________________
1.

Αγαπητη Α, μπα καλησπερα κι απο εμενα.

Εχω ενα ζητημα και θα ηθελα να ακουσω και τη δικη σου αποψη. Βρισκομαι σε μια πρωτευουσα του εξωτερικου σε ενα μεταπτυχιακο. Στις σπουδες μου τα παω πολυ καλα. Και ακριβως εκει ειναι το προβλημα...

Στην ταξη μου οι περισσοτεροι ειναι ντοπιοι και ειμαστε μονο 4 ξενοι στα 33 ατομα. Στην ειδικευση στα 13 ατομα ειμαι μονη μου. Φυσικα κανεις δε με βοηθησε ποτε σε εργασιες και τετοια, αλλα προσπαθησαν καποια ατομα, τα 7, να κοπω απο πανω. Μου εχουν κρυψει βιβλια, δεν εχουν εμφανιστει σε ραντεβου ομαδικης εργασιας, μετα απο παρουσιαση εργασιας επειδη αγχωνομαι παρα πολυ κανω σαρδαμ η ιδρωνω εξ αιτιας ολου αυτου του τοξικου κλιματος... ακουσα κι ενα ελπιζω να κοπεις. Και φυσικα αντι να ξεπαρω, αγχωθηκα ακομα περισσοτερο με τις παρουσιασεις.

Απ το Σεπτεμβριο λοιπον, κανω υπομονη, τους αγνοω και δε τους μιλαω για να δινω οσο δυνατον λιγοτερα δικαιωματα για να μη πετανε κακιες. Και δε μιλησα με κανενα καθηγητη αν και καποιοι καταλαβαν οτι οτι κανω το κανω χωρις βοηθεια και οτι η ερευνα και το κειμενο ειναι απολυτως δικο μου.
Επισης για να αποφυγω αυτη την αγελη αλλαξα ειδικοτητα για να τελειωσει το παρε δωθε.

Και φτανουμε στο τωρα και τους βαθμους. Πηρα καλυτερους βαθμους και λιγο πολυ τα ιδια ατομα μαζι με καποια αλλα, γιατι η αγελη μεγαλωσε, μου επιτεθηκαν λεκτικα, βριζοντας με, και λεγοντας μου οτι δε μπορουν να δεχτουν να εχω εγω καλυτερο βαθμο απο αυτους, να φυγω απ το μεταπτυχιακο και χωρα τους και οτι αφου ειμαι ελληνιδα αναγκαστικα θα κανω χειροτερες εργασιες. Ειπωθηκαν και αλλα, αλλα ας μεινω στην ουσια.

Εκανα το λαθος και απαντησα λογικα σε ολη αυτη την υστερια και η αντιδραση ηταν ακομα χειροτερη. Εφτασαν στο σημειο να απειλησουν την καθηγητρια οτι αν δε ριξει το βαθμο μου η να ανεβασει το δικο τους θα της κανουν μηνυση.
Μια βδομαδα αργοτερα, δε θελουν να κανω παρουσιασεις, οτι και να πω εχω αμεση απαντηση και γενικα φταιω για τα παντα. Στους διαδρομους της σχολης στηνονται ολοι μαζι δε μιλανε, καθονται ολοι μαζι και με καρφωνουν με το βλεμμα τους.
Και φυσικα βρηκε και το μπελα της η καθηγητρια.

Εγω νιωθω πολυ ασχημα με ολη αυτη την κατασταση, οι καθηγητες στηριζουν κι εμενα και την καθηγητρια. Αλλα δε μπορω, καταπιεζομαι και νιωθω οτι ειναι τρομερα αδικη αυτη η κατασταση. Καθομαι ανεκφραστη και αμιλητη.

Πηγα στην υπευθυνη, της τα ειπα μεσες ακρες και της ειπα οτι αυτο δεν ειναι ακαδημαικο κλιμα, της εξηγησα οτι υπαρχει ενα παρελθον σε ολο αυτο και μου ζητησε συγνωμη γνωριζει οτι εχουν αδικο.

