ΑΠΟ ΤΟΝ stereo
Αυτή είναι η Λάικα. Λάικα σημαίνει "αυτή που γαβγίζει πολύ". Το κανονικό της όνομα ήταν Κουντριάφκα που σημαίνει "κατσαρομάλλα". Ήταν ένα αδέσποτο από τους δρόμους της Μόσχας. Και ο πρώτος αστροναύτης.
"Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 1957, στις 22.28, η Κουντριάφκα-Λάικα, φορτωμένη με αισθητήρες που μετέδιδαν στη Γη τον καρδιακό ρυθμό της, την αρτηριακή της πίεση και την αναπνευστική συχνότητά της, τοποθετήθηκε μπροστά σε μια κάμερα και αναχώρησε από τη Γη για ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό.
Σύμφωνα με τις τότε επίσημες ανακοινώσεις, η Λάικα έφερε αισίως εις πέρας την αποστολή της, που είχε διαρκέσει επτά ώς δέκα ημέρες, σε ύψος 1.600 χλμ. από την επιφάνεια της Γης."
"Χρειάστηκε να περιμένουμε σχεδόν 45 χρόνια για να μάθουμε, διά στόματος ενός εκ των υπευθύνων της αποστολής, του Ντιμίτρι Μαλασένκοφ, ότι η Λάικα είχε πεθάνει μερικές ώρες μετά την εκτόξευση του πυραύλου. Τρελαμένη από το βουητό και τις δονήσεις, το σκυλί σπαρταρούσε καθώς η καρδιά του χτυπούσε τρεις φορές πιο γρήγορα από το κανονικό. Ηρέμησε μόλις ο δορυφόρος μπήκε σε τροχιά και επικράτησε σιωπή, αλλά λίγο μετά προέκυψαν ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα."
"Η θερμομόνωση του δορυφόρου είχε εν μέρει καταστραφεί όταν ο δορυφόρος αποσπάστηκε από τον πύραυλο. Μέσα σε τέσσερις ώρες, η θερμοκρασία μέσα στον δορυφόρο έφτασε τους 41 βαθμούς Κελσίου, αντί των 15 που προβλέπονταν, και συνέχισε να ανεβαίνει. Πέντε ώρες μετά την εκτόξευση, η Λάικα δεν έδινε πια κανένα σημείο ζωής. Ο ουράνιος τάφος της εξακολούθησε να γυρίζει γύρω από τη Γη ώς τις 14 Αυγούστου 1958, οπότε εξαερώθηκε μπαίνοντας στην ατμόσφαιρα." (πηγή: Η σκυλίτσα που άγγιξε τ'αστέρια)
SIGUE SIGUE SPUTNIK
Πιστεύω πως ένα από τα σημαντικότερα επιτεύγματα του ανθρώπου είναι η κατανόηση και η εξερεύνηση του διαστήματος. Και στενοχωριέμαι πάρα πολύ κάθε φορά που σκέφτομαι τη Λάικα, αλλά ταυτόχρονα θυμάμαι πως, στην προσπάθειά μας αυτή, είχαμε για άλλη μια φορά τη βοήθεια του καλύτερού μας φίλου.
Θυμηθείτε την κάθε φορά που βλέπετε ένα αδέσποτο και δώστε του ένα χάδι γι'αυτήν.
Σχετικό άρθρο του Associated Press από το 1957
Τα επόμενα σκυλάκια, Belka και Strelka, γύρισαν πίσω ασφαλή :)
Η NASA έχει βαφτίσει ένα κομμάτι του πλανήτη Άρη, Λάικα.
Είναι αυτό.
Τέλος, μόλις ανακάλυψα πως υπάρχει ένας Έλληνας συγγραφέας, ο Νίκος Αμπατζής, που έχει γράψει ένα σχετικό βιβλίο, το Laika.
Γειά σου μικρή κατσαρομάλλα που γάβγιζες πολύ. Σε ευχαριστώ.
B O N U S
T R A C K
-----------------------------------------------------------
Απέναντί μας έμενε μια οικογένεια που είχε ένα σκύλο, τον Μπούμπη. Μερικές φορές πέταγα στον Μπούμπη το φαγητό που δεν μου άρεσε και αυτός το έτρωγε. Όχι πάντα βέβαια. Έμενε σε μια σχετικά μεγάλη αυλή και είχε και μια ταράτσα δικιά του στην οποία έτρεχε, ιδιαίτερα όταν ήταν άνοιξη και ο καιρός ήταν σωστά ζεστός.
Μια φορά, σε μία από τις επισκέψεις μας εκεί, ο σκύλος ήθελε να παίξει μαζί μου αλλά εγώ νόμιζα πως ήθελε να με δαγκώσει και φώναξα πολύ δυνατά. Μου έκαναν παρατήρηση για αυτό και γω μέσα μου έριξα όλο το φταίξιμο σε αυτόν. Αποφάσισα να μην τον συμπαθώ αλλά αυτό κράτησε πολύ λίγο.
Μια μέρα σταμάτησε να έρχεται στην ταρατσούλα όταν τον φώναζα και ο φίλος μου που τον είχε μου είπε πως οι γονείς του τού είπαν πως είχε πάει κατασκήνωση. Όταν γύρισα σπίτι μας, ο πατέρας μου μού εξήγησε.
σχόλια