ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Αποχή; Σκέψου το καλύτερα...

Αποχή; Σκέψου το καλύτερα... Facebook Twitter
3

 

Θεωρώ για αρχή, ως μια ανάγκη των καιρών, το να ξεκολλήσουμε από την λεγόμενη απολιτίκ στάση, που έχει πέραση τα τελευταία χρόνια κυρίως στις νεαρές ηλικίες, πάρα τη «σαπίλα» που κυκλοφορεί στην πολιτική σκηνή και σαφώς τσαντίζει / κουράζει / αποτροπιάζει / ωθεί κατά 'κει. Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της απολιτίκ αυτής στάσης, είναι και η εκλογική αποχή γιατί καλά θα 'ταν άμα συνεκτιμόταν το μήνυμα της αποχής, ερμηνεύοντας τα καθέκαστα που αυτή δηλώνει και λαμβάνοντας μέτρα, αλλά ας το πάρουμε χαμπάρι (κακά μαντάτα), αυτό δε συμβαίνει (όπως δυστυχώς έχει αποδειχθεί)!!! Κάτι τέτοιο σημαίνει, ότι οι τυφλοί / κοπαδήτες / ταγμένοι ψηφοφόροι (τα γνωστά «κομματόσκυλα»), θα καθορίσουν την τύχη μας για ακόμα μια φορά, καθώς εκείνοι ζουν για να το ρίχνουν αμάσητο, χωρίς να διερωτώνται πολλά πολλά ,αφού έτσι «εκπαιδεύτηκαν» από γονείς και κόμματα (και «βολεύτηκαν» σ' αυτό, για τους εκάστοτε λόγους τους). Ωστόσο, δεν είναι δική τους υπόθεση οι εκλογές, γι' αυτό όσο και αν έχει υποβαθμιστεί η ψήφος, ας αφήσουμε στην άκρη το «και καλά στυλάκι απαξίωσης» που λανσάρεται ευρέως κόντρα στο παλαιολιθικό μοτίβο που έχουμε σιχαθεί (και με το δίκιο μας), και ας συμπεριφερθούμε σαν υγιές εκλογικό σώμα που παίρνει θέση, συζητά και συμμετέχει στα κοινά (γι' αυτό ονομάζονται «κοινά» άλλωστε). Χρειάζεται να βρούμε τρόπο μέσω επιλογών να πάρουμε μέρος στο παιχνίδι, χωρίς να αλλοτριωθούμε ντε και καλά απ' αυτό (και εκεί είναι που χρειάζεται «μαγκιά»), δίνοντάς του την υπόσταση/σοβαρότητα που έχει χάσει, μέσα από μια ορθή, ενήμερη και συνειδητοποιημένη στάση, δηλαδή με ρόλο σ' αυτό.

 

Παραείναι ανεύθυνο, πρόχειρο και αφελές, κατά τη γνώμη μου, να ενοχοποιούμε (απλά για να το ενοχοποιούμε), αυτό που άλλοι οδήγησαν σε μαρασμό, γιατί το μόνο που θα καταφέρουμε (πέραν της ατομικής δυσφορίας) είναι να παρατείνουμε την ευημερία της «αυτοκρατορίας των ανάπηρων» συνεχίζοντας μ' αυτό τον τρόπο να βλέπουμε «γιαταγάνια και γκασμάδες» να ανεβοκατεβαίνουν σε υπεύθυνες και κυρίαρχες θέσεις, για σειρά ετών ακόμα! Οπότε, ας μην αναρωτιόμαστε τάχα, γιατί συμβαίνει ό,τι συμβαίνει ,και καταλήγουμε σε μια φευγαλέα απαξιωτική γενικευμένη κριτική, αφού εμμέσως πλην σαφώς τροφοδοτούμε και υποθάλπουμε κι εμείς αυτή τη νοσηρότητα για την οποία «απλά (μάθαμε κι εμείς αντιστοίχως να) γκρινιάζουμε» ως υποτυπώδη λύση (στην καλύτερη περίπτωση). Έτσι, λοιπόν, μετατρεπόμαστε αυτομάτως σε κοινούς αμέτοχους παρατηρητές και ταυτόχρονα επιτρέπουμε στους φανατισμένους / χρωματισμένους οπαδούς, να ανακυκλώνουν ξανά και ξανά την «εποχή των μετρίων» (για την οποία ευκαιριακά παραπονιόμαστε)!

