O Έρνεστ Χέμινγουεϊ γεννήθηκε σαν σήμερα το 1899, στο Oak Park του Ιλινόις. Ξεκίνησε την καριέρα του μόλις στα 17 του χρόνια ως συγγραφέας σε μια εφημερίδα στο Κάνσας. Μετά την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, προσχώρησε σε μια μονάδα εθελοντών, στα ασθενοφόρα του ιταλικού στρατού.
Βρέθηκε να πολεμά στην πρώτη γραμμή, τραυματίστηκε, παρασημοφορήθηκε από την ιταλική κυβέρνηση, και πέρασε πολύ χρόνο στα νοσοκομεία. Με την επιστροφή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, ξεκίνησε να αρθρογραφεί σε καναδικές και αμερικανικές εφημερίδες και σύντομα επέστρεψε πίσω στην Ευρώπη για να καλύψει σημαντικά θέματα, όπως το πογκρόμ της Σμύρνης.
Σε ό,τι αφορά την ηθική, γνωρίζω μόνο ένα πράγμα: είναι ηθικό εκείνο ύστερα από το οποίο νιώθεις καλύτερα και είναι ανήθικο, αν νιώθεις χειρότερα
Γύρω στα είκοσι, ο Χέμινγουεϊ έγινε μέλος της ομάδας των εκπατρισμένων Αμερικανών στο Παρίσι, κάτι που περιγράφει στο πρώτο σημαντικό έργο του, Ο ήλιος ανατέλλει ξανά (1926). Εξίσου επιτυχημένο ήταν και το βιβλίο του Αποχαιρετισμός στα όπλα (1929), που πραγματεύεται την απογοήτευση ενός Αμερικανού αξιωματικού στα ασθενοφόρα και το ρόλο που έπαιξε ως λιποτάκτης.
Ο Χέμινγουεϊ χρησιμοποίησε τη δημοσιογραφική του εμπειρία κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Ισπανία, ως υπόβαθρο για το πιο φιλόδοξο μυθιστόρημά του, Για ποιον χτυπά η καμπάνα (1940). Μεταξύ των μεταγενέστερων έργων του, το πιο εντυπωσιακό είναι το σύντομο μυθιστόρημα, Ο Γέρος και η Θάλασσα (1952), η ιστορία του ταξιδιού ενός ηλικιωμένου ψαρά, ο μακρύς και μοναχικός αγώνας του με ένα ψάρι και τη θάλασσα, και η νίκη του στην ήττα.
Μεγάλος αθλητής και ο ίδιος, του άρεσε να απεικονίζει στρατιώτες, κυνηγούς, ταυρομάχους, ανθρώπους των οποίων το θάρρος και η εντιμότητα έρχονταν σε αντίθεση με τους βίαιους τρόπους της σύγχρονης κοινωνίας, και οι οποίοι σε αυτή την αντιπαράθεση έχαναν την ελπίδα και την πίστη.
Ο σπουδαίος συγγραφέας πέθανε στο Αϊντάχο το 1961. Άφησε πίσω του περισσότερα από 100 διηγήματα, 88 ποιήματα και ορισμένα από τα πιο δημοφιλή μυθιστορήματα.
Μερικά από τα αποφθέγματα του 'Ερνεστ Χέμινγουεϊ
1. Όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι άθεοι.
2. Μερικές φορές, ένας έξυπνος άνθρωπος αναγκάζεται να μεθύσει, για να περάσει την ώρα του με ηλίθιους.
3. Η ευτυχία σε έξυπνους ανθρώπους είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω.
4. Σε ό,τι αφορά την ηθική, γνωρίζω μόνο ένα πράμα: είναι ηθικό εκείνο ύστερα από το οποίο νιώθεις καλύτερα και είναι ανήθικο, αν νιώθεις χειρότερα.
5. Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον είναι να τον εμπιστευτείς.
6. Δεν μπορείς να ξεφύγεις από τον εαυτό σου μετακινούμενος από το ένα μέρος στο άλλο.
7. Ποτέ μην κάθεσαι σε τραπέζι όταν μπορείς να σταθείς στο μπαρ.
8. Πίνω για να κάνω τους άλλους ανθρώπους πιο ενδιαφέροντες.
9. Να γράφεις μεθυσμένος. Να διορθώνεις ξεμέθυστος.
10. Η ζωή κάθε ανθρώπου, ειπωμένη αληθινά, είναι ένα μυθιστόρημα.
11. Το πιο δύσκολο κομμάτι στη συγγραφή ενός μυθιστορήματος είναι να το τελειώσεις.
12. Η δειλία είναι απλώς η έλλειψη της ικανότητας να αναστείλεις τη λειτουργία της φαντασίας.
13. Ένας άντρας μπορεί να καταστραφεί αλλά όχι να ηττηθεί.
14. Αν είσαι αρκετά τυχερός για να έχεις ζήσει στο Παρίσι όταν ήσουν νέος, τότε όπου και να πας την υπόλοιπη ζωή σου, μένει πάντα μαζί σου, γιατί το Παρίσι είναι μια κινητή γιορτή.
15. Αλλά τη ζωή δεν είναι δύσκολο να την κουμαντάρεις, όταν δεν έχεις τίποτα να χάσεις.
16. Η πιο σύντομη απάντηση είναι να το κάνεις.
17. Όλα τα καλά βιβλία έχουν κάτι κοινό: είναι πιο αληθινά απ' ό,τι αν είχαν συμβεί πραγματικά.
18. Μετά το γράψιμο μιας ιστορίας ήμουν πάντα άδειος και ταυτόχρονα λυπημένος και χαρούμενος, σαν να είχα κάνει έρωτα.
19. Ποτέ μη μπερδεύεις την κίνηση με τη δράση.
20. Θυμήσου να βάλεις τον καιρό στα αναθεματισμένο το βιβλίο σου -ο καιρός είναι πολύ σημαντικός.
21. Σε όλη μου τη ζωή κοίταζα τις λέξεις σαν να τις έβλεπα για πρώτη φορά.
22. Ο πεζός λόγος είναι αρχιτεκτονική, δεν είναι εσωτερική διακόσμηση.
23. Όλη η σύγχρονη αμερικανική λογοτεχνία προέρχεται από ένα βιβλίο του Μαρκ Τουαίν, το «Χώλκμπερυ Φιν».
24. Σαν συγγραφέας, δεν πρέπει να επικρίνεις, πρέπει να κατανοείς.
25. Ποτέ δε χρειάστηκε να διαλέξω ένα θέμα. Μάλλον τα θέματα διάλεγαν εμένα.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο LIFO.gr το 2015 από την Α. Κολοβού. © LIFO 2015
σχόλια