Εγω Λενα, τι να κανω; Εχω αποσυντονιστει παρα πολυ με ολη αυτη την κατασταση και εχω στεναχωρηθει. Πληγωθηκα πολυ με αυτα τα λογια και ολη αυτη τη συμπεριφορα και δυστυχως δε μπορω και δε θελω να απαντησω "στρωθειτε στο διαβασμα και κοψτε τη γκρινια" αλλιως αυτο δε θα σταματησει ποτε.

Τι να κανω; Ειλικρινα, εχω την πιεση απ το διαβασμα και τις εργασιες εχω και αυτες τις αηδιες. Βγαζω σημαδια στο σωμα μου απ το στρες πια και δεν αντεχω ολο αυτο το κλιμα. Νομιζω οτι η τακτικη να αγνοω την παρουσια τους δε βγαζει πουθενα γιατι συνεχιζουν ακαθεκτοι.

Απογνωση και απογοητευση.
Σε φιλω-Ασταναπαν

Πριν πω το οτιδήποτε:

Γιατί δε μας λες ποια πρωτεύουσα του εξωτερικού είναι; Μόνο αν μας πεις πού είσαι υπάρχει περίπτωση να ακούσεις γνώμες και εκτιμήσεις από ανθρώπους που έχουν ζήσει εκεί, για να ξέρεις αν έπεσες στον λάκκο με τα φίδια ή αν είναι γενικευμένο το πρόβλημα.

Θα σου πω τι θα έκανα, αλλά το αν είναι εφικτό και αν θα φανεί αποτελεσματικό εξαρτάται από την χώρα στην οποία βρίσκεσαι. Βρες έναν δικηγόρο και ρώτα αν μπορείς να κάνεις μήνυση στο πανεπιστήμιο που επιτρέπουν τέτοια φαινόμενα ακραίου ρατσισμού (το ότι λένε γενικώς και αορίστως ότι «σε υποστηρίζουν» δε μου λέει τίποτα, χρειάζεται άμεση και έντονη αντίδραση από επίσημα χείλη, χωρίς περιστροφές). Αν μας διαβάζει δικηγόρος ας μας πει τη γνώμη του για το θέμα.

Μέχρι τότε, καταλαβαίνω απόλυτα να είσαι στενοχωρημένη και φυσικά δεν θα πω «στρώσου στο διάβασμα και αγνόησέ τους», γιατί είναι αδύνατον να τους αγνοήσεις. Να μην είσαι όμως μπερδεμένη: είσαι θύμα ρατσισμού, έχεις όλο το δίκιο με το μέρος σου και αυτοί έχουν όλο το άδικο και η υποστήριξη που έχεις από το τμήμα είναι πολύ λίγη. Σε όποια χώρα και αν βρίσκεσαι, σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που θα αγανακτούσαν με αυτή την ιστορία. Ακόμη και μέσα στο πανεπιστήμιο. Μην πιστέψεις ότι είσαι μόνη σ' αυτό και μην σκεφτείς ποτέ ότι φταις σε κάτι.

________________
2.

Αγαπητή Α, μπα,
συμφωνείς με την νέα νομοθεσία της Γαλλίας που διώκει όσους αγοράζουν υπηρεσίες πορνείας; Η άποψη μου είναι ότι αυτές οι τακτικές θα αυξήσουν την παράνομη πορνεία και τις μεταδιδόμενες ασθένειες λόγω της έλλειψης ελέγχων. Εσύ τι πιστεύεις; Υπάρχει τρόπος και λόγος να εξαλειφτεί η πορνεία;
Πραγματικά σε θαυμάζω.- Μαρία Μαγδαληνή

Το κατά πόσο οι απαγορεύσεις λειτουργούν προς την επιθυμητή κατεύθυνση ή/και κατά πόσο ευνοούν παράπλευρες παράνομες δραστηριότητες είναι μια συζήτηση που δεν έχει τελειωμό. Από μόνες τους, χωρίς υποστήριξη από την κοινωνία, δεν κάνουν την δουλειά για την οποία είναι σχεδιασμένες. Επίσης είναι σημαντικό ότι όταν απαγορεύεις κάτι, ποιον προσπαθείς να τιμωρήσεις και τελικά ποιον τιμωρείς; Οι ευπαθείς ομάδες την πληρώνουν πιο συχνά, ακόμη και όταν δεν είναι αυτές στο στόχαστρο.

