Στα χρόνια της μεγάλης επιθετικότητας

Στα χρόνια της μεγάλης επιθετικότητας Facebook Twitter
7

 

Και να που τα χρωματιστά σκαλάκια της οδού Μαρασλή μονοπωλούν την αθηναϊκή ατζέντα /

το συμπέρασμα είναι ότι έχουμε πολύ σοβαρά προβλήματα στα σπίτια μας, με τους ανθρώπους που (υποτίθεται) αγαπάμε, με τις δουλειές μας (αν έχουμε ακόμα) και σίγουρα με τον εαυτό μας /

κάθε φορά που προκύπτει ένα θέμα το οποίο, ας πούμε, διχάζει την κοινή γνώμη, προσπαθώ να καταλάβω τι κρύβεται πίσω από τα ποτάμια ανεξέλεγκτης επιθετικότητας που ξεχύνονται δεξιά κι αριστερά και, φυσικά, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, με τα οποία προσπαθώ να διατηρώ πλέον τη λιγότερη δυνατή επαφή /

το θέμα με την πρωτοβουλία-παρέμβαση των atenistas να «καλλωπίσουν» τα σκαλιά της Μαρασλή έχει όντως πολύ ψωμί, αλλά δεν μπορεί να γίνει με όρους ανθρωποφαγίας /

αυτό είναι το πρόβλημα στον δημόσιο διάλογο στην Αθήνα και, φυσικά, σε όλη τη χώρα: η αντιπαράθεση δεν γίνεται βάσει επιχειρημάτων αλλά με αφετηρία τη συναισθηματική μας εκτόνωση, που σπεύδουμε να επενδύσουμε πολιτικά /

αλλά αν αποφλοιώσεις την επιχειρηματολογία, δεν αποκλείεται να βρεις στον σκληρό πυρήνα πολύ θυμό και απανωτές ματαιώσεις, απωθημένες στα τάρταρα της παιδικής ηλικίας /

όμως, να με συγχωρέσετε, για μένα το πιο σημαντικό θέμα της εβδομάδας είναι η επίσημη παρουσίαση της πλατφόρμας «Re-Activate Athens» που σημαίνει «Επαν-Ενεργοποίηστε την Αθήνα – 101 Ιδέες» και, καθώς συνδέεται με το Re-Think Athens και το Ίδρυμα Ωνάση, δίνει επίσης τροφή στη σπέκουλα και την αντιπαράθεση /

στην πραγματικότητα ο επικεφαλής του προγράμματος, ο άνθρωπος που έκανε την πρόταση στο κοινωφελές ίδρυμα, είναι ένας πασιφιστής /

θα πρέπει να τον έχεις δει ή να τον έχεις ακούσει τουλάχιστον μία φορά, έτσι ώστε να αντιληφθείς τι είδους άνθρωπος είναι ο Alfredo Brillembourg, που μαζί με τον συνάδελφό του Hubert Klumpner (αμφότεροι καθηγητές στη Σχολή Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας του Πολυτεχνείου ETH της Ζυρίχης) διευθύνει το εργαστήριο U-TT (Urban-Think Tank) που δούλεψε στην αρχή αφιλοκερδώς για λογαριασμό του Καράκας, μιας πόλης σε βαθιά κρίση από τις αρχές της δεκαετίας του '90, και συνεχίζει να χαρίζει τα φώτα του σε πόλεις και γειτονιές με σημαντικά προβλήματα /

το γεγονός ότι η πρώτη ευρωπαϊκή πόλη με την οποία καταπιάνονται είναι η Αθήνα μπορεί να μη μας τιμά πολύ, αλλά δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας /

η προσέγγιση του Alfredo Brillembourg είναι ολιστική και απαιτεί την ενεργή συμμετοχή των πολιτών /

δεν είναι οπαδός μιας αυτοαναφορικής, ναρκισσιστικής αρχιτεκτονικής, αλλά πιστεύει στη δύναμη της αρχιτεκτονικής να γίνει φορέας αλλαγής, αρκεί να έχει προηγηθεί κοινωνικός διάλογος /

το πρόβλημα στην Αθήνα είναι αυτό που είπα στην αρχή: η επιθετικότητα, η καχυποψία, ο διχασμός, η πόλωση, που δεν αφήνουν περιθώριο στις ιδέες να ανθίσουν /

πάντως, μέχρι τον Μάρτιο το εργαστήριο της αθηναϊκής δεξαμενής σκέψης, που εδρεύει στο ισόγειο του κτιρίου των ΗΣΑΠ, στην οδό Αθηνάς, θα υποδέχεται τους Αθηναίους που δεν συμβιβάζονται με τον ρόλο του παρατηρητή για να καταθέσουν απόψεις, ιδέες, σκέψη /

ο κ. Brillembourg έχει μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην επιστήμη παρά στην πολιτική και στις ιδεολογίες /

ίσως γι' αυτό εμφανίζεται πολύ ανοιχτός και χαμογελάει τόσο συχνά. 