 

(Υποσημείωση: Στόχος του κείμενου αυτού, είναι η έκφραση κοινωνικών προβληματισμών μέσω ατομικής σκέψης, όπως οφείλει κατά τη γνώμη μου να κάνει κάθε ενεργό μέλος / πολίτης, προς όφελος μιας λειτουργικής συλλογικότητας)

3

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

1 σχόλια
Αν μου επιτρέπεις θα διαφωνήσω ελαφρώς μαζί σου.Εγώ θεωρώ ότι ως λαός παραείμαστε, για την ακρίβεια, πολιτίκ (ας μου επιτραπεί ο νεολογισμός)Δεν καταλαβαίνω πως μπορεί κάποιος να μας θεωρεί ως κοινωνία αδιάφορη πολιτικά: Πενταμελή, δεκαπενταμελή, φοιτητικές παρατάξεις (με λυσσώδη μαχητικότητα για όλους τους λάθος λόγους), συνδικαλισμός (ασχολίαστο), άπειρα κόμματα, χιλιάδες υποψήφιοι στις τοπικές, οι πιο πολλοί υποψήφιοι στην Ευρώπη για τις ευρωεκλογές, συγκεντρώσεις (ακόμα και το 2014) σε κεντρικές πλατείες με σημαιάκια.Αν αυτό είναι απολιτίκ, δεν μπορώ να φανταστώ το αντίθετό του...Στο θέμα της αποχής θα συμφωνήσω μαζί σου, αλλά με μια διαφοροποίηση. Είμαι κι εγώ από τους πολίτες που δεν έχουν ψηφίσει σε πάρα πολλές αναμετρήσεις. Για την ακρίβεια άρχισα να (ξανα)ψηφίζω το 2010. Τι πρέπει να κάνει κάποιος που δεν αντιπροσωπεύεται από κανένα απολύτως κόμμα; (Θεωρώ ότι το πρόβλημα αυτό έχει εκλείψει πλέον με την πληθώρα συνδυασμών) Είναι πιο υπεύθυνη στάση να ψηφίσει κάτι που δεν υποστηρίζει; Να ψηφίσει κάποιον γραφικό για πλάκα; Η μήπως να δηλώσει την δυσαρέσκεια του απέχοντας και να δώσει έτσι έρεισμα και πρόσκληση σε ανθρώπους που θέλουν να βγουν στην πολιτική σκηνή αλλά θεωρούν ότι δεν υπάρχει χώρος;Το ερώτημα αυτό, προσωπικά, δεν το έχω απαντήσει ακόμα τελεσίδικα. Παρόλαυτα, όταν δεν έχω κάποιον να υποστηρίξω - δεν ψηφίζω.Είναι μια απολύτως συνειδητή πολιτική πράξη.
Δυστυχώς αυτό που σου φαίνεται σαν πολιτικοποιηση, (Πενταμελή, δεκαπενταμελή, φοιτητικές παρατάξεις (με λυσσώδη μαχητικότητα για όλους τους λάθος λόγους), συνδικαλισμός (ασχολίαστο), άπειρα κόμματα, χιλιάδες υποψήφιοι στις τοπικές) είναι το ίδιο άρρωστο με την σημερινή μας δημοκρατία. Για αυτό το λόγο τα σκατά και οι αξίες που μας πλασάρουν απο μικρούς δεν μας κάνουν < πολιτικ >.Αν δεν αντιπροσωπευεσαι απο κανένα κόμμα , τοτε μην ψηφίζεις :) αφου αυτήν την επιλογή την έκανες μεσω μιας πολιτικοποιημένης διαλογής!
Πρακτικα εαν το δεις, απεχοντας απο την ψηφοφορια, δεν παιρνεις θεση...Παριστανεις τον Ποντιο Πιλατο.Αρα μετα δεν θα εχεις και δικαιωμα να δυσανασχετεις απο τη στιγμη που αρνηθηκες το δικαιωμα σου να εκφραστεις.Επισης μεγαλο λαθος ειναι και το λευκο.Γιατι απλουστατα το ποσοστο των κομματων βγαινει επι των εγκυρων ψηφοδελτιων.Εαν θελεις να διαμαρτυρηθεις καλυτερα να ψηφισεις καποιο μικρο γραφικο κομμα για να μειωσεις το ποσοστο των μεγαλων...