Κάποτε είχα την μεγάλη χαρά και τιμή να παρευρεθώ σε μια κοπή βασιλόπιτας όπου ήταν παρών ο σπουδαίος καθηγητής Φιλοσοφίας, πρώην υπουργός και νυν ακαδημαϊκός κ. Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο οποίος έκλεισε το 2013 τα 100 του χρόνια.
Τελειώνοντας τη μικρή μας γιορτή, αυτός ο αληθινά σημαντικός άνθρωπος με το χαμόγελο στα χείλη ευχήθηκε σε όλους με μια ρήση του Δημόκριτου (από τα Σπαράγματά του) που μου έκανε μεγάλη εντύπωση κι έκτοτε την ανακαλώ συχνά. Ο σοβαρός ακαδημαϊκός, ο άνθρωπος των γραμμάτων, μιας ζωής αφιερωμένης στην ενδελεχή μελέτη και στην προσφορά, μας ευχόταν αυτό:
"Βίος ανεόρταστος μακρή οδός απανδόκευτος"
Αυτό λοιπόν σας εύχομαι κι εγώ. Να γιορτάζετε με κάθε ευκαιρία γιατί αλλιώς η ζωή μας μοιάζει με έναν ατέλειωτο μακρύ δρόμο που δεν συναντά κανείς ούτε ένα πανδοχείο για να ξεκουραστεί.
Σας χαρίζω επίσης ένα ωραίο αρχαιολογικό εύρημα γεμάτο ευχές. Πρόκειται για ένα τμήμα ψηφιδωτού δαπέδου του 4ου αι. μ.Χ. από την Αλικαρνασσό της Μικράς Ασίας που ανακαλύφθηκε το 1857 και βρίσκεται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο.
Μαζί του σας εύχομαι κι εγώ "Υγεία, Ζωή, Χαρά, Ειρήνη, Ευθυμία, Ελπίδα"
σχόλια