τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter
18

 

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter
 

Όταν επισκέφτηκα τον Αλέξη στο σπίτι του, κατά νου είχα την δουλειά του μέσα από το Dead Toys Society. Αφού πέρασα αρκετή ώρα να χαζεύω το υπέροχο διαμέρισμά του, ξεκίνησα να του κάνω ορισμένες ερωτήσεις για το ποστ που θα ανέβαζα. Πάντα ρωτάω τους ανθρώπους που φωτογραφίζω πως θέλουν να δηλωθούν στο site μου. Και όταν ο Αλέξης μου είπε πως θα έπρεπε μάλλον να τον αναφέρω ως συλλέκτη αρνητικών απαντητικών επιστολών από εκδοτικούς οίκους, ξαφνιάστηκα γιατί δεν είχα ιδέα πως γράφει. Λίγη ώρα αργότερα έμαθα τα πάντα για τα όσα γράφει, αλλά και τα πάντα γύρω από την βιβλιοθήκη του και τους κανόνες της. Ο ίδιος μου ανέφερε πως ο Georges Perec στο Penser / Classer προτείνει να ταξινομήσει κανείς την βιβλιοθήκη του: αλφαβητικά, κατά ηπείρους ή χώρες, κατά χρώματα, κατά ημερομηνία απόκτησης, κατά ημερομηνία έκδοσης, κατά μεγέθη, κατά είδη, κατά μεγάλες λογοτεχνικές περιόδους, κατά γλώσσες, κατά αναγνωστικές προτεραιότητες, κατά βιβλιοδεσίες, κατά εκδοτικές σειρές. Εκείνος οργανώνει την δική του με έναν προσωπικό αλγόριθμο που ούτε ο ίδιος δεν καταλαβαίνει. Δηλαδή με βάση το χάος. Γιατί πολύ απλά, όταν ψάχνεις ένα συγκεκριμένο βιβλίο, δεν το βρίσκεις ποτέ. Σε γενικές γραμμές μπορώ να πω πως περισσότερο μου μίλησε για τα βιβλία που αγαπάει παρά για τα παιχνίδια που φωτογραφίζει. Γι' αυτό και στο τοπ τεν του αναφέρει τα βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζε για πρώτη φορά.

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter
τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter
τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter
τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα και με έκανε να θέλω να γράψω ήταν «O Φύλακας στη Σίκαλη» του Salinger. Από τότε έχω διαβάσει εκατοντάδες καλά βιβλία που, όταν τα τελειώνεις, θέλεις να γράψεις. Και υπάρχουν και αυτά τα λίγα αριστουργήματα που σε εκμηδενίζουν και δεν θέλεις να γράψεις ποτέ ξανά. Η λίστα που ακολουθεί δεν περιλαμβάνει απαραίτητα τα καλύτερα βιβλία που διάβασα ποτέ, αλλά αυτά που, όπως έλεγε και ο Hemingway, "ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά":


01. Gabriel Garcia Marquez, «Ο έρωτας στα χρόνια της Χολέρας», εκδόσεις Λιβάνη (μτφρ. Κ. Σωτηριάδου). Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω πίσω σε εκείνο το καλοκαίρι, όταν όλοι διάβαζαν το ίδιο ογκώδες κίτρινο βιβλίο με ένα μικρό ποταμόπλοιο στο εξώφυλλο και κανείς δεν μου έδινε σημασία. Ήταν σαν επιδημία. Λίγα χρόνια αργότερα αρρώστησα και εγώ. Πολλές φορές. Η αποθέωση του έρωτα.

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter


02. Juan Rulfo, «Πέδρο Πάραμο», εκδόσεις Πατάκη (μτφρ. Ε. Γιαννοπούλου). Ένα μικρό αριστούργημα, όχι μόνο της μεξικανικής, αλλά της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Όπως και ο Salinger, ο Rulfo έγραψε ελάχιστα κείμενα, ίσως γιατί πολύ απλά δεν χρειαζόταν να γράψει κάτι άλλο. Τα είχε κάνει και πει όλα με ένα μόνο βιβλίο. Αν έπρεπε να το περιγράψω, θα έλεγα ότι είναι περισσότερο ένα ατελείωτο μουρμουρητό, παρά ένα βιβλίο. Η αποθέωση του θανάτου.

