. Δεν έχω χειρότερο. «Να ‘σαι καλά θείο, μπορώ και μόνη μου». Δε φεύγει όμως, μέχρι να χρειαστεί να πεις «κοίτα τη δουλειά σου ρε».

«Ναι όμως εγώ βλέπω πολλές γυναίκες που στο φανάρι μιλάνε στο κινητό/ βάφονται». Εντάξει, υπάρχουν. Κι εγώ βλέπω πολλούς άντρες που στο φανάρι μιλάνε στο κινητό/ τρώνε/ καθαρίζουν τα αυτιά τους. ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ; Χαλάρωσε λίγο φίλε μου, το ότι μια γυναίκα μπορεί να οδηγεί το ίδιο καλά ή και σε κάποιες περιπτώσεις καλύτερα από εσένα, δε σημαίνει ότι είσαι τελείως άχρηστος. Κάποια ικανότητα θα έχεις κι εσύ.

Χεχε, πόσο άσχημο ακούγεται όταν αντιστρέφονται τα κλασικά σεξιστικά επιχειρήματα και ο κλασικός τόνος «ανωτερότητας», ε;

Αρχείο
16

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

7 σχόλια
Απλά. Επειδή στην δεκαετία του 80 και στις αρχές του 90 τα κορίτσια δεν οδηγούσαν. Είχε ως αποτέλεσμα έξω στο δρόμο να κυκλοφορούν πάρα πολλές γυναίκες που έπιασαν τιμόνι σε μεγάλη ηλικία. Και όσοι πρωτοπιάνουν τιμόνη σε μεγάλη ηλικία είτε άντρες είναι είτε γυναίκες, μια ατζαμοσύνη την έχουν. Τα κορίτσια σήμερα μια χαρά οδηγούν. Όχι όλα, είναι και μερικά που δεν το ΄χουν. Πόσα είναι αυτά, όσα είναι και τ' αγόρια που δεν το ΄χουν. Δεν είναι λίγα και τ' αγόρια που δεν το ΄χουν.
Οποτε βλέπω σωστή οδήγηση στο δρόμο, είτε μέσα στη πόλη είτε σε εθνική, είναι σχεδόν βέβαιο ότι οδηγεί γυναίκα. Ολα τα άλλα είναι μέρος του νομιμοποιημένου ρατσισμού ενάντια στις γυναίκες. Οι άντρες παριστάνουν ( με τα χίλια ζόρια ) κάτι που δεν είναι. Οι γυναίκες απλώς προσπαθούν να επιβιώσουν σε ένα κόσμο που δεν τις συμπεριλαμβάνει ως όντα σκεπτόμενα, ικανά και επαρκή - τις προετοιμάζει -απο βρέφη σχεδόν- για μανάδες, σεξουαλικά διαθέσιμες όποτε γουστάρει ο άντρας και καλές νοικοκυρές - αυτά, πέρα απο τις όποιες επιφανειακές εξελίξεις. Υ.Γ.Είναι απορίας άξιο το γιατί δεν παίζουν μαζί στα πρωταθλήματα σκακιού γυναίκες και άντρες. Μήπως γιατί θα αποδεικνυόταν ότι το πρωτάθλημα δεν θα το γράπωνε πάντα ο αρσενικός; Ο γνωστός παρανοικός σεξισμός ακόμα καλά κρατεί παγκοσμίως.
Να σχολιάσω για το σκάκι γιατί μάλλον δεν ξέρετε τι ακριβώς ισχύει: Δεν υπάρχουν τουρνουά μόνο για άντρες, υπάρχουν τουρνουά ανοιχτά σε άντρες και γυναίκες και τουρνουά μόνο για γυναίκες. Οι ΙΔΙΕΣ οι γυναίκες επιλέγουν να παίξουν στα τουρνουά που απευθύνονται μόνο σε αυτές. Στο ανώτατο επίπεδο είναι γεγονός πως οι καλύτεροι παίκτες είναι άντρες, με μόνη εξαίρεση την Judit Polgar τις τελευταίες δεκαετίες.Ο λόγος προφανώς δεν είναι πως ο γυναικείος εγκέφαλος είναι χειρότερος στο σκάκι από τον αντρικό, αλλά επειδή λιγότερες γυναίκες ασχολούνται με το σκάκι από ό,τι άντρες. Bell curve. Αν υπήρχαν τόσα κορίτσια όσα και αγόρια που ασχολούνταν από μικρή ηλικία τότε θα υπήρχαν και περισσότερες γυναίκες ταλέντα που θα έπαιζαν στο ίδιο επίπεδο με τους καλύτερους άντρες παίκτες.