Στα χρόνια της μεγάλης επιθετικότητας Facebook Twitter
Αθήνα
7

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι όμορφοι συριακοί Ιβίσκοι

Αστικό πράσινο / Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι συριακοί ιβίσκοι

Εκατοντάδες δέντρα της Αθήνας πεθαίνουν. Είναι συριακοί ιβίσκοι που ξεραίνονται ο ένας μετά τον άλλο, από μια ασθένεια που πρώτη φορά επελαύνει στο αστικό πράσινο. Η LiFO έμαθε ποια είναι η μυστηριώδης ασθένεια που αποδεκατίζει τους ιβίσκους και ρώτησε τον δήμο τι κάνει γι' αυτό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Αθήνα / Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Στην τελική τροχιά για την υλοποίησή του μπαίνει το πρότυπο πάρκο στον Φαληρικό Όρμο, το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης που έχει γίνει ποτέ στην Περιφέρεια Αττικής. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή του, πώς διασώθηκε στο παρά πέντε και ποιο θα είναι το προφίλ του έργου.
LIFO NEWSROOM

σχόλια

5 σχόλια
Το αισθητικο αποτελσμα προσωπικα με καλυψε. Και μου φαινεται σιγουρα πολυ προτιμοτερο απο το μουντο γκρι που συνηθως κυριαρχει. Το προβλημα ειναι , αν εχω το δικαιωμα εγω με την οποια παρεα μου, να επιβαλλουμε την αισθητικη μας σε εναν δημοσιο χωρο, χωρις να ρωτησουμε κανεναν. Εγω λεω πως δεν το εχουμε το δικαιωμα και ας μου αρεσει το χρωμα...
συμφωνώ με τον Άρη και θα ήθελα να προσθέσω και το εξής: δεν υπάρχει χειρότερος τρόπος για να επιβάλλεις την ιδεολογία σου από το να την ξεφορτώνεις φανερά και απροκάλυπτα μπροστά πάνω στα κεφάλια των ανθρώπων ΕΚΤΟΣ από το να ψεύδεσαι ότι δήθεν ΔΕΝ κινείσαι ιδεολογικά. Επίσης, ανέκαθεν κάθε ομάδα προσπαθούσε (μετερχόμενη διάφορα μέσα) ναεπιβάλλει τις απόψεις της - απλώς κάποιοι το λένεδιάδοση και άλλοι προπαγάνδα. Από κει και πέρα, ο καθένας κρίνεται με το αξιακό του πλαίσιο: δηλαδή από τον γκραφιτά που ουδέποτε μίλησε για νομιμότητα δεν περιμένω τίποτε άλλο από το να κάνει γκραφίτι - από τους Ατενίστας όμως που μια ζωή κόπτονται για τη νομιμότητα θεωρώ απαράδεκτο να αποκαλούν την έγγραφη άδεια μιζέρια και γραφειοκρατία. Και επί χουνταίου Σκυλίτση υπήρξε πεντακάθαρος ο Πειραιάς και η αποθέωση της τάξης και της νοικοκυροσύνης είναι τα στρατόπεδα - έχει σημασία με τι θέλεις να συνδέεσαι...
Συμφωνω με τον Κο Αρη Κων με την διαφορά οτι τον θαυμάζω ιδιαίτερα γιατι βλέπει την ουσία- παρότι του αρεσε το αποτέλεσμα - Εγω βρίσκω χάλια την παρέμβαση αλλά πιστεύω οτι αν μου άρεσε δεν θα μιλούσα (κακως)
κύριε Ρηγόπουλε γιατί τόσο κακόπιστη ερμηνεία των αντιδράσεων για τη Μαρασλή; εγγύτερη στο πνεύμα του Alfredo Billembourg - δεν τον γνωρίζω, εδώ τον διαβάζω πρώτη φορά- θα ήταν η ερμηνεία ότι ο κόσμος δείχνει έντονο ενδιαφέρον για τα κοινά, συζητώντας και καταθέτοντας απόψεις, με πολύ σοβαρά μάλιστα επιχειρήματα : την διαφορετικότητατα στην αισθητική, την ανάγκη έγγραφης άδειας, τις μελλοντικές φθορές κ.α. Και τέλος: έλεος πια με τη λέξη "ανθρωποφαγία", κρατήστε τη για λίγο σοβαρότερες περιστάσεις.
Δεν χρειάζεται να πάμε στην παιδική ηλικία, η κοινωνική ένταση που επικρατεί (για τους γνωστούς λόγους) τα τελευταία χρόνια εκτονώνεται και με αυτούς τους τρόπους... Το όλο εγχείρημα πάντως φαίνεται πολύ ενδιαφέρον!