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter


03. Fernando Pessoa, «Το βιβλίο της ανησυχίας», εκδόσεις Αλεξάνδρεια (μτφρ. Α. Σπυράκου). Κορυφαίο έργο ενός πραγματικά μεγάλου Πορτογάλου, αν και το βιβλίο το υπογράφει ένα από τα ετερώνυμά του. Εσωτερικός μονόλογος, δοκίμιο, φιλοσοφία, ποίηση, πεζό, ημερολόγιο ή όλα μαζί; Σε κάθε περίπτωση ο Πορτογάλος αγγίζει το σκοτάδι της ύπαρξής σου. Η αποθέωση της μοναχικότητας.

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter


04. Μαργαρίτα Καραπάνου, «Η Κασσάνδρα και ο Λύκος». Το διάβασα επειδή έπεσε από την βιβλιοθήκη. Αυτοκτονία ή απελευθέρωση; Ο απόλυτος εφιάλτης. Σαν πληγή που την ματώνεις επίτηδες. Με φόντο την παιδική ηλικία, η βία, η λαγνεία, η ζήλια, η αιμομιξία, οι διαστροφές, η απώλεια. Η αποθέωση της αγριότητας.

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter


05. Philip Roth, «Το σύνδρομο Πόρτνοϊ», εκδόσεις Πόλις (μτφρ. Α. Κυριακίδης) Θα μπορούσε να είναι ένα οποιοδήποτε βιβλίο του Roth, απλά το συγκεκριμένο έτυχε να είναι το πρώτο δικό του που διάβασα. Μία υπερπροστατευτική μάνα, ένας δυσκοίλιος πατέρας και ένας γιος με αχαλίνωτες σεξουαλικές ορμές συνθέτουν το (τυπικό) σύμπαν του Roth. Η αποθέωση του ευνουχισμού.

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter


06. George Orwell, «1984», εκδόσεις Κάκτος (μτφρ. Ν. Μπάρτη) Ο Orwell συνεχίζοντας το έργο των Zamyatin και Huxley και εν έτει 1949, λίγο πριν πεθάνει, συνθέτει την απόλυτη δυστοπία. Ποτέ άλλοτε ο κόσμος δεν ήταν πιο ολοκληρωτικός και πιο εφιαλτικός. Και, δυστυχώς, ποτέ άλλοτε ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας δεν ήταν τόσο προφητικό. Η αποθέωση της δυστοπίας.

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter


07. Jorge Luis Borges, «Μυθοπλασίες», εκδόσεις Ύψιλον (μτφρ. Α. Κυριακίδης) Την πρώτη νύχτα του θανάτου μου θα ξαναδιαβάσω για πρώτη φορά ένα ένα τα διηγήματα από τις «Μυθοπλασίες». Τα κείμενα αυτά συμπυκνώνουν με τον καλύτερο τρόπο όλες τις εμμονές και τα μοτίβα του μεγάλου δασκάλου του φανταστικού. Η αποθέωση του λαβύρινθου.

08. Stefan Zweig, «Σκακιστική νουβέλα», εκδόσεις Άγρα (μτφρ. Μ. Αγγελίδου) Δημοσιεύθηκε το 1943, ένα χρόνο μετά την αυτοκτονία του συγγραφέα και της συζύγου του. Δεν είναι απλώς το καλύτερο βιβλίο που έχω διαβάσει με θέμα το σκάκι, αλλά και μία εκπληκτική σπουδή στην καταβύθιση της παράνοιας. Η αποθέωση της τρέλας.

