Ο Κρίστοφερ Νόλαν δεν θα άφηνε την τύχη του μεγαλύτερου τεχνολογικά κινηματογραφικού του επιτεύγματος, στα χέρια ενός πομπώδους και φανταστικού κειμένου που θα έχανε περιεχομένου και εγκυρότητας. Φυσικά μιλάμε για το Interstellar που θα έχουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε σε HD αυτή την Κυριακή, σε πρώτη τηλεοπτική προβολή στα κανάλια Novacinema.
Ο σκηνοθέτης έφερε τα μεγάλα μέσα που δεν είναι άλλα από τον θεωρητικό φυσικό Κιπ Θορν, μία από με τις μεγαλύτερες αυθεντίες πάνω στην Γενική Θεωρία της Σχετικότητας. Ο εν λόγω επιστήμονας, έχει ασχοληθεί διεξοδικά με τις σκουληκότρυπες και τις μαύρες τρύπες, ενώ υπήρξε συνεργάτης μεταξύ άλλων και με τον Καρλ Σαγκάν και τον ζωντανό μύθο Στίβεν Χόκινγκ.
Ο Θορν είχε από χρόνια κάνει γνωστό ότι θα επιθυμούσε να εργαστεί σε μία ταινία με θέμα το διάστημα και δη τις μαύρες τρύπες και τις (θεωρητικές ακόμα) σκουληκότρυπες.
Πρεμιέρες πέρα από κάθε φαντασία, κάθε Κυριακή στα κανάλια Novacinema, με δυνατότητα εγγραφής στον εξελιγμένο αποκωδικοποιητή NovaBox+. Αυτή τη Κυριακή, το Interstellar μας παρασύρει στο θαυμαστό κόσμο του Κρίστοφερ Νόλαν
Αν και ο αστροφυσικός του Interstellar είχε καθαρά συμβουλευτικό ρόλο, και όχι αυτόν του συνδημιουργού, όπως είχε επιλέξει για τον Αρθουρ Σ. Κλαρκ (και μια ομάδα ειδικών) ο Κιούμπρικ στην ταινία σταθμό «2001: Οδύσσεια του Διαστήματος», παρόλα αυτά έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε η Φυσική του έργου να είναι σε γενικές γραμμές σωστή.
Η αρθρογραφία που αφορά στο επιστημονικό κομμάτι της ταινίας, όπως και οι κατά καιρούς δηλώσεις σχετικών επιστημόνων, αναφέρουν ότι η Φυσική της ταινίας είναι ικανοποιητική τόσο σε θεωρητικό όσο και σε εφαρμοσμένο επίπεδο.
Αλλά, επειδή μιλάμε για μία ταινία επιστημονικής φαντασίας, που στόχο έχει να εξάψει τη φαντασία των θεατών και όχι να κάνει σεμινάρια αστροφυσικής, λογικό είναι να περιμένουμε ότι στο πλαίσιο της καλλιτεχνικής απόδοσης και λειτουργίας, η επιστημονική εγκυρότητα σε κάποια σημεία βρέθηκε στο περιθώριο.
Τα πιο σημαντικά έγκυρα στοιχεία της ταινίας, είναι πρώτα από όλα το διαστημόπλοιο αλλά και η περιστροφική του κίνηση προκειμένου να εξασφαλιστεί στο εσωτερικό του, περιβάλλον συνθηκών βαρύτητας. Αυτό αν και δεν έχει εφαρμοστεί μέχρι σήμερα, έχει αποδειχθεί θεωρητικά.
Το ταξίδι στο χρόνο επίσης είναι κάτι που προβλέπεται στη Θεωρία της Σχετικότητας: όσο μεγαλύτερη η ταχύτητα ή η βαρυτική επίδραση που ασκείται στον άνθρωπο, τόσο μεγαλύτερη η επιβράδυνση του χρόνου για αυτόν. Αυτό σημαίνει για την πλοκή της ταινίας ότι, όταν ο αστροναύτης βρεθεί κοντά σε μία μαύρη τρύπα με ισχυρό βαρυτικό πεδίο, τότε ο χρόνος για αυτόν θα κυλάει πιο αργά, δίνοντάς του τη δυνατότητα σε σχέση με εμάς, να ταξιδέψει στο μέλλον.
Οι σκουληκότρυπες ή αλλιώς γέφυρες Einstein-Rosen, είναι σχηματικά σαν ένα «τούνελ» που συνδέει δύο απομακρυσμένα σημεία του – ένα κόψιμο δρόμου δηλαδή διαμέσου του χωροχρόνου. Αν και προβλέπονται από τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας, δεν έχουμε μέχρι σήμερα κάποια απόδειξη της ύπαρξής τους.
