Είμαστε η γενιά (και όταν λέω "γενιά" εννοώ όσους γεννήθηκαν την δεκαετία του '90) που μεγάλωσε με τα βιβλία του Χάρι Πότερ. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει διαβάσει την «Βίβλο» των παιδικών μας χρόνων.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που πήρα στα χέρια μου την "Φιλοσοφική Λίθο". Πρέπει να ήταν ένα καλοκαίρι (ούτε θυμάμαι ποιο) που η μητέρα μου μού έφερε το βιβλίο. Είχα ακούσει ότι στην Μ. Βρετανία είχε γίνει σάλος με ένα παιδί με μαγικές ιδιότητες, του οποίου χαρακτηριστικό σημάδι ήταν μια αστραπή στο μέτωπο του, ένα σημάδι που τον χαρακτήρισε σε όλη του την ζωή.
Ο Χάρι μπόρεσε να γίνει σύμβολο μιας γενιάς γιατί κατάφερε να συνομιλήσει με την εποχή της, όσο ασύμβατη και αν είναι αυτή.
Το πρώτο βιβλίο, όντας σχετικά μικρό, είχε τελειώσει μέσα σε λίγες ώρες. Η ανυπομονησία μέχρι την «Κάμαρα με τα Μυστικά» ήταν εξοργιστική, όπως και οι τσακωμοί για το ποιος θα διαβάσει πρώτος το επόμενο. Οι μήνες και τα χρόνια περνούσαν και ένα κομμάτι του εαυτού σου νόμιζε ότι το μόνο νόημα στην ζωή ήταν η άφιξη του επόμενου βιβλίου. Πρέπει να είχε βγει το 4ο ή το 5ο βιβλίο, όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα της πρώτης ταινίας. Μετά την παγκόσμια πρεμιέρα, τα σινεμά κατακλείστηκαν από φανατικούς φίλους του Χάρι, θέλοντας να δουν ποιοι θα είναι αυτοί που θα ενσαρκώσουν τους αγαπημένους τους ηθοποιούς στην μεγάλη οθόνη! Μετά το τέλος της ταινίας, οι κριτικές έδιναν και έπαιρναν, άλλες θετικές, άλλες αρνητικές. Προσωπικά, πιστεύω ότι πιο αντιπροσωπευτικό καστ δεν θα μπορούσε να υπάρχει.
Κάθε καινούργιο βιβλίο, έπαθλο που για να το αποκτήσεις νόμιζες ότι έπρεπε να κάνεις θυσίες. Κάθε αντικείμενο του Χάρι ανυπομονούσες να γίνει δικό σου! Φόβος σου μην μπεις στο Σλίθεριν, όνειρο το Γκρίφιντορ, ακόμη και τώρα πιάνεις τον εαυτό σου να νομίζει ότι ετοιμάζει το μπαούλο του και πηγαίνει στο τρένο, στην αποβάθρα 9 και 3/4 για να χαθεί στο μαγευτικό κόσμο του Χούγκουαρτς.
Η γενιά της τεχνολογίας και του Ίντερνετ, που μεγάλωνε με ηλεκτρονικά γκατζετάκια -η πρώτη που μεγάλωνε έτσι- βρήκε την αφορμή να ανοίξει τα βιβλία και μάλιστα με ανείπωτη λαχτάρα. Μεγαλώσαμε και μαζί μας μεγάλωσε όλος ο κόσμος του Χάρι Πότερ. Ο Χάρι μπόρεσε να γίνει σύμβολο μιας γενιάς γιατί κατάφερε να συνομιλήσει με την εποχή της, όσο ασύμβατη και αν είναι αυτή. Τα παιδιά που πήγαιναν δημοτικό, όταν ο Χάρι πήγε σχολείο, είναι τα παιδιά που πλέον μπορεί να βρίσκονται στην τρίτη βαθμίδα εκπαίδευσης και πλέον να έχουν εξαφανίσει με ένα μαγικό ραβδί όλες τις ελπίδες και τις προσδοκίες για το μέλλον. Για ένα μέλλον στο οποίο καραδοκούν οι Θανατοφάγοι και ο Βόλντερμορτ δεν είναι άλλος από την κρίση σε όλες τις εκφάνσεις της, την οποία αντιμετωπίζουμε σήμερα.
P.S.: Αφιερωμένο σε όσες και όσους μεγάλωσαν με τα βιβλία του Χάρι!
σχόλια