τοπ τεν βιβλία που ευχαρίστως θα ξαναδιάβαζα για πρώτη φορά Facebook Twitter


09. José Saramago, «Περί τυφλότητας», εκδόσεις Καστανιώτη (μτφρ. Α. Ψυλλιά). Μία επιδημία τυφλότητας και ένα βιβλίο εφιάλτης από έναν κορυφαίο συγγραφέα. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι, θέλοντας να εξορκίσει τα τέρατα που γέννησε η τυφλότητα της λογικής, βάλθηκε να γράψει την πιο απλή απ' όλες τις ιστορίες του: ένας άνθρωπος αναζητά έναν άλλον άνθρωπο. Η αποθέωση της αλληγορίας.

 


10. Diane Arbus: «An Aperture Monograph» Οι μελαγχολικές ιστορίες της Arbus είναι τετράγωνες, ασπρόμαυρες και φωτίζονται με φλας. Φαινομενικά τα κάνει όλα λάθος και όμως το αποτέλεσμα είναι αριστουργηματικό. Κάθε πορτραίτο και ένας μικρός θάνατος. Η ίδια αυτοκτόνησε στην ηλικία των 48 ετών. Η αποθέωση του πορτραίτου.

 

Οι χρωματικές συνθέσεις των βιβλίων είναι φωτογραφίες του Αλέξη. 

Περισσότερος Αλέξης Ευσταθόπουλος εδώ

Μόδα & Στυλ
18

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Νέες σιλουέτες, ρούχα που φοριούνται και πολύ χρώμα: Τι κρατάμε από το Παρίσι

Μόδα & Στυλ / Νέες σιλουέτες, ρούχα που φοριούνται και πολύ χρώμα: Τι κρατάμε από το Παρίσι

Από τις νέες προσεγγίσεις των οίκων Givenchy και Dries Van Noten, μέχρι τις καλλιτεχνικές παραστάσεις του Comme des Garçons και τη δημιουργική ανατροπή του Duran Lantink, στην Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού, η βιομηχανία απέδειξε για άλλη μια φορά την ικανότητά της να εξελίσσεται και να εντυπωσιάζει.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Ντονατελισμός: Πώς να επιβιώσεις σαν τη Ντονατέλα Βερσάτσε

Μόδα & Στυλ / Ντονατελισμός: Πώς να επιβιώσεις σαν τη Ντονατέλα Βερσάτσε

Mε αφορμή την αποχώρησή της από τη θέση της δημιουργικής διευθύντριας του οίκου Versace, ανατρέχουμε στην πραγματικά αξιοσημείωτη tour de force μιας γυναίκας που κατάφερε να δώσει δεύτερη ζωή σε αυτό που δημιούργησε ο αδερφός της.
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΓΟΥΡΓΟΥΡΙΝΗ
Τί κρατάμε από το Μιλάνο

Μόδα & Στυλ / Κουρελιασμένα ντένιμ, κουλ κορίτσια, νέα κόλπα: Τι κρατάμε από το Μιλάνο

Το Μιλάνο αλλάζει τον τρόπο που βλέπει τη μόδα – τσαλακώνει βεβαιότητες, ανοίγεται στην κουλτούρα του δρόμου και, ενώ τιμά τους θρύλους του, αφήνει χώρο σε νέες εμπειρίες μόδας. Και όλα αυτά χωρίς να απαρνιέται τον μαξιμαλισμό και τους κώδικες της ιταλικής κομψότητας.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Μια Κυψελιώτισσα ζωγραφίζει τα πάντα όλα

Lifo Videos / Μια Κυψελιώτισσα ζωγραφίζει τα πάντα όλα

Η Χριστίνα Κουτσολιούτσου, η εικαστικός που αναζητά τα τροπικά στοιχεία στην πόλη και έχει γεμίσει με χρώμα την Κυψέλη, δεν περιορίζει τη δημιουργικότητά της μόνο στους καμβάδες. Η τέχνη της ζωντανεύει σε ρούχα και αξεσουάρ, αλλά και στους τοίχους του σπιτιού της, συνδυάζοντας την καθημερινότητα με την καλλιτεχνική έκφραση.
THE LIFO TEAM
Dilara Findikoglou: H μάγισσα του σκότους

Μόδα & Στυλ / Είναι η Dilara Findikoglou o νέος Alexander McQueen;