Από την άλλη, παρατηρησιακές ενδείξεις υπάρχουν για τις Μαύρες Τρύπες που και αυτές είχαν προβλεφθεί από τον Αϊνστάιν. Μια μαύρη τρύπα είναι μια ανωμαλία στον χωροχρόνο, η οποία δημιουργεί ένα τόσο ισχυρό βαρυτικό πεδίο που καταπίνει ακόμα και το φως. Αυτό έχει ως συνέπεια, να την κάνει αόρατη και αντιληπτή μόνο από αυτά που «καταπίνει». Η Μαύρη Τρύπα της ταινίας, ο «Γαργαντούας», δίνει πιθανόν τις ακριβέστερες αναπαραστάσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα για τις μαύρες τρύπες καθώς και χρήσιμο υλικό για τους επιστήμονες του χώρου.
Στην αρχή της ταινίας, βλέπουμε ένα βλαβερό μύκητα, που εξαπλώνεται ως ασθένεια σε όλο τον κόσμο, καταστρέφοντας ολοσχερώς σοδειές από σιτάρι και μπάμιες. Στην πραγματικότητα, οι μύκητες αποτελούν πράγματι μια απειλή, όπως είναι ο περονόσπορος αλλά και ο Ug99 που απειλεί το σιτάρι.
Επίσης, οι αμμοθύελες ως στοιχείο καταστροφής, υπάρχει καταγεγραμμένο στη δεκαετία του 1930 στην Αμερική. Τότε τα λεγόμενα “Dust Bowl” αποξήραναν το ανώτερο στρώμα χώματος, ερημώνοντας τεράστιες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης, με αποτέλεσμα μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών και πείνα.
Μετά τα βασικά έγκυρα επιστημονικά στοιχεία, ήρθε η στιγμή να δούμε και κάποιες επιστημονικές ανακρίβειες.
Τα χαρακτηριστικά του ενός πλανήτη στην άλλη άκρη της σκουληκότρυπας, δεν χαίρουν επιστημονικής συνέπειας. Συγκεκριμένα, ο πλανήτης που βρίσκεται πολύ κοντά στην μαύρη τρύπα, θα έπρεπε να έχει βαρύτητα κοντά σε αυτή του Γαργαντούα και όχι στο 130% της γήινης (δίνοντας και το βασικό στοιχείο της σκηνής ότι για κάθε ώρα στον πλανήτη, περνάνε 7 γήινα χρόνια) όπως υποστηρίζει η ταινία. Επίσης, με ένα τέτοιο βαρυτικό πεδίο το διαστημόπλοιο θα συντριβόταν στην επιφάνεια του πλανήτη.
Οι μεγαλύτερες αστοχίες του έργου, παρατηρήθηκαν σε ότι αφορά στον Γαργαντούα. Λόγω της τεράστιας βαρυτικής επίδρασης που θα είχε πάνω σε έναν αστροναύτη, η μεγάλη διαφορά στη βαρύτητα ανάμεσα στα πόδια και στο κεφάλι θα τον τέντωνε σαν μακαρόνι. Είναι αυτό που ονομάζει ο Χόκινγκς «σπαγγετοποίηση». Στην ταινία όμως, ο πρωταγωνιστής εν αντιθέσει με το διαστημόπλοιο που διαλύεται, δεν παθαίνει τίποτα.
Επίσης, το ρομπότ όταν στέλνεται μέσα στον Γαργαντούα προκειμένου να στείλει δεδομένα, για την ακρίβεια «κβαντικά δεδομένα», δεν γνωρίζει κανείς πως ακριβώς θα το κάνει και τι σημαίνει αυτό.
Το εσωτερικό της μαύρης τρύπας επίσης, είναι καθόλα αυθαίρετο και εξυπηρετεί αποκλειστικά την ταινία. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη για το πως μπορεί να είναι και μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν.
Τέλος, το ταξίδι του πρωταγωνιστή από τον Γαργαντούα σε άλλη σκουλικότρυπα και στη συνέχεια σε μια τρισδιάστατη απεικόνιση ενός πολυδιάστατου κόσμου, είναι προϊόν αποκλειστικά επιστημονικής φαντασίας. Εκεί βέβαια έρχεται ο ρομαντικός Νόλαν να δηλώσει ότι όπως η βαρύτητα υπερβαίνει τις διαστάσεις, έτσι και η αγάπη δίνει τη δυνατότητα επικοινωνίας μέσω του... τα υπόλοιπα θα πρέπει να περιμένετε να τα δείτε...
Όχι για πολύ όμως αφού αυτή την Κυριακή τα κανάλια Novacinema φέρνουν το Interstellar σε πρώτη τηλεοπτική προβολή με δυνατότητα εγγραφής στον αποκωδικοποιητή NovaBox+ για να δείτε ξανά και ξανά μία από τις μεγαλύτερες sci-fi παραγωγές της τελευταίας δεκαετίας.
σχόλια