Δεν ξέρω τί εννοεί κανείς "καλή οδήγηση". Άν εννοεί τις σφήνες, τον τσαμπουκά, την προσπέραση απο τα δεξιά και το σκαρφάλωμα στο πεζοδρόμιο, τότε σίγουρα οι άντρες οδηγούν καλύτερα απ'τις γυναίκες...
Φυσικά, γιατί οι άντρες τα κάνουν όλα αυτά, για να αποφύγουν ή να προσπεράσουν μια γυναίκα οδηγό που κοιμάται όρθια και δεν έχει καμία επαφή με το τι συμβαίνει στο δρόμο γύρω της.
Τι δουλειά έχει η καλλιτεχνική δημιουργία του ενδυματολόγου ή του σεφ με την πολύ πρακτική, καθημερινή υπόθεση που είναι η οδήγηση; Μην τα μπλέκετε, αγαπητή κυρία Σουτιέν... Το ότι στους 250 σημαντικότερους πρωταθλητές σκακιού του κόσμου μόνο μία είναι γυναίκα και το ότι υπάρχει χωριστό ανδρικό και γυναικείο πρωτάθλημα για το σκάκι, δεν σας προβληματίζει; Να μην αναζητήσουμε και τους τομείς όπου οι άντρες είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Κι εκεί θα βρούμε πολλά παραδείγματα. Δεν αναρωτηθήκατε ούτε στιγμή μήπως η φύση διαμορφώνει τον ανδρικό και τον γυναικείο εγκέφαλο με κάποιες μικρές διαφορές που απλώς "φαίνονται" σε ορισμένες περιπτώσεις;Βεβαίως δεν είναι σωστό να γενικεύουμε. Το να εκφέρουμε το απαράδεκτο "οι γυναίκες οδηγούν άθλια" απέχει παρασάγκας από το να πούμε το ρεαλιστικό "κατά κανόνα οι γυναίκες δεν οδηγούν καλά".Αμάν πια μ' αυτόν τον οδοστρωτήρα της απόλυτης "ισότητας". Υπάρχουν και οι στατιστικές! Όπως αυτή που λέει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των παιδεραστών είναι άντρες. Γιατί να μην είμαι πιο κουμπωμένος απέναντι σε έναν άντρα μπειμπισίτερ που θα του εμπιστευτώ την τετράχρονη κορούλα μου από ότι σε μια γυναίκα συνάδελφό του; Θα το σκεφτώ δυο φορές. Το ίδιο θα κάνω και αν μου πουν ότι το μπόιγκ της πτήσης για Νέα Υόρκη το πιλοτάρει γυναίκα. Αν το μάθω πριν από την απογείωση, θα ζητήσω να κατέβω από το αεροπλάνο.
Όντως υπάρχουν και οι στατιστικές. Και βάσει της στατιστικής για τους παιδεραστές άντε να καταλάβω γιατί δεν θες άντρα babysitter. Αν δεν μας φέρεις όμως ένα λινκ που να δείχνει στατιστική με ικανό δείγμα ότι οι γυναίκες πιλότοι είναι πιο επιρρεπείς στα ατυχήματα, έχε το θάρρος να παραδεχτείς ότι είσαι προκατειλημμένος και μην κρύβεσαι πίσω από τις στατιστικές...
Στατιστική ατυχημάτων με βάση το φύλο δεν ξέρω πού βρίσκεις. Όμως πώς να μην είσαι φοβισμένος ως επιβάτης όταν μια άλλη στατιστική λέει ότι στις ΗΠΑ μόνο το 5% των πιλότων είναι γυναίκες; Σκέψου αλλού... Και μόνο η έλλειψη αυτοπεποίθησης των γυναικών στο να πιλοτάρουν αεροπλάνα αρκεί για να μουδιάσω ως επιβάτης. Πες το προκατάληψη. Κάπου πατάνε και οι προκαταλήψεις.