Δε θα το λύσουμε σε μια συζήτηση του ίντερνετ γιατί μεταξύ άλλων, μας λείπουν τα εργαλεία (νομικές γνώσεις και άλλα), αναγκαστικά τα επιχειρήματα μας είναι περιορισμένα και ορίζονται από το συναίσθημα. Για το αν υπάρχει τρόπος να εξαλειφτεί η πορνεία: όσο είναι κυρίαρχη η άποψη τόσο από άντρες και από γυναίκες ότι οι «άντρες έχουν ορμές που δε μπορούν να ελέγξουν» ενώ οι γυναίκες όχι, είναι αδύνατον να εξαλειφτεί, όσο έξυπνος νόμος κι αν ψηφιστεί.

________________
3.

Αγαπητή Α, μπα,
Φέτος γιορτάζω τα σαράντα μου.
Δεν έχω σύντροφο και θέλω πολύ να γίνω μητέρα. Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω τα χρονικά περιθώρια να περιμένω τον κατάλληλο άνδρα που θα είμαστε ευτυχισμένοι μαζί και θα θέλει να κάνουμε οικογένεια. Παράλληλα σκέφτομαι το ενδεχόμενο υιοθεσίας ενός παιδιού στηριζόμενη μόνο στις δικές μου δυνάμεις αλλά φοβάμαι ότι μου λείπει το κουράγιο. Η ερώτησή μου είναι αν το θέλω πραγματικά δεν πρέπει να κάνω ότι είναι δυνατό για το πραγματοποιήσω ή ονειροβατώ αφού δεν είμαι ούτε η Αντζελίνα, ούτε η Σαρλίζ; -Σάρα

Τα όνειρά σου μπορεί να είναι ακόμη πιο ανέφικτα γιατί σκοντάφτουν σε προηγούμενα στάδια. Εγώ δεν είμαι καν σίγουρη ότι μια ανύπαντρη γυναίκα μπορεί να υιοθετήσει παιδί στην Ελλάδα. Νομίζω ότι μπορεί να κάνει τεχνητή γονιμοποίηση, αλλά υιοθεσίες γίνονται μόνο από παντρεμένα ζευγάρια. Εσύ θα έπρεπε να ξέρεις καλύτερα. Το αν ονειροβατείς ή όχι δεν είναι μια φιλοσοφική συζήτηση, αντιθέτως είναι εντελώς χειροπιαστή. Με ποιο τρόπο θα μπορούσες να αποκτήσεις παιδί χωρίς σύντροφο (και σύμφωνα με τους νόμους της Ελλάδας;) Αν υπάρχει τρόπος, έχεις αρκετά χρήματα να το κάνεις; Αν έχεις χρήματα, έχεις ηθική/ψυχολογική υποστήριξη από το άμεσο περιβάλλον σου; Αν όχι, έχεις στο ψυχικό σθένος να πολεμήσεις κάτι τέτοιο; Μου φαίνεται ότι έχεις πάει στην τελευταία ερώτηση χωρίς να έχεις απαντήσει τις αρχικές που είναι οι πιο σημαντικές.

Για το κουράγιο: δεν σε ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο άνθρωπος δεν ξέρει αν έχει το κουράγιο για οτιδήποτε, μέχρι αυτό το οτιδήποτε να του συμβεί. Ο λογικός άνθρωπος φοβάται και έχει αναστολές ακόμη και ζυγίζοντας την απόφαση να πάει μέχρι το περίπτερο. Ακόμη και οι γυναίκες που κάνουν παιδιά μέσα σε γάμο αναρωτιούνται αν έχουν το κουράγιο, και πολύ καλά κάνουν, διότι η ανατροφή των παιδιών είναι ακόμη κατ'εξοχή ευθύνη της γυναίκας. Επίσης, μην βλέπεις το «μόνη σου» ως κάτι τελεσίδικο. Μπορεί να κάνεις παιδί μόνη σου, αλλά δεν αποκλείεται να βρεις σύντροφο στο μέλλον.