Πριν από μία εβδομάδα, πολλοί δεν γνώριζαν την ύπαρξή της, ώσπου η σχεδιάστρια αποκάλυψε τις άσωτες Αφροδίτες της σε μια αποθήκη που στεγάζει το μακροβιότερο goth club του Λονδίνου και – μόνη της, κυριολεκτικά – αποκατέστησε τη φήμη της πόλης ως τόπου που θρέφει τις πιο αλλόκοτες «φωνές» της μόδας.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
ΕΠΕΞ Μια έκθεση με τον θεατρικό και σουρεαλιστικό κόσμο των ρούχων της Ελένης Καββάδα

Εικαστικά / Tα ρούχα που σχεδιάζει η Ελένη Καββάδα είναι σαν έργα τέχνης

Οι δημιουργίες της ελληνίδας σχεδιάστριας παρουσιάζονται ως εκθεσιακά γλυπτά στην Intermission. Ογκώδη, σουρεαλιστικά, ποιητικά, ξεπερνούν τα όρια της μόδας και αγγίζουν την τέχνη. Πρόκειται με διαφορά για ό,τι πιο ενδιαφέρον έχει να παρουσιάσει η Ελλάδα στον χώρο της μόδας και αξίζει μια βόλτα στον Πειραιά για να τα δείτε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

13 σχόλια
Έχοντας διαβάσει μόνο 2 από τα 10 βιβλία στη λίστα (Ο έρωτας στα χρόνια της Χολέρας & 1984) μου δίνεται πολύ καλό υλικό για τη συνέχεια. Διαφωνώ όμως με την επιλογή στο βιβλίο του Gabriel Garcia Marquez, το 100 χρόνια μοναξιάς ήταν πολύ καλύτερο κατά την άποψη μου και με ώθησε να διαβάσω άλλα τρία βιβλία του ίδιου συγγραφέα.
Αν και δεν υπάρχει στη λίστα το μέχρι τώρα αγαπημένο μου είναι το "Εκατό χρόνια μοναξιάς" από Gabriel Garcia Maquez! Aααα και το " Ένας άνθρωπος χωρίς πεπρωμένο" από Imre Kertsez. Μα ποιον κοροιδεύω..κανείς δεν μπορεί να αρκεστεί σε ένα μόνο αγαπημένο βιβλίο!!Τέλεια η λίστα...ότι δεν έχω διαβάσει από αυτά που περιλαμβάνονται στη λίστα θα το διαβάσω άμεσα! :)
Θα διαφωνήσω με τον Hemingway και το κείμενο. Μετά την πρώτη φορά δεν μπορεί να υπάρξει ξανά "πρώτη φορά". Μόνο άλλη μια φορά ή μια αίσθηση του ανικανοποίητου ή "επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος". Η πρώτη φορά όμως είναι πάντα μοναδική.
Φυσικά και κατάλαβε ο άνθρωπος. Άπλως δεν φοβάται να παραδεχθεί, όπως εσύ κι άπειρες άλλες, το μεγαλείο αλλά και τη μοναδικότητα της πρώτης φοράς. Δεν μιλάμε για ποιότητα, μιλάμε για σημασία.
Top 10 μπορείς να έχιες και στα δέκα σου. Το ότι το μέλλον θα φέρει ενδεχομένως επαναξιολογήσεις ή και συγκαταβατικό χαμόγελο σ' ό,τι παλιότερα σε είχε τραντάξει συθέμελα, δεν σημαίνει ότι στο εκάστοτε παρόν σου δεν μπορείς να φτιάχνεις μια ρημαδολίστα με έργα που βαραίνουν ιδιαίτερα στη συνείδησή σου. Εξάλλου για top 10 μίλησε ο άνθρωπος, όχι για top 10000 ώστε να πεις (με το δίκιο σου): "απλα πολυ νεος, πότε πρόλαβε;"
Ενδιαφέρουσες προτάσεις.> ο Αλέξης μου είπε πως θα έπρεπε μάλλον να τον αναφέρω ως συλλέκτη αρνητικών απαντητικών επιστολών από εκδοτικούς οίκους,Γιατί δεν δημοσιεύει στο Διαδίκτυο;