Θα μου φύγει το κλαπέτο!Συγκρίνεις την πιθανή εκδήλωση μίας παραφιλίας (και δη παιδεραστία) ...με τις δυνατότητες ενός ατόμου, βάση φύλου, στην εργασία (και δη στο πιλοτάρισμα αεροπλάνου). Εκτός του γεγονότος ότι η εν λόγω εργασία αποτελούσε (και αποτελεί μέχρι και σήμερα) κυρίως ανδρικό πεδίο-προνόμιο, απαιτεί και πλήθος δεξιοτήτων, όχι μόνο μία.Συν τοις άλλοις χρειάζεται και προσοχή (στις λεπτομέρειες), σωστές αποφάσεις, σωστή επικοινωνία, τήρηση των κανόνων, να μην παίρνεις ανούσια ρίσκα (που και αυτά οδηγούν σε θανατηφόρα ατυχήματα) κ.λπ.. Επίσης δύναται να παίζει υπολογίσιμο ρόλο η ηλικία καθώς και η εμπειρία (ώρες πτήσης) και πολλοί άλλοι παράγοντες, όλοι σε συνδυασμό!Κοιτάζοντας κάποιες στατιστικές μπορούν να παρατηρηθούν ορισμένες διαφορές μεταξύ πιλότων γυναικών και ανδρών, που αφορούν στις συνηθέστερες αιτίες πρόκλησης ενός ατυχήματος. Και αν πούμε ότι οι γυναίκες πιλότοι σ’ αυτήν την κατηγορία παρουσιάζουν μεγαλύτερο ποσοστό ατυχημάτων γενικώς, ταυτοχρόνως παρουσιάζουν ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ποσοστό θανατηφόρων/σοβαρών τραυματισμών από τους άνδρες πιλότους: “The ratio of pilot error between male and female pilot from 1983 to 2002, shows that female pilots may have a slightly higher proportion of pilots errors. However, a recent study by Bazargan (2010) found that male GA pilots were more likely to be involved in fatal accidents than female pilots. These results support the finding of Vail and Ekman (1986) that male GA pilots are taking more risks than female pilots which leads to more fatal accidents.”Επίσης υπήρξε και έρευνα, σε παλαιότερα στοιχεία μεν, αλλά λαμβάνοντας αυτή τη φορά υπόψιν τη διαφορά ηλικίας και εμπειρίας των γυναικών πιλότων σε σχέση με τους άνδρες. Σύμφωνα μ’ αυτήν την έρευνα τα ποσοστά ατυχημάτων, δεν έχουν ιδιαίτερη διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών πιλότων: Comparing pilot-error accident rates of male and female airline pilotsThis study analyzes whether differences existed in the pilot-error accident rates of male and female United States airline pilots. Results are based on data of aviation accidents in the years 1986-1992, obtained from the Federal Aviation Administration. The study found that females employed by major airlines had significantly higher accident rates than their male counterparts overall. However, female airline pilots, on average, were less experienced and much younger than males. Male pilot-error accidents were modeled using logistic regression, regressing on age, experience (total flying hours), risk exposure (flying hours in the last 6 months), and employer (major/non-major airline). The male model provided a good fit for female airline pilots as well as for males. AFTER ADJUSTING FOR VARIABLES INCLUDED IN THE MODEL, ACCIDENT RATES OF MALES AND FEMALES WERE NOT SIGNIFICANTLY DIFFERENT. THESE FINDINGS SUGGEST THAT NEITHER MALES NOR FEMALES ARE A SAFER PILOT GROUP. Airlines should make every effort to recruit and retain experienced females. The key challenge for managers of airline flight operations is to learn how to manage diversity in the workplace, while maintaining the highest level of safety.Λες:"Το ίδιο θα κάνω και αν μου πουν ότι το μπόιγκ της πτήσης για Νέα Υόρκη το πιλοτάρει γυναίκα. Αν το μάθω πριν από την απογείωση, θα ζητήσω να κατέβω από το αεροπλάνο."Αν και ένα κυριολεκτικό "kick" θα άρμοζε καλύτερα στην περίπτωσή σου:Pilot Kicks Sexist Off Her Planehttp://msmagazine.com/blog/2012/05/27/pilot-kicks-sexist-off-her-plane/
Και να είναι πράγματι αυτός και να είναι στην Κύπρο πολύ φοβάμαι δεν θα προλάβουν τον βρουν γιατί τα ΜΜΕ φρόντισαν να ενημερώσουν όλη την Κύπρο σε ποιες ακριβώς περιοχές με τσιγγάνους, θα γίνουν έρευνες. Σκέψου να ελπίζεις να βρεις τον γιο σου για πάνω από 20 χρόνια, να φτάνεις κοντά σε ένα στοιχείο και να χάνεις την ευκαιρία τουλάχιστον να μην έχεις αμφιβολίες για τη συγκεκριμένη περίπτωση, επειδή τα ΜΜΕ προειδοποίησαν τους ενδεχόμενους απαγωγείς ( δεν ξέρουμε καν αν είναι ζωντανός, πόσο μάλλον με ποιόν και που). Δεν μπορώ να φανταστώ τι περνούν οι δικοί του τόσα χρόνια, εύχομαι σύντομα να πάρουν τουλάχιστον μια απάντηση για το τι έγινε.
