«Σαν βρετανίδα σκύβω το κεφάλι από ντροπή, τα Μάρμαρα πρέπει να επιστρέψουν», σημειώνει σε άρθρο της με αφορμή την επίσκεψη της Αμάλ Κλούνει στην Αθήνα, η ανταποκρίτρια της εφημερίδας στην ελληνική πρωτεύουσα Έλενα Σμιθ.
Η δημοσιογράφος καλεί τη χώρα της να διορθώσει ένα «ιστορικό λάθος» γράφοντας:
«Σχεδόν καθημερινά κάνω έναν περίπατο γύρω από την Ακρόπολη. Η λέξη "γύρω" είναι η λέξη κλειδί, γιατί οι Έλληνες έχουν διανύσει χιλιόμετρα για να ενώσουν τις αρχαιότητες της Αθήνας με ένα απλό πεζόδρομο. Στο κέντρο αυτού του κλασικού θησαυρού δεσπόζει μία απόκρημνη προεξοχή, ο Ιερός Βράχος… εκεί, ανάμεσα στα πεύκα, βρίσκεται ο Παρθενώνας, ο σπουδαιότερος όλων των ναών, απαράμιλλος, λευκός και φτιαγμένος από το καλύτερο μάρμαρο του Χρυσού Αιώνα».
Κάνει επίσης λόγο για «ένα δώρο κάτω από τον αττικό ουρανό» αναφερόμενη στην Ακρόπολη και σημειώνει: «ο καλύτερος αντίλογος σε οποιαδήποτε αμφιβολία ότι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, τα καλλιτεχνήματα που κάποτε κοσμούσαν τον μαγευτικό ναό, αλλά τα τελευταία 200 χρόνια εκτίθενται στο κακοφωτισμένο Βρετανικό Μουσείο, πρέπει να επανενωθούν με τον τόπο που δημιουργήθηκαν».
Η Σμιθ παίρνει σαφή θέση στηριζόμενη μάλιστα στα λόγια του Λόρδου Βύρωνα: "Είμαι με την Ελλάδα". Δηλώνει επίσης ενθουσιασμένη που ένα ζήτημα που θα έπρεπε να είχε λυθεί από καιρό με τη λογική και το κοινό αίσθημα, «ανακινήθηκε μετά την επίσκεψη της Αμάλ Κλούνεϊ στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα».
Αφού αναφέρεται και στην προσπάθεια της Μελίνας Μερκούρη να φέρει τα Μάρμαρα στον τόπο τους η δημοσιογράφος τονίζει: «Αλλά επανειλημμένα έχω εντυπωσιαστεί με την ψυχραιμία που έχει επιδείξει η Αθήνα. Με την ευγένεια που τρέφει το ένα έθνος για το άλλο, οι Έλληνες έχουν βάλει την διαπραγμάτευση πάνω από το θυμό, την ειρήνη πάνω από τη διαμάχη και το χιούμορ πάνω από την εχθρικότητα».
«Ως Βρετανίδα, σκύβω το κεφάλι μου, αλλά δίνω την καρδιά μου σε αυτό που ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος αποκαλούσε «ασυναγώνιστο όπλο»: το κοινό αίσθημα των απλών Βρετανών που εδώ και δύο δεκαετίες έχουν υποστηρίξει τον επαναπατρισμό, όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις. Ήταν και ένας άλλος ποιητής, ο Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος είχε συνοψίσει καλύτερα την απώλεια αυτή την μαρμάρων (στη Ρωμιοσύνη): Αυτά τα δέντρα δεν βολεύονται σε λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα. Χρειάζονται τον αττικό ουρανό ώστε να εκτιμηθούν καλύτερα...»
Η Σμιθ καταλήγει αναφέροντας ότι για την Ελλάδα αυτή η επιστροφή θα ήταν και μια τονωτική ένεση στις δύσκολες ώρες που περνάει και κάνει λόγο για ένα έθνος που σε δύσκολους καιρούς ήταν δίπλα στη Βρετανία. «Σπάνια έχουμε τέτοιες ευκαιρίες να κάνουμε σωστό ένα λάθος. Η ευκαιρία είναι τώρα εδώ και η Βρετανία πρέπει να την αδράξει» γράφει.
σχόλια