________________
4.

Αγαπητή Α μπα,
Μόλις χθες μια φίλη μου δήλωσε ότι θα ντρεπόταν να συναναστραφεί ένα συγκεκριμένο άτομο για το μοναδικό λόγο ότι δεν θέλει να τους δουν μαζί αφού αυτός καλύπτει τη φαλάκρα του με παλιομοδίτικο τρόπο αντί απλά να ξυρίσει το κεφάλι του όπως κάνουν οι σύγχρονοι φαλακροί. Εγώ λέω ότι αυτό οφείλεται καθαρά σε δική της ανασφάλεια. Αυτή υποστηρίζει ότι η σύγκλιση απόψεων όσον αφορά την αισθητική είναι προαπαιτούμενο σε μια φιλία. Είναι τυχαίο που συνήθως στις παρέες όλοι μοιάζουν στο ντύσιμο ή απλά προσεγγίζουμε ανθρώπους με παρόμοια εμφάνιση με εμάς γιατί το διαφορετικό το απορρίπτουμε από προκατάληψη;- Φίλιππος και Ναθαναήλ

Η φίλη σου έχει τάσεις ρηχότητας, αλλά μπορεί και τις υποστηρίζει με λογικοφανή επιχειρήματα. Το ντύσιμο και η αισθητική μπορεί να δείχνουν ανθρώπους που εξ' όψεως ταιριάζουν μεταξύ τους, αλλά από εκεί μέχρι να το αποκαλέσεις «προαπαιτούμενο» έχεις διανύσει πολλές λεωφόρους αρχοντοχωριατιάς.

________________
5.

Αγαπητή Α μπα

Φιλοξένησα μια φίλη μου από την Ισπανία η οποία εντυπωσιάστηκε από το ποσοστό μουσάτων αρσενικών στην πόλη μας. Αν το μούσι είναι το αντίστοιχο του μαλλιά των προηγούμενων δεκαετιών, τι τάση προβλέπεις για τους εναλλακτικούς άνδρες του μέλλοντος;- Σαμψσών

Δεν προβλέπω, αλλά εύχομαι την ριζική αποτρίχωση, ως βήμα προς την ισότητα: αν είναι να βάζουμε τέτοια πρότυπα, ας υποφέρουμε μαζί.

________________
6.

Αγαπητή Α μπα

Από παιδί έχω μια απορία. Ποια είναι η ενδεκάτη εντολή στο γνωστό τραγούδι της Μούσχουρη; Τι πιστεύεις ότι ήθελε να πει ο ποιητής; Έχω διαβάσει επανειλημμένα τους στίχους αλλά δεν μπορώ να βγάλω κάποιο συμπέρασμα. Ελπίζω να μπορείς να με βοηθήσεις εσύ ή κάποιος απ' τους αναγνώστες σου.
Σ 'ευχαριστώ και σε φιλώ-Μωυσής

Κοίτα τι βρήκα!

 (Και στα σοβαρά: νομίζω ότι μιλάει για την αγάπη).

________________
7.

γιατί οι γυναίκες (λένε ότι) δεν βλέπουν τσόντες;- ontheroad

Έλα τώρα, που δεν ξέρεις γιατί. Αυτό το ξέρεις. Θα σου πω όμως και κάτι που μπορεί να μην ξέρεις: οι γυναίκες όντως βλέπουν λιγότερες τσόντες από τους άντρες επειδή έχουν άλλη αντίληψη για το τι είναι μια πετυχημένη σεξουαλική επαφή, και αυτή η διαφορά μεταξύ άλλων έχει προκύψει και από τις τσόντες – που απευθύνονται μόνο σε άντρες.