Μάλιστα, για να καταφέρεις δηλαδή να αντιστρέψεις τα κλασικά σεξιστικά επιχειρήματα και τον κλασικό τόνο "ανωτερότητας" κατήργησες το μοναδικό πράγμα που διαφοροποιεί τους ανθρώπους. Την βιωματική εμπειριία. Με όλο το σεβασμό και χωρίς να υπερασπιστώ τους άνδρες (αλλά τους ανθρώπους ανα μονάδα) θα σας πω το εξής:Δεσποινίς Καμμένα Σουτιέν,Πρώτον, η διαφοροποίηση και η κατηγοριοποίηση των γυναικών ως "κακοί" οδηγοί, δωστε προσοχή, δεν γίνετε από τους άνδρες βάση του τι έχετε ανάμεσα στα πόδια σας, αλλά του τι έχετε ανάμεσα στα αυτιά σας. Για τον ἰδιο λόγο που υπάρχει ο "κωλόγερος", ο "κοντρακιας", οι οποίοι προφανώς δεν έχουν κάποιο σωματικό όργανο να τους αναγκάζει να οδηγάνε διαφορετικά, έτσι και οι γυναίκες πολλές φορές οδηγάτε "διαφορετικἀ" λόγω νοοτροπίας. και κυρίως λόγω ΈΛΛΕΙΨΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ.Και έρχομαι στην βιωματική εμπειρία που ξεσκαρτάρατε τόσο ανίδεα για να μπορέσει να σας κάτσει το άρθρο. Πρώτον, αγαπητή, τα παιδάκια που τελικώς γίνονται σεφ, έχουν επαφή από πολλύ μικρά με την κουζίνα, και όσων τους απαγορεύσανε βρήκαν τρόπο και κουζίνα αλλού. Δεν μπορείς να καταργείς μια ασχολία τουλάχιστον 10 χρόνων ( σε κάθε αγόρι) με τα αυτοκινητάκια, με καρτούν με γρήγορη ταχύτητα, με ηλεκτρονικούς αυτοκινητόδρομους και τα χίλια μύρια άλλα. Δηλαδή αγαπητή, τα αγοράκια στα 5 τους ( λόγω ηλεκτρονικού αυτοκινητόδρομου) ήξεραν ότι για κάποιο λόγο στις στροφές δεν πατάμε μέχρι μέσα το μοχλό, το έβλεπαν, το εντυπώσανε, το χώσανε στην μνήμη τους γιατί έπρεπε σε κάθε στροφή να μαζέψουμε το αυτοκινητάκι κάτω από το κρεβάτι. Από τα 5! Τα κοριτσάκια που το μάθανε; Στο φροντιστήριο όταν λέγανε για την φυγόκεντρο κίνηση; Ή το εντυπώσανε στην μία και μόνο φράση του δάσκαλου οδήγησης; Επίσης μην ξεχνάμε και την έλλειψη ενδιαφέροντος για το θέμα. Τα αγοράκια κάνουν κουβέντες με τις ώρες για τα αυτοκίνητα, ανυπομονούν να οδηγήσουν, το κυνηγάνε! Τα κορίτσια, ασχολούνται με άλλα ενδιαφέροντα και στα 18 τους θα ασχοληθούν με το σπορ. Όσο και να το απορρίπτεις, οι μεν ετοιμάζονται από μικροί να πιάσουν τιμόνι. Οι γυνάικες, όχι. Πάντα υπάρχουν βέβαια οι εξαιρέσεις. Και επειδή είμαι σίγουρος για παρεξηγήσεις να ξαναπώ ότι δεν έχει να κάνει με το τι έχει ο καθένας ανάμεσα στα πόδια, αλλά ανάμεσα τα αυτιά. Και δεν υπονοώ μειωμένη ευφυία. Μην προσπαθείς να θυματοποιήσεις τις γυναίκες για το στερεότυπο που κυκλοφορεί, να κατηγορήσεις τους γονείς τους, και κυρίως τις μάνες τους που παρά το ότι ζούσαν τον ανάλογο διαχωρισμό, συνέχιζαν να τους λένε "μάθε να μαγευρεύεις" και όχι "οδήγα σωστά".
Ενδιαφέρον άρθρο για ένα ζήτημα με πολλές διαστάσεις. Το σχόλιο μου αφορά φυσικά την προσωπική μου άποψη που είναι πως συνήθως τα στερεότυπα έχουν κάποια βάση, γι' αυτό τα ονομάζουμε και έτσι. Επίσης τα στερεότυπα δεν εξαφανίζονται ξαφνικά αλλά σβήνουν σταδιακά στην πάροδο του χρόνου. Εξαιρέσεις υπάρχουν άφθονες, τα τελευταία χρόνια συναντώ πολλούς νέους που οδηγούν χάλια . Πολύ συχνά πλέον όταν προσπερνώ κάποια στιγμή τον προπορευόμενο βασανιστή μου, ρίχνω μια ματιά (σύμφωνα με το πρωτόκολλο που αναφέρεται ως λεζάντα στο άρθρο) και ενώ περιμένω να δω κάποιον ηλικιωμένο / βλακόφατσα / γυναίκα, βλέπω ένα “παλικάρι” η εικόνα του οποίου δεν συνάδει με το τρόπο που οδηγούσε. Μάλλον το στερεότυπο θα έχει αρχίσει να διαλύεται ...Είμαι 38 ετών και πιστεύω πως ανήκω σε μία γενιά που θεωρούνταν (περισσότερο από τώρα) σημαντικό από τα αγόρια/άντρες να είναι “καλοί οδηγοί”. Βούτα, λιμανάκια κλπ μάζευαν χιλιάδες κόσμου κλπ. όταν το trend δεν ήταν οι hipster ή οι djs ή ότι άλλο παίζει, αλλά οι motorheads ...Βασική προϋπόθεση για να γίνει κάποιος καλός οδηγός είναι να το θέλει και να το θεωρεί σημαντικό. Όσοι αντιμετωπίζουν το αυτοκίνητο ως εργαλείο για τις μετακινήσεις τους δεν θα αφιερώσουν ποτέ χρόνο, προσπάθεια και φυσικά την απαιτούμενη δόση βλακείας που απαιτούνται για να γίνει κάποιος πραγματικά καλός οδηγός.Για να μην μακρολογώ περισσότερο, δεν πιστεύω πως πρόκειται απλά για μια ακόμα περίπτωση μισογυνισμού, πως οι γυναίκες δεν μπορούν να είναι καλύτεροι οδηγοί αλλά νομίζω πως κατά πλειοψηφία δεν υπάρχει το αντίστοιχο ενδιαφέρον. Το τι θεωρεί κανείς “καλό οδηγό” είναι άλλωστε λίγο σχετικό. Κακός οδηγός είναι αυτός που κινείται αργά στην αριστερή λωρίδα αλλά και ο “street racer” που τραμπουκίζει ... Παράκληση, μην σπεύσετε να με χαρακτηρίσετε ως κομπλεξικό ή “τύπο οδηγού” κρίνοντας από το σχόλιο μου ή κάποιους χαρακτηρισμούς ή ίσως επειδή δεν ακούγομαι αρκετά πολιτικά ορθός, δεν με γνωρίζετε αρκετά ..
δεν διαφωνώ αλλά έτυχε να είμαι ανδρας τι να κάνουμε.. πάντως κάνοντας τον συνήγορο του διαβόλου υπάρχουν τόσες γυναίκες που διαιωνίζουν τα κλισέ με την στάση και κουλτούρα τους. Βλάπτουν κάθε κίνηση προς την ισότητα περισσότερο από τον χειρότερο φαλλοκράτη. Νομίζω πως όσες μάχονται για την ισότητα θα πρέπει να ρίξουν και μια ματιά στο ίδιο τους το "στρατόπεδο" γιατι κάποιες χτίζουν ενώ άλλες γκρεμίζουν ..(είδα το σχόλιο σου κάποια στιγμή που είχα όρεξη γι'αυτό και απάντησα "πλούσια")